سيستم پرتاب فضايي ناسا (SLS) پس از تكميل مراحل نهايي ساخت، سال ۲۰۱۷ وارد سرويس شده و جايگزين سيستم موشكي Saturn V به عنوان قدرتمندترين وسيله پرتاب فضايي خواهد شد.
قدرت پرتاب سيستم SLS ده درصد بيشتر از موشك Saturn V خواهد بود و براي پرتاب فضاپيماي سرنشيندار «اوريون» و ساير فضاپيماها براي سفر به اعماق فضا در نظر گرفته شده است.
علاوه بر چهار موتور اصلي RS-۲۵ مورد استفاده در شاتلهاي فضايي، سيستم SLS مجهز به دو موتور موشك سوخت جامد فوق پيشرفته خواهد بود كه براي بلند شدن و حركت سيستم ۷۷ تني بسمت فضا مورد استفاده قرار ميگيرد.
بوسترهاي سيستم SLS مانند شاتل فضايي قابل استفاده مجدد هستند، اما قدرت آنها بسيار بيشتر است. طرح بهبود يافته از بوستر شاتل فضايي الگو گرفته شده است، اما برخلاف بوسترهاي شاتل كه از چهار بخش ساخته شده اند، بوستر سيستم SLS پنج بخشي است.
اين بخش ها شامل سوخت هستند كه از پركلرات مونيوم، پودر آلومينيوم، اكسيد آهن، يك پليمر مانند آکریلونیتریل (PBAN) يا پلي بوتادين داراي انتهاي هيدروكسيل (HTPB) و يك عامل پخت اپوكسي تشكيل شده اند.
نخستين بوستر با استفاده از روش هاي جديد توليد براي كاهش هزينه ها و افزايش سطح ايمني توسط محققان ناسا در مركز سيستم هاي فضايي ATK ساخته و آماده شده است.