- آغاز فاز دوم خانه‌سازی در بوموسی با انتخاب معماری برتر
- بهشتی‌پور بیان کرد:پشت‌پرده مجوز آمریکا برای استفاده اوکراین از موشک‌های دوبرد علیه روسیه
- همدستی اتاق بازرگانی، دولت و مجلس علیه «قانون کار»
- عضو کمیسیون صنایع مجلس:دولت درصورت تصمیم‌‌گیری برای افزایش قیمت خودرو، از آذرماه حقوق‌ها را به دلار پرداخت کند
- شکست طرح نانیوا و حجم بالای خرید نان از سوی اتباع غیرمجاز!
- سخنگوی قوه قضائیه:برخی جریان‌های مرموز این روزها در فضای مجازی در راستای لطمه به امنیت روانی جامعه عمل می‌کنند
- بروجردی: اروپا با تحریم ایران به اقتصاد چین کمک میکند
- محمدجواد لاریجانی: ظرف ۲۴ ساعت می‌توانیم به توان نظامی هسته‌ای برسیم
- پاسخ سخنگوی دولت به احتمال قطع برق صنایع
- عراقچی: حق خود را برای واکنش به تجاوزگری اسرائیل کنار نگذاشته‌ایم
يکشنبه ۱۲ شهريور ۱۳۹۱ ساعت ۱۰:۵۴
آلمان رئيس دوره‌اي شوراي امنيت شد
آلمان با پرداخت سالانه دو میلیارد و ۳۰۰ میلیون یورو، پس از ایالات متحده آمریکا و ژاپن، سومین تامین‌کننده اصلی بودجه‌ی سازمان ملل به شمار می‌رود. آلمان بارها خواستار اصلاح ساختار شورای امنیت و گسترش شمار اعضای دائم شده است.
آلمان از اول سپتامبر تا پایان ماه جاری میلادی رئیس شورای امنیت سازمان ملل است. این کشور در این مدت تعیین دستور کار و اداره‌ی نشست‌های مقتدرترین نهاد سازمان ملل را برعهده دارد.
به گزارش ايسنا، به نقل از شبكه خبري دويچه وله، آلمان یکی از ۱۰ عضو غیردائم شورای امنیت سازمان ملل است. این کشورها برای یک دوره دو ساله با پنج عضو دائم شورا (آمریکا، روسیه، چین، فرانسه و انگليس) همکاری می‌کنند. دوره عضویت آلمان در شورای امنیت تا پایان سال ۲۰۱۲ ادامه خواهد داشت.
در منشور سازمان ملل متحد مهمترین وظیفه‌ی شورای امنیت پاسداری از صلح و امنیت جهانی توصیف شده است. این شورا تنها نهادی است که می‌تواند تحریم‌های بین‌المللی علیه یک کشور را به تصویب برساند و در مورد اعزام نیروهای حافظ صلح یا دخالت نظامی در مناطق بحرانی تصمیم بگیرد.
گوئیدو وستروله، وزیر امور خارجه آلمان، می‌گوید تلاش برای منزوی‌تر کردن بیشتر حکومت بشار اسد، بهبود شرایط حفاظت از امنیت کودکان در کشورهای جنگ‌زده و توجه به پیامدهای مخرب تغییرات آب و هوا از مهمترین برنامه‌های آلمان در دوران یک ماهه ریاست بر شورای امنیت خواهد بود.
ارتقاء جایگاه بین‌المللی اتحادیه عرب نیز از دیگر برنامه‌هایی است که وستروله به آن اشاره کرده است. این اتحادیه از زمان آغاز جنبش‌های دموکراسی‌خواهی در کشورهای خاورمیانه و شمال آفریقا، موسوم به "بهار عربی"، به نهادی تاثیرگذار و یکی از مهمترین شریکان سازمان ملل تبدیل شده است.
تلاش آلمان برای منزوی‌تر کردن سوریه بیشتر به ترغیب روسیه و چین برای فاصله گرفتن از دمشق معطوف است.
پنج عضو دائم شورای امنیت می‌توانند با استفاده از "حق وتو" جلوی تصویب هر قطعنامه‌ای را بگیرند، حتي اگر قطعنامه از موافقت اکثریت اعضا برخودار باشد. روسیه و چین در ماه‌های گذشته با استفاده از این امکان مانع تصویب سه قطعنامه علیه سوریه شدند که اکثریت قاطع کشورهای عضو شورای امنیت به آنها رای مثبت داده بودند.
دیگر اعضای دائم شورا نیز در مواردی از این امتیاز استفاده کرده‌اند. تازه‌ترین نمونه، مخالفت آمریکا با عضویت کامل فلسطین در سازمان ملل بود. آمریکا می‌گوید عضویت فلسطین مشروط به برقراری صلحی پایدار میان این کشور و اسرائیل است.
لحظه تاریخی دور اول ریاست آلمان
مجمع عمومی سازمان ملل پاییز هر سال پنج عضو جدید را برای حضور در شورای امنیت انتخاب میکند. آلمان تمایل دارد برای یک دوره دوساله‌ی دیگر نامزد حضور در شورای امنیت شود. ناظران با توجه به شمار زیاد کشورهای متقاضی احتمال موفقیت آلمان را بسیار اندک ارزیابی می‌کنند.
آلمان در ماه ژوئیه سال ۲۰۱۱ نیز به مدت یک ماه ریاست شورای امنیت را برعهده داشت. یکی از رویدادهای مهم این دوره که وستروله آن را "لحظه‌ای تاریخی" خوانده ارائه‌ی تقاضای سودان جنوبی برای عضویت در سازمان ملل بود. پس از تصویب این درخواست در شورا و رای موافق اعضای مجمع عمومی پرچم سودان جنوبی به عنوان ۱۹۳مین کشور عضو سازمان ملل بر فراز مقر این نهاد افراشته شد.
آلمان، سومین تامین‌کننده بودجه سازمان ملل
۱۰ عضو غیردائم، به ویژه رئیس شورای امنیت، می‌توانند در طرح مسائل مورد نظرشان در سطح بین‌المللی موثر باشند اما بدون موافقت (یا رای ممتنع) پنج عضو دائم هیچ تصمیمی گرفته نمی‌شود. شاید به همین دلیل است که پتر ویتینگ، سفیر آلمان در سازمان ملل، می‌گوید: «ما در مورد سوریه محکوم به بی‌عملی شده‌ایم.»
آلمان با پرداخت سالانه دو میلیارد و ۳۰۰ میلیون یورو، پس از ایالات متحده آمریکا و ژاپن، سومین تامین‌کننده اصلی بودجه‌ی سازمان ملل به شمار می‌رود. آلمان بارها خواستار اصلاح ساختار شورای امنیت و گسترش شمار اعضای دائم شده است.
این کشور همچنین معتقد است با توجه به تغییر اوضاع اقتصادی جهان و ارتقاء موقعیت کشورهایی چون هند و برزیل لازم است در مورد نحوه‌ی پرداخت حق‌عضویت‌ها تجدید نظر شود. این درخواست‌ها به ویژه تمایل آلمان برای دست یافتن به یک کرسی دائمی در شورای امنیت تاکنون به نتیجه‌ای نرسیده است.
پتر ویتینگ معتقد است، به رغم غیرقابل قبول دانستن برخی از مسائل در سازمان ملل باید پذیرفت که هیچ قالب بین‌المللی مشروع دیگری وجود ندارد که بتوان در آن به خواسته‌های متضاد کشورهای جهان رسیدگی کرد. او می‌افزاید به همین دلیل سازمان ملل نهادی است که نمی‌توان از آن صرف‌نظر کرد.
به گزارش ايسنا، به نقل از شبكه خبري دويچه وله، آلمان یکی از ۱۰ عضو غیردائم شورای امنیت سازمان ملل است. این کشورها برای یک دوره دو ساله با پنج عضو دائم شورا (آمریکا، روسیه، چین، فرانسه و انگليس) همکاری می‌کنند. دوره عضویت آلمان در شورای امنیت تا پایان سال ۲۰۱۲ ادامه خواهد داشت.
در منشور سازمان ملل متحد مهمترین وظیفه‌ی شورای امنیت پاسداری از صلح و امنیت جهانی توصیف شده است. این شورا تنها نهادی است که می‌تواند تحریم‌های بین‌المللی علیه یک کشور را به تصویب برساند و در مورد اعزام نیروهای حافظ صلح یا دخالت نظامی در مناطق بحرانی تصمیم بگیرد.
گوئیدو وستروله، وزیر امور خارجه آلمان، می‌گوید تلاش برای منزوی‌تر کردن بیشتر حکومت بشار اسد، بهبود شرایط حفاظت از امنیت کودکان در کشورهای جنگ‌زده و توجه به پیامدهای مخرب تغییرات آب و هوا از مهمترین برنامه‌های آلمان در دوران یک ماهه ریاست بر شورای امنیت خواهد بود.
ارتقاء جایگاه بین‌المللی اتحادیه عرب نیز از دیگر برنامه‌هایی است که وستروله به آن اشاره کرده است. این اتحادیه از زمان آغاز جنبش‌های دموکراسی‌خواهی در کشورهای خاورمیانه و شمال آفریقا، موسوم به "بهار عربی"، به نهادی تاثیرگذار و یکی از مهمترین شریکان سازمان ملل تبدیل شده است.
تلاش آلمان برای منزوی‌تر کردن سوریه بیشتر به ترغیب روسیه و چین برای فاصله گرفتن از دمشق معطوف است.
پنج عضو دائم شورای امنیت می‌توانند با استفاده از "حق وتو" جلوی تصویب هر قطعنامه‌ای را بگیرند، حتي اگر قطعنامه از موافقت اکثریت اعضا برخودار باشد. روسیه و چین در ماه‌های گذشته با استفاده از این امکان مانع تصویب سه قطعنامه علیه سوریه شدند که اکثریت قاطع کشورهای عضو شورای امنیت به آنها رای مثبت داده بودند.
دیگر اعضای دائم شورا نیز در مواردی از این امتیاز استفاده کرده‌اند. تازه‌ترین نمونه، مخالفت آمریکا با عضویت کامل فلسطین در سازمان ملل بود. آمریکا می‌گوید عضویت فلسطین مشروط به برقراری صلحی پایدار میان این کشور و اسرائیل است.
لحظه تاریخی دور اول ریاست آلمان
مجمع عمومی سازمان ملل پاییز هر سال پنج عضو جدید را برای حضور در شورای امنیت انتخاب میکند. آلمان تمایل دارد برای یک دوره دوساله‌ی دیگر نامزد حضور در شورای امنیت شود. ناظران با توجه به شمار زیاد کشورهای متقاضی احتمال موفقیت آلمان را بسیار اندک ارزیابی می‌کنند.
آلمان در ماه ژوئیه سال ۲۰۱۱ نیز به مدت یک ماه ریاست شورای امنیت را برعهده داشت. یکی از رویدادهای مهم این دوره که وستروله آن را "لحظه‌ای تاریخی" خوانده ارائه‌ی تقاضای سودان جنوبی برای عضویت در سازمان ملل بود. پس از تصویب این درخواست در شورا و رای موافق اعضای مجمع عمومی پرچم سودان جنوبی به عنوان ۱۹۳مین کشور عضو سازمان ملل بر فراز مقر این نهاد افراشته شد.
آلمان، سومین تامین‌کننده بودجه سازمان ملل
۱۰ عضو غیردائم، به ویژه رئیس شورای امنیت، می‌توانند در طرح مسائل مورد نظرشان در سطح بین‌المللی موثر باشند اما بدون موافقت (یا رای ممتنع) پنج عضو دائم هیچ تصمیمی گرفته نمی‌شود. شاید به همین دلیل است که پتر ویتینگ، سفیر آلمان در سازمان ملل، می‌گوید: «ما در مورد سوریه محکوم به بی‌عملی شده‌ایم.»
آلمان با پرداخت سالانه دو میلیارد و ۳۰۰ میلیون یورو، پس از ایالات متحده آمریکا و ژاپن، سومین تامین‌کننده اصلی بودجه‌ی سازمان ملل به شمار می‌رود. آلمان بارها خواستار اصلاح ساختار شورای امنیت و گسترش شمار اعضای دائم شده است.
این کشور همچنین معتقد است با توجه به تغییر اوضاع اقتصادی جهان و ارتقاء موقعیت کشورهایی چون هند و برزیل لازم است در مورد نحوه‌ی پرداخت حق‌عضویت‌ها تجدید نظر شود. این درخواست‌ها به ویژه تمایل آلمان برای دست یافتن به یک کرسی دائمی در شورای امنیت تاکنون به نتیجه‌ای نرسیده است.
پتر ویتینگ معتقد است، به رغم غیرقابل قبول دانستن برخی از مسائل در سازمان ملل باید پذیرفت که هیچ قالب بین‌المللی مشروع دیگری وجود ندارد که بتوان در آن به خواسته‌های متضاد کشورهای جهان رسیدگی کرد. او می‌افزاید به همین دلیل سازمان ملل نهادی است که نمی‌توان از آن صرف‌نظر کرد.
کد مطلب: 5222
