نهمین دوره رقابتهای لیگ برتر تیروکمان خارج از سالن در رشتههای ریکرو و کامپوند زنان و مردان در حالی پایان یافت که اکثر کمانداران شرکتکننده در این لیگ به خاطر پایین بودن قراردادها، بالا بودن تجهیزات تیروکمان و حمایت نکردن اسپانسرهای قوی و پخش تلویزیونی انتقاد داشتند.
به کزارش ایسنا، نهمین دوره رقابتهای لیگ برتر تیروکمان خارج از سالن، اگرچه در این دوره به خاطر کاهش هزینهی تیمهای شرکت کننده به صورت متمرکز و منظم در سایت تیروکمان برگزار شد و استقبال تیمهای شرکتکننده در این دوره نسبت به دورههای قبل افزایش پیدا کرده بود، اما پایین بودن قراردادها و افزایش هزینه تجهیزات و وسایل تیروکمان سبب شده بود تا کمانداران بویژه ملیپوشان با انگیزه بالایی در لیگ حضور نداشته باشند و شاهد برگزاری لیگ پویا و باکیفیتی در این دوره نیز نباشیم.
* قراردادم در لیگ کمتر از یک جین تیر و سرتیر است
اسماعیل عبادی، عضو تیم عقیدتی و سیاسی ناجا با اشاره به پایین بودن قراردادها در لیگ برتر تیروکمان اظهارکرد: اگرچه امسال لیگ برتر تیروکمان به خاطر متمرکز برگزار شدن منظمتر و بهتر از سالهای قبل بود و هزینهها برای تیمهای شرکت کننده کمتر شده بود، اما متاسفانه میانگین قراردادها برای کمانداران بویژه ملیپوشان به حدی پایین است که سبب میشود با انگیزه بالایی در لیگ تیر نزنیم. به طوری که اگر در سال گذشته برای حضوردر یک فصل از رقابتهای لیگ برتر ۹ میلیون قرارداد بسته بودم، امسال این مبلغ به ۶ میلیون تومان کاهش پیدا کرده بود و این شرایط خوبی را برای من ملیپوش برای شرکت در لیگ رقم نمیزند.
وی میگوید: در حال حاضر با توجه به بالا رفتن میزان دلار مبلغ یک بسته تیر با سرتیر چیزی حدوی ۷ میلیون تومان است، در حالی که من برای شرکت در یک فصل از رقابتهای لیگ برتر تیروکمان ۶ میلیون تومان دریافت میکنم و این میزان مبلغ حتی جوابگوی خرید تجهیزات ما نمیشود. البته اگر به این گونه مسائل فکر کنم باید چند سال پیش تیروکمان را کنار میگذاشتم وانگیزهای برای تیر زدن نداشتم، اما به خاطر علاقهای که به این رشته دارم سبب شده تا با تمام سختیها و صرفهنظر از پایین بودن قراردادها در لیگ حصور فعالی داشته باشم.
عبادی معتقد است: با وجود این که ۱۵ سال است تیروکمان در کشور راهاندازی شده است، اما به دلیل عدم استقبال اسپانسرهای قوی و کمرنگ بودن پخش تلویزیونی سبب شده تا به امروز از لیگی پویا و حرفهای برخوردار نباشیم. البته یکی از عدم حمایت سرمایهگذاران از این رشته به خاطر این است که در برنامه چهارم توسعه سازمانها و شرکتهای خصوصی میتوانستند بخشی از مالیات خود را برای توسعه ورزش هزینه کنند اما در برنامه پنجم و ششم توسعه به دلیل حذف این قانون، دیگر جذابیتی برای اسپانسر باقی نمیماند که بخواهد در ورزش سرمایهگذاری کند و این لطمه بزرگی برای ورزش کشور است.
* قراردادها نسبت به هزینه تجهیزات حرفهای نیست
بهزاد پاکزاد مربی تیم سولار پلیمر البرز با بیان این که قرارداد کمانداران نسبت به هزینه تجهیزات حرفهای نیست، میگوید: هر چند لیگ فرصت خوبی برای کمانداران از لحاظ ارزیابی سطح کمی، کیفی و آماده سازی آنها برای شرکت در مسابقات است، اما سقف قراردادها به حدی پایین است که حتی مبلغ هزینه تجهیزات و وسایل کمانداران را نمیدهد. به طوری که اگر در گذشته مبلغ یک کمان ۱۵ میلیون تومان بود، الان به ۴۵ هزار تومان رسیده است. این در حالی است که مبلغ قرارداد کمانداران برای شرکت در یک فصل از رقابتهای لیگ برتر تیروکمان از پانصد هزار تومان است تا ۸ میلیون تومان. حتی بعضی از کمانداران به خاطر عدم حمایت سرمایهگذاران به صورت افتخاری در لیگ تیر میزنند و این مساله کیفیت لیگ را کاهش میدهد.
وی در عین حال معتقد است: نهمین دوره رقابتهای لیگ برتر تیروکمان به دلیل این که به صورت متمرکز و در سایت تیروکمان برگزار شد، منظمتر و بهتر از دورههای قبل بود و تیمها کمتر با مشکلات سختافزاری و نرمافزاری مواجه بودند. هر چند نبود خوابگاه مشکلات زیادی را برای تیمها به دنبال داشت، اما چون هزینه برگزاری لیگ برای تیمها کاهش پیدا کرده بود، این دوره کمتر با انصراف تیمی در اواسط برگزاری لیگ مواجه بودیم و لیگ پویاتر و منظمتر از دورههای قبل بود.
* قراردادهای لیگ تیروکمان ضمانت اجرایی ندارد
مجید میررحیمی، سرمربی تیم ملی ریکرو درباره برگزاری نهمین دوره رقابت های لیگ برتر تیروکمان میگوید: استقبال ضعیف اسپانسرها از لیگ برتر تیروکمان سبب شده تا پوشش تصویری خوبی از لیگ نداشته باشیم. همچنین در این رشته چون تجهیزات حرف اول را میزند و تولید آنها در داخل کشور نیست، این امر سبب شده تا ورزشکاران برای خرید تجهیزات بار مالی سنگینی را متحمل شوند و با انگیزه کمتری برای لیگ تیر بزنند. زیرا بعضی از اسپانسرها تنها هزینه ورود به مسابقات، ایاب و ذهاب و لباس کمانداران را پرداخت میکنند و قرارداد آنها به صورت افتخاری است. در نتیجه چون خرید تجهیزات برعهدهی ورزشکار است، این مساله سبب شده تا کیفیت لیگ در همان سطح دورههای قبل باقی بماند و ورزشکار تنها برای حفظ آمادگی خود در لیگ شرکت کند.
وی گفت: سطح قراردادهای لیگ تیروکمان برخلاف تجهیزات آن حرفه ای نیست، به طوری که یک ملیپوش شاخص و مطرح برای یک فصل تیر زدن در لیگ چیزی حدود ۸ میلیون تومان پول دریافت میکند و این چیز مسخره ای است. البته اگر کماندار بتواند این مبلغ قرارداد را نیز دریافت کند. من زمانی که ورزشکار بودم از یک تیمی مبلغ ۳ میلیون و ۷۰۰ هزار تومان طلب داشتم که هنوز چکم نقد نشده و طلبم را بعد از ۴ سال هنوز دریافت نکردم.
* مبلغ قرارداد برخی کمانداران حتی به اندازهی یک تیر هم نیست
پریسا براتچی، عضو تیم باشگاه سولار پلیمر البرز نیز با بیان این که طی ۹ هفته برگزاری لیگ برتر تیروکمان تنها در هفته پایانی پخش تلویزیونی داشتیم، معتقد است: لیگ برتر تیروکمان چون از تبلیغات خوبی برخوردار نیست، اسپانسرها حاضر به سرمایهگذاری در آن نیستند. به طوری که طی ۹ هفته برگزاری لیگ برتر تیروکمان تنها درهفته پایانی شاهد پخش تلویزیونی لیگ هستیم و این سبب میشود تا قراردادهای خوبی با کمانداران بسته نشود. حتی خود من که ۵ سال است در لیگ تیر میزنم و هر سال تیم ما صدرنشین است، مبلغ قراردادم برای یک فصل ۳ میلیون تومان است که هزینهی یک بسته تیر و سرتیر که ۱۰ میلیون تومان است، نمیشود.
وی گفت: رشته تیروکمان یکی از پرهزینهترین و کم درآمدترین رشتههاست. حتی کمانداران قرارداد خود را با باشگاهها سفید امضاء میکنند که معلوم نیست اسپانسر به تعهد خود عمل کند یا خیر؟ خود من سال ۹۲ با تیم فولاد ماهان برای شرکت در لیگ قراردادی به مبلغ ۴ میلیون منعقد کردم که هنوز بعد از گذشت ۵ سال این مبلغ پرداخت نشده است. وضعیت لیگ برتر تیروکمان بعد از ۹ سال برگزاری شرایط خوبی ندارد. به طوری که نهمین دوره لیگ برتر تیروکمان که از تابستان آغاز شده بود، چون هر ماه شاهد برگزاری یک مسابقه بودیم، اواخر پاییز به اتمام رسید و این شرایط مناسبی برای برگزاری لیگ نیست.
براتچی میگوید: در حال حاضر مبلغ یک تیر پانصد هزار تومان است و چون هزینهی تجهیزات به عهدهی خود کماندار است، در نتیجه کماندار باید خیلی مراقب باشد تا تیر خود را در جریان برگزاری لیگ از دست ندهد. از سوی دیگر چون از طریق لیگ درآمدزایی میکنیم و درآمد دیگری نداریم، این مبلغ قراردادها برای تامین معیشت زندگی یک کماندار کافی نیست و شرایط سختی را برای او رقم میزند. به طوری که من و مجید قیدی بعد از بازیهای آسیایی جاکارتا به خاطر شروع زندگی خود ترجیح دادیم در تیم ملی حضور نداشته باشیم تا ببینیم شرایط زندگیمان چگونه خواهد بود و آیا با این شرایط بد اقتصادی امکان بازگشت به تیم ملی را خواهیم داشت یا خیر؟
* گران شدن تجهیزات شرایط خوبی را برای تیروکمان رقم نمیزند
صادق اشرفی، عضو تیم باشگاه سنگ کاشی سامان همدان نیز با اشاره به گران شدن تجهیزات تیروکمان و این که مبلغ قراردادها جوابگوی هزینهی تجهیزات نیست، میگوید: با وجود این که برای ششمین سال است برای لیگ تیروکمان تیر میزنم اما متاسفانه با توجه به گران شدن هزینهی تجهیزات، سقف قراردادها هیچ تفاوتی نکرده است. به طوری که اگر در گذشته هزینهی یک کمان ۱۵ میلیون تومان بود، در حال حاضر این مبلغ به ۶۰ میلیون تومان افزایش پیدا کرده است. حتی بدنهی خود تیر به دلیل افزایش مبلغ دلار، ۵میلیون و ۴۰۰هزار تومان شده است که این هزینهها متناسب با قرارداد کمانداران نیست.
وی در پایان افزود: زمانی که وارد لیگ شدم هزینهها به این شکل نبود و کماندار مشکلی برای شرکت در لیگ نداشت، اما الان شرایط به گونهای است که با یک تیر خراب شدن کماندار باید پانصد هزارتومان از جیب خود هزینه کند. فدراسیون باید راهکار اساسی برای تهیه تجهیزات کمانداران کند تا به خاطر گران شدن تجهیزات این رشته را رها نکنند. خود من نیز تا به امروز با چنگ و دندان این رشته را حفظ کردم و ترجیح میدهم قرارداد پایینی دریافت کنم، اما در لیگ حضور داشته باشم.