این نوشیدنی حیاتش را به دستگاه اسپرسو مدیون است که در سال ۱۸۸۴توسط آنجلو موریوندو در تورین اختراع شد. این دستگاه با عنوان رسمی «ماشین بخار برای ترکیب فوری قهوه» ثبت شده بود. در ابتدای قرن بعد، نخستین کارخانه تولید دستگاه اسپرسو راهاندازی شد و در یکی دو دهه بعد، نه فقط به دیگر کشورهای اروپایی که به آنسوی اقیانوس اطلس و آمریکا هم رسید. بزرگترین تحول بعدی در تاریخ این ماشینها، ابداع و عرضه ماشین نیمهاتوماتیک اسپرسو در ابتدای دهه ۶۰ میلادی بود.
با وجود اینکه اسپرسو در این دههها، سراسر دنیا را فتح کرده و بخشی از زندگی روزمره مردم در آسیا، اروپا، آمریکا و آفریقا شده، این ایتالیاییها هستند که آن را از آن خود میدانند. در واقع اسپرسو، بخشی از هویت ملی ایتالیاست، تا حدی که آنها سال گذشته از یونسکو خواسته بودند تا اسپرسو را بهعنوان میراث جهانی از ایتالیا ثبت کند. برای ایتالیاییها، خوردن اسپرسو یک مورد خاص است و فرصتی است تا مردم در کنار هم وقت بگذارند و درباره فوتبال، سیاست و دیگر مسائل با هم بحث کنند.
انجمن اسپرسوی ایتالیا گفته است که بازار این نوشیدنی در این کشور، حدود ۴میلیارد یورو است و ۹۰درصد مردم آن، دستکم یکبار در روز اسپرسو میخورند.
با این حال این نوشیدنی که حالا در دکههای بینراهی در راههای دورافتاده کشورمان هم عرضه میشود، یک نوشیدنی جهانی است. اسپرسو که از دیگر نوشیدنیهای قهوه، کافئین کمتری دارد، چنان محبوب است که از سال ۲۰۱۵، امکان آماده کردن آن در ایستگاه فضایی بینالمللی فراهم شده و فضانوردان هم از این نوشیدنی محبوب لذت میبرند.