«جنبش مشروطهخواهی» یا «جنبش مشروطیت» مجموعهای از کوششها و کشمکشها و رویدادهایی است که از ۱۲۸۴ تا ۱۲۹۰ میان هواداران حکومت قانون (مشروطیت) و مخالفان آن رخ داد.
آتش این جنبش در بیشتر شهرهای ایران، به ویژه تهران و تبریز و اصفهان و مشهد و رشت، شعلهور شد.
با بالاگرفتن جنبش، مظفرالدینشاه قاجار فرمان مشروطیت (یا به عبارتی درستتر، تأسیس مجلس عدالت) را در ۱۳ اَمرداد ۱۲۸۵ امضا کرد.
با مرگ مظفرالدینشاه، جانشینش، محمدعلی شاه قاجار از پذیرش آن سر باز زد و مجلس را به توپ بست و آن را تعطیل کرد.
تعطیلی مجلس چندان دوام نیافت و با کوشش مشروطهخواهان، محمدعلیشاه از سلطنت برکنار شد و با اعلان حکومت مشروطه، ایران به عنوان هفدهمين كشور مردمسالار جهان به خيل اندک كشورهای دارای مجلس شورای ملی پیوست.
در جهانی كه زیر چنبرهی استبداد و استعمار بود، جنبشی كه ایرانیان آن روزگار آغاز کردند کاری شگفتانگیز بود.
چندرسانهای «
مردمسالاری آنلاین» را به مناسبتِ ۱۱۳ سالگی جنبش مشروطهخواهی ایرانیان در زیر ببینید و بشنوید: