یک عمر زندگی مارگارت تاچر در قاب تصویر

مارگارت تاچر، در فاصله سال‌های 1979 تا 1990 نخست وزیر بریتانیا بود.

مارگارت هیلدا رابرتس به سال 1925 در گرانتهام از لینکلنشایر، از پدری خوار و بار فروش متولد شد.

او در سال 1951 با دنیس تاچر، تاجری که از همسر پیشین خود طلاق گرفته بود ازدواج کرد. وی مشغول آماده کردن خود برای آزمون کانون وکلا شد و در سال 1953 به عنوان یک وکیل پذیرفته شد. در همان سالی که دوقلوهایش یعنی کارول و مارک متولد شدند.

تاچر در این‌جا در حال صحبت با یک پاک کننده دودکش است. این تصویر متعلق به رقابت‌های انتخاباتی وی در دارتفورد به سال 1951 است. او در این رقابت‌ها شکست خورد، اما سرانجام در سال 1959 توانست به عنوان نماینده محافظه‌کار حوزه انتخابیه فینچلی به پارلمان راه پیدا کند.

مارگارت تاچر در 1979 به عنوان نخستین نخست وزیر زن بریتانیا پا به خانه خیابان داونینگ گذاشت. وی وعده داد که مالیات‌ها را کم می‌کند، از هزینه‌های عمومی می‌کاهد، خانه‌دار شدن مردم عادی را تسهیل کرده و قدرت اتحادیه‌ها را محدود می‌سازد.

در سمت جدید، خیلی زود تصویری استوار از خود ارائه داد: «بانوی آهنین»

سرسختی وی زمانی آوازه بیشتری یافت که بر سر جزایر فالکلند به نبرد نظامی با آرژانتین روی آورد.

در 1984 او از یک ترور جان سالم به در برد. ارتش جمهوریخواه ایرلند بمبی را در هتل برینگتون، جایی که وی برای شرکت در کنفرانس حزب محافظه‌کار در آن اقامت کرده بود، منفجر ساخت. انفجار که منجر به فرو ریختن یک ستون از اتاق‌های هتل شده بود، 5 نفر را کشت.

خانم تاچر روابط ویژه‌ای با رونالد ریگان، رئیس جمهور وقت آمریکا و هم‌زاد سیاسیش برقرار کرد. در زمان مرگ ریگان، وی را آمریکایی بزرگی خوانده بود که «جنگ سرد را برد».

عصر نخست وزیری وی هنگامی رو به افول گذاشت که حزب محافظه‌کار به خاطر مسئله مالیات پل‌تکس و بازار مشترک اروپا دودستگی پیدا کرد.

او از رهبری حزب محافظه‌کار کنار گذاشته شد . بنابراین دیگر نمی‌توانست نخست وزیر بریتانیا باشد. بنابراین به خانه شماره 10 خیابان داونینگ بازگشت تا در برابر چشم رسانه‌های جهان وداعی اشکبار داشته باشد.

در سال 2007، خانم تاچر نخستین نخست وزیر پیشین و در قید حیاتی شد که با نصب مجسمه‌اش در مجلس عوام، تکریم گشت.

اگرچه بارونس محافظه‌کار از بعضی حملات خفیف که بر حافظه کوتاه‌مدتش تاثیر گذاشته بود، رنج می‌برد، اما پاره‌ای از نقش‌های عمومی را ایفا می‌کرد.

مارگارت تاچر، ذی‌نفوذترین نخست وزیر بریتانیا از زمان چرچیل به این سو خوانده می‌شود. او یکی از بی‌بدیل‌ترین چهره‌های سیاسی بریتانیا در قرن بیستم بود.