از همان روزهایی که کابینه مسعود پزشکیان به مجلس معرفی شد تا همین امروز که وزرای او در وزارت‌خانه‌ها کارها را شروع کرده اند، انتقادات از دولت او از گوشه و کنار سیاست شنیده می‌شود، در این میان هستند اصلاح طلبانی که حتی برخی حامیان او در ایام انتخابات بودند اما این روزها زبان به نقد تند و تیز باز کرده اند، آنچنان که حتی با واکنش‌هایی از سوی چهره‌های مطرح این جناح هم همراه شد و عباس عبدی در نامه‌ای به سید محمد خاتمی‌از این انتقادات گلایه کرد.
در همین راستا، احمد خرم، فعال سیاسی اصلاح‌طلب و وزیر راه دولت اصلاحات، با اشاره به این انتقادات به خبرآنلاین گفت: «آقای پزشکیان به میدان آمده و دست دراز کرده که بیایید کمک کنید، ما باید دستش را بفشاریم و کمک کنیم یا بایستیم بیرون گود و بگوییم لنگش کن؟ باید به او کمک کنیم. اگر نشد و نگذاشتند، آن‌وقت می‌گوییم که ما دست پیش را داریم و می‌توانیم بگوییم ما آمدیم، پیشنهاد هم دادیم، اما شما توجه نکردید و دغدغه مردم و آبرو و حیثیت مملکت را ندارید و فقط دغدغه خودتان را دارید.»
وی درباره سهم‌خواهی‌ها از دولت هم گفت: «حالا زمان سهم‌خواهی نیست و وقت پرداختن به مسائل اقتصادی است که مردم را فیتیله‌پیچ کرده است. حالا مثل اول انقلاب نوبت با عشق کار کردن و حل مسائل و مشکلات است.»
مشروح گفت و گوی احمد خرم، وزیر راه و ترابری دولت اصلاحات می‌خوانید؛
آقای خرم! با وجود اینکه تصمیم آقای پزشکیان برای حضور در انتخابات فردی بود و نه تشکیلاتی، اما ایشان در انتخابات مورد حمایت طیف‌های مختلفی از اصلاح‌طلبان قرار گرفت. امروز می‌بینیم که برخی انتقادات از سوی اصلاح‌طلبان و جبهه اصلاحات شامل حال ایشان می‌شود، از نگاه شما ریشه این انتقادات چیست و آیا می‌توان گفت که به دلیل کابینه‌ای است که رئیس‌جمهور براساس وفاق ملی چیده است؟
من به جای انتقاد کردن ترجیح می‌دهم که پیشنهاد و راهکار برای حل مشکلات بدهم. من پیشنهادی را با شما مطرح می‌کنم که شاید بتواند موثر باشد، همان‌طور که می‌دانید کمیته‌هایی برای انتخاب وزرا تشکیل شد. کمیته‌های راهبردی قبلاً هم بودند، اما وزیر که انتخاب و به وزارت‌خانه معرفی می‌شد، کمیته تعطیل می‌شد، پیشنهاد من به ستاد آقای پزشکیان این است که کمیته پا برجا بماند واعضای کمیته بر تصمیمات وزیر، نظرات کارشناسی و مدیریتی بدهند. هر ماه هم گزارشی از عملکرد وزارت‌خانه تهیه کنند و به رئیس‌جمهور، معاون اول و وزیر ذی‌ربطش بدهند. در عین حالی که چنین کاری منتقدانه است، موجب حمایت هم می‌شود.
دیگر زمان سهم‌خواهی
از دولت نیست
به نظر شما می‌توان گفت که برخی از انتقادات این روزها به آقای پزشکیان و دولت ایشان از سوی اصلاح‌طلبان، به سهم‌خواهی‌هایی برمی‌گردد که در روزهای چینش کابینه مطرح بود، اما نتوانستند سهمی‌از دولت بگیرند؟
ممکن است چنین باشد، ولی حالا زمان سهم‌خواهی نیست و وقت پرداختن به مسائل اقتصادی است که مردم را فیتیله‌پیچ کرده است. حالا مثل اول انقلاب نوبت با عشق کار کردن و حل مسائل و مشکلات است. امروز باید به جای سهم‌خواهی، هرکدام از ما بگوییم، سهم من در ایجاد فرصت‌های شغلی چیست؟ سهم من در شکوفایی و رشد اقتصادی چیست؟
باید وارد میدان کار، تلاش، اندیشیدن و راهکارهای علمی‌یافتن برای حل مشکلات شویم. تا چه زمانی می‌خواهیم نقد کنیم و یقه هم دیگر را بگیریم؟ باید یقه کسانی را که مغرضانه یا از روی جهالت نیروهای زحمت‌کش و کارآمد نظام را از عرصه به‌در می‌کنند، گرفت. یقه کسانی که دست در کیسه بیت‌المال می‌کنند، را باید گرفت. من چند روز پیش شنیدم که یکی از سازمان‌های نظام با یکی از نمایندگان مجلس قرارداد مشاوره بسته و ماهی ۶۰ میلیون تومان به او می‌دهد، به‌عنوان مثال باید جلوی چنین مسائلی را گرفت.
اگر می‌توانند پشتیبانی مالی کنند، باید برای همه علی‌السویه باشد. باید میدان را باز کنیم، تا هرکسی می‌تواند ساختار طراحی کند و راهکارعملی برای حل مشکلات دهد، بیاید و کار کند و حق الزحمه معقول هم بگیرد. زمانِ رسیدن به این مسائل است.
تیم اقتصادی دولت به تنهایی نمی‌تواند مشکلات را حل کند
به نظر شما تیم اقتصادی دولت می‌تواند مسائل اقتصادی موجود را حل کند؟
این تیم به تنهایی نمی‌تواند. باید از تمام نیروهای فکور در اقتصاد کشور و تجربیات دنیا استفاده کنند. درِ مملکت را بستن و اکتفا کردن به دانسته‌های موجودِ خودمان مشکل‌گشا نیست. اینکه شعار بدهیم ما همه چیز را می‌دانیم و هر کاری را می‌توانیم حل کنیم، نشأت گرفته از غرور و نخوتی است که کشور را به زمین خواهد کوبید. باید از همه نیروهای داخلی و همه اندیشمندان خارجی بهره ببریم و با راه حل‌های علمی‌که می‌دهند مشکلات خود را حل کنیم.
پزشکیان گوش شنوایی برای شنیدن انتقادات دارد
آقای خرم، افرادی مثل آقای عبدی و ابطحی در چند روز اخیر نسبت به ادبیات تند برخی از اصلاح‌طلبان از آقای پزشکیان هشدار دادند، شما هشدارهایشان را چه‌قدر جدی و واقع‌بینانه می‌بینید؟
اوضاع اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و... در مملکت و معضلاتی که در کشور وجود دارد، به تنهایی هشدار عظیمی‌است که باید دست به دست هم دهیم و حل‌شان کنیم. حالا آقای پزشکیان به میدان آمده و دست دراز کرده که بیایید کمک کنید، ما باید دستش را بفشاریم و کمک کنیم یا بایستیم بیرون گود و بگوییم لنگش کن؟ باید به او کمک کنیم. اگر نشد و نگذاشتند، آن‌وقت می‌گوییم که ما دست پیش را داریم و می‌توانیم بگوییم ما آمدیم، پیشنهاد هم دادیم، اما شما توجه نکردید و دغدغه مردم و آبرو و حیثیت مملکت را ندارید و فقط دغدغه خودتان را دارید.
این افراد به میدان آمده‌اند که کمک کنند. کنار ننشسته‌اند، که فقط بکوبند و نقد کنند. به میدان آمده‌اند که کمک کنند واگر چند انتقاد هم دارند، انتقادشان روی چشم ما است و فرقی ندارد از چه گروه، دسته و جریان سیاسی هستند. به نظر من اگر انتقاد سازنده، دلسوزانه، مشفقانه باشد، آقای پزشکیان گوش شنوایش را دارد. به میدان بیایید، کمک کنید و پیشنهاد دهید، اما اگر نگذاشتند، آن وقت زبان منت کسانی که برای کمک آمدند، دراز است.
ممکن است به دو وزیر نقد داشته باشم اما نشانه اختلاف نیست
شما چنددستگی در بدنه اصلاح‌طلبان را مشخصاً در مواجهه با دولت آقای پزشکیان تایید می‌کنید؟
نقطه نظرات متفاوت است. من هم ممکن است نسبت به انتخاب دو وزیر نقد داشته باشم، که متفاوت از نقد دیگران است، اما نشانه اختلاف نیست. باید بنشینند و مسائل را با گفت‌وگو حل کنند. تخطئه کردن، کوبیدن و تخریب کردن با گفت‌وگو کردن برای حل مشکلات دو مقوله متفاوت است.
خاتمی‌پس از ۲۰ سال
هنوز در میان مردم نفوذ دارد
آقای خرم، شما نقش لیدرهای اصلاح‌طلب، خصوصاً اقای خاتمی‌را در مدیریت کردن فضا چطور می‌بینید؟ بعد از شدت پیدا کردنِ انتقادات به کابینه آقای پزشکیان، ایشان با صدور بیانیه‌ای به این فضا ورود و اوضاع را آرام کرد. شما فکر می‌کنید آقای خاتمی‌می‌تواند فضای انتقادات را مدیریت کند؟
آقای خاتمی، فرد خوش‌نیتی است. هر زمان کشور در تلاطم بحران‌ها می‌افتد به شدت متاثر می‌شود و به این می‌اندیشد که چه کار می‌تواند بکند تا مشکل را حل کند. علاوه بر آن آقای خاتمی‌علی رغم گذشتِ حدود ۲۰ سال از منقضی شدن مسئولیتش هنوز در بین مردم نفوذ داشته و به دلسوزی و اندیشیدن به راهکارهای ثمربخش شهرت دارد. باید از این فرصت و اعتمادی که مردم به خاتمی‌دارند، استفاده کرد و مردم را امیدوار کرد. انسان به امید زنده است.
مورد دیگری که می‌خواهم بگویم، این است که عده‌ای دنبال پست، مقام و پول هستند، یقه نظام را گرفته‌اند، فساد هم می‌کنند و افراد را هم تخریب می‌کنند. نمونه‌های زیاد در گزینش‌ها و NGOها از این دست افراد داریم. نسل‌های جدیدی که به میدان می‌آیند، سرعت تولید و انتقال دانششان بسیار زیاد است.
چه ما بخواهیم یا نه، انسان‌های فرهیخته و نسل‌های جدید تا دو نسل دیگر همه مواضع حاکمیت را در دستشان خواهند گرفت و پیران سیاست و مدیریت بالاخره باید کنار بروند، همان‌طور که عده‌ای هم تا امروز کنار رفته‌اند، بقیه هم کنار می‌روند و نیروهای تازه نفس، خوش فکر، آشنا و مجهز به دانش وتکنولوژی‌های نوظهور مثل آی تی، نانو تکنولوژِی، بیوتکنولوژی، هوش مصنوعی به میدان می‌آیند و نمی‌توان آن‌ها را کوبید یا از صحنه بیرون کرد.
هر کسی بخواهد در میدان تلاش بماند، باید از نیروهای نخبه استفاده کند. به امید روزی که در تمام عرصه‌ها به دانش و تکنولوژی‌های نوظهور مجهز شویم و با استفاده از آن‌ها مشکلات را با سرعت مافوق نور، با بالاترین کیفیت و با کم‌ترین قیمت و با ایجاد کارآفرینی در عرصه مدیریت و کارشناسی کشور حل کنیم.
من امیدوارم این چرخشی که در انتخابات ریاست جمهوری چهاردهم، صورت پذیرفت در راستای منافع مردم باشد. خداوند در آیه ۱۷ سوره رعد می‌فرماید: «آنچه در راستای منافع مردم است ماندنی است و انچه در راستای منافع ناس نیست رفتنی است.» به امید آنکه ماندنی شویم.