صندلی‌های وزارتخانه‌ها در دولت چهاردهم تعیین تکلیف شده اند و صندلی‌های معاونت و دیگر مسئولیت‌ها در دولت پزشکیان یکی بعد از دیگر سکانداران جدید خود را می‌شناسند.
به گزارش خبرآنلاین، صندلی‌ها در پاستور یکی بعد از دیگری با چهره‌های جدید پُر می‌شود، تکلیف برخی معاونان در همان روزهای ابتدایی استقرار رئیس جمهور در صندلی ریاست جمهوری مشخص شد و تکلیف برخی دیگر طی روزهای اخیر روشن شده است.
۱۹ صندلی متعلق به وزرای دولت چهاردهم نیز با رأی نمایندگان مجلس روشن شد تا دولت پزشکیان کم کم در مسیر کامل شدن پیش برود.
اولین حکم مسعود پزشکیان برای محمدرضا عارف به عنوان معاون اول ریاست جمهوری صادر شد و در همان روز، رئیس دولت چهاردهم دومین حکم خود را هم صادر کرد و محسن حاجی میرزایی را به سمت «رئیس دفتر ریاست جمهوری» برگزید.
حبیبی؛ رکورددار شد، جهانگیری
در جایگاه دوم ایستاد
رفت و برگشت عارف
اولین حکم معاون اولی در دولت پنجم که آیت الله‌هاشمی‌رفسنجانی ریاست آن را بر عهده داشت، برای حسن حبیبی زده شد. او با ۱۲ سال معاون اولی رکورددار سکانداری در این مقام است. حبیبی در سال ۱۳۶۸ معاون اول علی اکبر‌هاشمی‌رفسنجانی شد و در دولت دوم‌هاشمی‌رفسنجانی و دولت اول سیدمحمد خاتمی‌تا ۱۳۸۰ در سمت خود ابقا شد. اما با شروع به کار دولت دوم خاتمی(دولت هشتم) حسن حبیبی خداحافظی کرد و محمدرضا عارف به مدت ۴ سال (۱۳۸۰ تا ۱۳۸۴) جای او را در دولت گرفت. عارف بعد از ۱۹ سال بار دیگر با همین سمت؛ یعنی معاون اولی دولت چهاردهم به پاستور بازگشت.
در سال ۱۳۸۴ دولت نهم به ریاست محمود احمدی نژاد روی کار آمد و پرویز داوودی را به معاون اولی برگزید. احمدی نژاد در تیرماه 88 و در زمانی که سکاندار دولت دهم شده بود اسفندیار رحیم مشایی را به جایگاه معاون اولی منصوب کرد اما بعد از بالا گرفتن اعتراضات و مخالف رهبری محمدرضا رحیمی‌جایگزین شد.
حسن روحانی در دوران سکانداری دولت‌های یازدهم و دوازدهم، تنها با یک معاون اول یعنی اسحاق جهانگیری کار کرد تا جهانگیری بعد از مرحوم حبیبی بیشترین سابقه حضور در این جایگاه را داشته باشد.
سیزدهمین دولت به ریاست ابراهیم رئیسی در سال ۱۴۰۰ تشکیل شد و محمد مخبر در قامت معاون اولی شروع به کار کرد. این دوره یکی از دوره‌های پرچالش برای منصب معاون اولی بوده است، چراکه در سومین سال این دولت، رئیسی در پی سانحه سقوط بالگرد به شهادت رسید و مخبر به عنوان سرپرست ریاست جمهوری به مدت دو ماه و اندی اداره دولت را عهده دار شد.
ریاست افراد مورد اعتماد
بر دفتر روسای جمهور
اما «رئیس دفتر رئیس‌جمهوری» نیز یکی از زیرمجموعه‌های نهاد ریاست‌جمهوری است که وظیفه هماهنگی و برنامه ریزی برنامه‌های رئیس‌جمهوری و ارتباط وی با بخش‌های مختلف دولت را برعهده دارد. روسای جمهور معمولا مورد اعتمادترین افراد نزدیک به خود را برای این سمت در نظر می‌گیرند.
آنچنان که ابوالحسن بنی صدر در سال ۱۳۵۷ رضا تقوی، دوست نزدیک خود را به عنوان رئیس دفتر خود منصوب کرد تا به عنوان اولین رئیس دفتر رئیس‌جمهوری تاریخ ایران شناخته شود.
با روی کار آمدن دولت محمدعلی رجائی، وی محمدحسین رفیعی را که از قضا او هم دوست و یار نزدیکش بود، به سمت رئیس دفتر خود برگزید.
سیدمحمدمیرمحمدی سومین رئیس دفتر ریاست جمهوری ایران بود که در دولت‌های سوم و چهارم آیت الله خامنه ای این سمت را بر عهده داشت. او با روی‌کارآمدن دولت اول‌هاشمی‌رفسنجانی کرسی‌اش را از دست نداد و تا پایان عمر دولت پنجم رئیس دفتر باقی ماند.
هاشمی‌رفسنجانی در دولت دوم خود حسین مرعشی را به عنوان رئیس دفتر خود منصوب کرد. مرعشی ۲ سال این سمت را بر عهده داشت و در میانه راه که به مجلس پنجم راه یافت، جایش را به محسن‌هاشمی‌پسر ارشد رئیس جمهور داد.
با روی‌کارآمدن دولت اصلاحات، محمدعلی ابطحی ریاست دفتر رئیس‌جمهوری را از محسن‌هاشمی‌تحویل گرفت و کلیددار این سمت حساس شد. او تا پایان عمر دولت هفتم این ریاست را برعهده داشت، اما در
دولت هشتم به معاونت پارلمانی و حقوقی رئیس‌جمهور منصوب شد و صندلی ریاست دفتری را به علی خاتمی، برادر ارشد رئیس‌جمهور، سپرد.
انتخابات ریاست جمهوری نهم پای تیم محمود احمدی‌نژاد را به پاستور باز کرد. در این میان، غلامحسین الهام به عنوان یکی از چهره‌های نزدیک و معتمد وی به ریاست دفتر وی رسید. او ١٨ ماه این سمت را برعهده داشت تا اینکه به دنبال فوت جمال کریمی‌راد، وزیر دادگستری وقت، به عنوان وزیر پیشنهادی رئیس‌جمهور از نمایندگان مجلس رأی اعتماد گرفت. بعد از رفتن الهام به وزارت دادگستری، عبدالرضا شیخ‌الاسلامی‌بر صندلی ریاست دفتری نشست.
دفتر ریاست جمهوری دومین دولت احمدی نژاد هم به مانند دولت اولش ۲ رئیس را تجربه کرد. رحیم مشائی یار جدانشدنی احمدی نژاد و پدر عروس او، که معاون اولی اش در دولت نهم جنجال‌های زیادی را به پا کرده بود، در این دولت ریاست دفتر ریاست جمهوری را به دست گرفت.
در سال پایانی دولت احمدی نژاد، حسن موسوی از نزدیکان و منصوبان مشایی در دولت‌های نهم و دهم، به جای مشائی بر ریاست دفتر نشست.
محمد نهاوندیان در دولت یازدهم( دولت اول ) حسن روحانی، رئیس دفتر او شد و در دولت دوم او (دولت دوازدهم) محمود واعظی عهده دار این سمت شد. غلامحسین اسماعیلی نیز رئیس دفتر ابراهیم رئیسی در دولت سیزدهم بوده است.
انتخاب اولین سخنگوی زن
در تاریخ جمهوری اسلامی
اما چهارشنبه ۷ مردادماه، تکلیف کرسی سخنگویی دولت چهاردهم نیز مشخص شد و در جلسه هیات دولت، فاطمه مهاجرانی به عنوان اولین سخنگوی زن در تاریخ جمهوری اسلامی‌ایران تعیین گردید.
سخنگو سِمتی است که با استقرار دولت‌ها با پیشنهاد رئیس جمهوری و با موافقت هیات دولت انتخاب می‌شود. این منصب به عنوان اصلی‌ترین مرجع اطلاع‌رسانی عملکرد دولت‌ها، وظیفه پاسخگویی به افکار عمومی‌را نیز برعهده دارد.
از زمان استقرار دولت موقت مهدی بازرگان تا شکل گیری منصب ریاست جمهوری در کشور، دو نفر به نام‌های عباس امیرانتظام و صادق طباطبایی به ترتیب به عنوان سخنگویان دولت انتخاب شدند.
با روی کار آمدن ابوالحسن بنی صدر به عنوان اولین رئیس جمهوری در ایران، وی حسن حبیبی را به سخنگویی دولت انتخاب کرد. با احتساب دو سخنگوی در دولت بازرگان، او را می‌توان سومین سخنگو در جمهوری سالامی‌ایران برشمرد. حسن حبیبی در دولت‌های پنجم تا هفتم در قامت معاون اولی روسای جمهور هم ظاهر شد.
محمدعلی رجایی، بهزاد نبوی را از ۱۳۵۹ به عنوان سخنگوی دولت خود برگزید. بهزاد نبوی که از انقلابیون قدیمی‌بود و پیش از انقلاب سابقه طولانی مبارزه علیه رژیم پهلوی را داشت در جمهوری اسلامی‌دوران پرفراز و نشیبی را تجربه کرد. او همزمان با سخنگویی دولت، سمت وزیر مشاور در امور اجرایی نخست‌وزیر را هم بر عهده داشت .
احمد توکلی هم سخنگوی دولت سوم که آیت الله خامنه ای رئیس جمهوری بود، را در اختیار داشت. دولت‌های چهارم، پنجم و ششم که آیت الله خامنه ای و آیت الله‌هاشمی‌رفسنجانی کلیددار ریاست جمهوری بوده اند، سخنگوی دولتی برای خود نداشته اند.
با روی کار آمدن دولت اصلاحات، سیدمحمد خاتمی، سیدعطاء الله مهاجرانی را به عنوان سخنگوی دولت منصوب کرد. او همزمان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی‌را هم برعهده داشت. مهاجرانی سه سال عهده‌دار این دو مسئولیت به صورت همزمان بود و سرانجام در آذر ۱۳۷۹ بعد از یک استیضاح ناموفق، از دولت هفتم کناره‌گیری کرد. در دولت هشتم و دولت دوم خاتمی، عبدالله رمضان‌زاده که دبیر هیئت دولت بود، به عنوان سخنگوی دولت انتخاب شد.