عبدالکریم حسن پس از جام جهانی قطر، پاسخ کامنت یکی از هوادران را این طور داده و نوشته بود:«مگه جنگه؟!» آن هوادار قطری در اعتراض به عمکرد ضعیف قطری ها فقط سوال کرده بود چرا تا این اندازه ضعیف بودید که با این واکنش عبدالکریم حسن روبرو شده بود! واکنشی که انتهایش شد خط خوردن از تیم ملی قطر و کنار گذاشته شدن از باشگاه السد.
چند کیلومتر این طرف تر،به فاصله تقریبا یک سال و خرده ای در ایران؛اراک. از سهل انگاری مسئولان اراکی به دلیل اینکه هواداران تا پای اتوبوس پرسپولیسیها آمده بودند بگذریم می رسیم به رفتاری که محمد حسین کنعانی زادگان از خودش نشان داد.
عده ای هوادار یا اصلا بگوییم هوادارنما،تحریکش کردند،کاری کردند که به قول خودش کنترل را از دست داد و به سمت آنها یورش برد تا به سبک خودش تنبیه شان کند.اتفاقی ناخوشایند که نمونه اش شاید فقط در کف جامعه مشاهده شود.با این حال کنعانی زادگان که پرونده های دهان پر کن و حاشیه ساز کم ندارد برای این رفتار از سوی کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال فقط یک جلسه محروم شد!
اصلا نمی گوییم حکم عادلانه است،کم است یا زیاد؟چون ما قاضی نیستیم و فقط باید روایت کنیم اما وقتی این حکم را می بینیم و حکم عبدالکریم حسن را هم روبروی مان داریم احساس می کنیم که یک جای کار می لنگد.یک چیزی این وسط درست نیست که بازیکنی در پایین و حاشیه خلیج فارس به خاطر یک کامنت کل زندگی فوتبالی اش بهم می ریزد و اینجا و در بالای خلیج فارس،بازیکنی را یک جلسه محروم می کنند که اگر جلویش را نمی گرفتند ممکن بود هوادار را کتک هم بزند و به سبک خودش تنبیهاش کند.
نمی دانیم حکم قطری ها سختگیرانه بوده یا حکم ایرانی ها خیلی سهل و ناکافی!اما آنچه که مشخص است این است که تنبیه ها چه از نوع محرومیت و چه از نوع مالی و ...باید حکم بازدارنده را داشته باشد.یعنی به صورتی باشد که اگر عمر فوتبالی یکی مثل کنعانی زادگان هم به پایان رسید،نفر دیگری پیدا نشود که به خودش اجازه بدهد تا رفتارهایی اینچنینی را انجام بدهد و ته قصه هم بگوید:«یک جلسه محرومیت است و یک جریمه مالی.فدای سرم پرداخت می کنم.»