با خشکسالیهای پی‌درپی و کاهشِ آب و کمبود برخی سازه‌های مربوطه به آبِ آشامیدنی و سوءمدیریتها، وضعیتِ آبِ آشامیدنیِ کشور بحرانی است. در تابستانِ امسال، نزدیک به نیمی از کشور در تنشِ آبِ آشامیدنی قرار گرفت تا آنجا که این تنشها در برخی از شهرهای کشورمان به مناقشاتِ اجتماعی و امنیتی بدل شد و هزینه‌هایی را تحمیل کرد.

با خشکسالیهای پی‌درپی و کاهشِ آب و کمبود برخی سازه‌های مربوطه به آبِ آشامیدنی و سوءمدیریتها، وضعیتِ آبِ آشامیدنیِ کشور بحرانی است. در تابستانِ امسال، نزدیک به نیمی از کشور در تنشِ آبِ آشامیدنی قرار گرفت تا آنجا که این تنشها در برخی از شهرهای کشورمان به مناقشاتِ اجتماعی و امنیتی بدل شد و هزینه‌هایی را تحمیل کرد.
به گزارشِ «مردم‌سالاری آنلاین»، تنشِ آبِ آشامیدنی در کشور بیشتر در تابستانها رخ می‌دهد. این تنش را به رنگهای زرد، نارنجی و قرمز رده‌بندی می‌کنند، که بر پایه‌ی آن، زرد نمایانگرِ وضعیتی است که کمبودِ آب در اوجِ مصرف تا ۱۰ درصد نسبت به آبِ مورد نیاز است. نارنجی نشانگرِ وضعیتی است که کمبودِ آب در اوجِ مصرف از ۱۰ تا ۲۰ درصد نسبت به آبِ مورد نیاز، و وضعیتِ قرمز نیز بیانگرِ میزانِ کمبودِ آب در اوجِ مصرف بیش از ۲۰ درصد نسبت به آبِ موردِ نیاز است.
تنشِ آبِ آشامیدنی در کشور به اندازه‌ی بارشها، ظرفیتِ تأمین و ذخیره‌ی آب و قابلیتِ تأمینِ آب در اوجِ مصرف بستگی دارد.
مرکزِ پژوهشهای مجلس در «بررسیِ آخرین وضعیتِ آبِ شرب در کشور از جنبه‌های مختلف» نشان داده است که در تابستانِ امسال نزدیک به ۳۷ میلیون تن از ایرانیان در وضعیتِ تنشِ آبِ آشامیدنی قرار گرفتند. مهم‌ترین علتِ این تنش که نزدیک به نیمی از جمعیتِ کشورمان را درگیر خود کرد کاهشِ بارشها در سالِ آبیِ ۹۷-۹۶ بود و نشان داد که به جای مدیریتِ کارامد و بهینه‌ی آب در کشور همچنان باید چشم به آسمان داشت تا ایران در معرضِ آسیبهای برآمده از تنشِ آبی قرار نگیرد.
نمودارِ زیر، سطحِ تنش، شمارِ شهرها و جمعیتِ درگیر در تابستانِ امسال را نشان می‌دهد: