اگر با توقع‌آفرینی کار خود را پیش ببریم، ممکن است با مشکلات مواجه شویم

به گزارش مردم سالاری آنلاین، سید مصطفی میرسلیم در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا، درباره این‌که باتوجه به نزدیکی ایام انتخابات چقدر ضرورت دارد از خط کشی‌ها در جامعه جلوگیری شود تا حضور مردم پای صندوق‌های رأی آن طور که باید اتفاق بیفتد، گفت: مشارکت در انتخابات به یک سلسله عوامل متعددی بستگی دارد برخی از این عوامل مبنای حقوقی و قانونی دارد. می‌شود قانون انتخابات را به گونه‌ای طراحی کرد و به تصویب رساند که باعث بیشترین مشارکت و حضور در پای صندوق‌های رأی شود.

نماینده تهران در مجلس شورای اسلامی با اشاره به این‌که اصلاحات خوبی در قانون انتخابات انجام گرفته اما هنوز دارای نواقص است و باید برطرف کنیم، خاطرنشان کرد: یکی از نواقص مرتبط با حوزه تهران است، در حوزه تهران متاسفانه هنوز ناچار هستیم فهرست انتخاباتی ارائه دهیم و فهرستی انتخابات برگزار کردن هم رغبتی برای مردم پدید نمی‌آورد چون نمی‌شناسند به چه کسی رأی می‌دهند. در صورتی که آدم موقعی انگیزه‌مند می‌شود تا به پای صندوق بیاید که بداند به چه کسی رأی می‌دهد تا بعداً بتواند وقتی از وی سوال شد چرا فلان تصمیمی گرفته پاسخ خوبی بدهد و این‌ها بسیار مهم است. ما این نقص‌ها را در تهران و شهرهای بزرگ داریم و جنبه قانونی دارد و باید اصلاح صورت بگیرد که کار آسانی هم نیست، در مجلس هم سعی کردیم این اصلاح انجام بگیرد که متاسفانه موفق نشدیم.

وی ادامه داد: یک جنبه‌ای که بر مشارکت تاثیر دارد، جنبه اقتصادی است؛ مردم اگر شرایط اقتصادی‌شان خوب باشد و بدانند خواسته‌های‌شان به طور منطقی جواب داده شده است، امیدوار می‌شوند بیایند مسئولان را انتخاب کنند تا این مسئولان دردهای آنان را درک و چاره‌جویی کنند.

میرسلیم خاطرنشان کرد: شرایط مشکل است همه مسئولان اجرایی و حتی قوه مقننه نتواستند به قول‌هایی که داده بودند به طور کامل وفا کنند و این هم یک گونه دلسردی را می‌آفریند، چراکه مردم می‌گویند ما در انتخابات شرکت کنیم، چه اثری خواهد داشت؟ باید به این نکته توجه کرد قطعا عدم شرکت در انتخابات وضع را بهتر نخواهد کرد، بلکه بدتر خواهد کرد. ممکن است من از این‌که پاسخ خودم را از برخی از مسئولان نگرفته‌ام دلسرد شوم اما این‌که بی‌محلی کنم و در انتخابات شرکتی نداشته باشم یعنی حق خودم و کشور را ضایع کرده‌ام. در جمهوری اسلامی اداره کشور با مردم است که از طریق قانونی که تکلیف همه را مشخص می‌کند، این کار انجام می‌گیرد.

وی افزود: البته بخشی از مسائل اقتصادی ما وابسته به تحولاتی است که در سطح جهان در حال انجام است که همه آن‌ها به نفع ما نیست. ما چندین دوره تحریم را پشت‌سر گذاشتیم. اولین دوره تحریم‌ها به بلافاصله بعد از انقلاب و به ماجرای تسخیر لانه جاسوسی بازمی‌گردد، بعد هم در دوران جنگ این تحریم‌ها تکمیل شد و مسائل دیگر را آفرید. بعد از آن هم باز تحریم شدیم و از سال ۱۳۸۰ به این طرف تحریم‌های شدیدی را در کشور داشتیم که بهانه آن مسائل هسته‌ای بود. 

این نماینده مجلس شورای اسلامی تاکید کرد: تحریم‌های هسته‌ای واقعا بهانه بود چراکه جمهوری اسلامی ایران هیچ‌گاه به دنبال تسلیحات هسته‌ای نبوده منتها تحریم انجام گرفته و نمی‌شود بگوییم هیچ‌گونه اثری نداشته است؛ چراکه کشور ما داشت در دنیا کار می‌کرد و مبادلات بین‌المللی ما قوی بود. ما در دنیا  و در تجارت جهانی جنس وارد می‌کردیم و می‌فروختیم. بعضی از کشورها دارای مزیت هستند ما سراغ‌ کالای مورد نیاز کشور برای این که بتوانیم کار رقابت‌پذیر انجام دهیم می‌رفتیم و خرید می‌کردیم و قطعاتی را درست و کالاهایی را تولید می‌کردیم که درحال حاضر راه این کار تا حدودی بسته شده است. هم مشکل تامین کالاها و هم مشکل مبادلات پولی و ارزی وجود دارد که باعث شده مبادلات ما از حالت عادی خارج شود. توجه داشته باشید هنگامی که از حالت عادی خارج می‌شویم طبیعتا محدویت‌هایی ایجاد می‌شود که اثر نهایی‌اش بر زندگی مردم پدید می‌آید و این نکته‌ای است که بر اقتصاد کشور تاثیر می‌گذارد و باید با تدبیر سعی کنیم حل‌شان کنیم.

میرسلیم گفت: البته کشور ما هم کشوری نیست که محروم و فقیر باشد داده‌های زیادی در اختیار ما هست و خداوند برکات فراوانی را داده است که بتوانیم آن‌ها را مدیریت کنیم و در اینصورت چندان زیاد از مسائل تحریم متاثر نخواهیم شد. 

وی عنوان کرد: ما باید خوب مدیریت کنیم و خوب مدیریت کردن یعنی دانش، تجربه و عرضه مدیریت داشتن. من نمی‌توانم ادعا کنم خودم در تمام شرایط مدیریت خوبی داشته‌ام، این‌ها را باید دقت کنیم یعنی ما مسئولانی در کشور داریم که ممکن است بعضاً تجربه کافی نداشته باشند، اما نیت‌شان خوب است. بعضاً ممکن است از نظر آموزش رشته‌ای که خوانده‌اند با مسئولیتی که پذیرفته‌اند سازگار نباشد؛ فرض کنید شخصی در زمینه پزشکی تحصیلات دارد اما در زمینه عمران شروع به کار می‌کند این‌ها با هم مناسبتی ندارد و نتیجه مطلوبی نخواهد داشت. 

نماینده تهران در مجلس شورای اسلامی خاطرنشان کرد: هنگامی که کشور درست مدیریت نشود صدمات و لطمات به مردم وارد می‌شود. نمی‌خواهم بگویم در این انتخاب‌ها سوءنیت وجود داشته است، همه هم ممکن است سوءنیت نباشد اما انتخاب شایسته‌ای نبوده است. ببینید شایسته‌سالاری بحث بسیار مهمی است که خودش یک علم است. علم اینکه ما چگونه مسئولان خودمان را انتخاب کنیم. چه کسانی می‌توانند نماینده شوند؟ صرف این‌که ما در قانون نوشته‌ایم با ۵ سال تجربه افراد می‌توانند بیایند؟ خیر؛ به نظر من بیشتر از این لازم است چراکه مجلس جایگاه بسیار مهمی است. تدوین قانون، نظارت بر حُسن اجرا و انتخاب وزرا این‌ها از کارهای بسیار بسیار مهمی هستند. کسانی که درگیر این موضوعات می‌شوند، خودشان باید شایستگی‌های بسیار خوبی داشته باشند و به این موضوع باید دقت کرد.

وی در پاسخ به این که مردم امروز دلخور هستند و یکسری ناراحتی‌ها در جامعه به وجود آمده است برای رفع این دلخوری‌ها باید چه کاری انجام داد، بیان کرد: در شرایط امروز ما مشکلاتی داریم که هم به محدودیت‌های داخلی و هم به تحریم‌هایی که از خارج بر ما تحمیل می‌شود، بازمی‌گردد باید بتوانیم شکیبایی از خودمان به خرج دهیم. التهاب به خرج دادن و سر ناسازگاری را باز کردن باعث پیشرفت کار نمی‌شود بلکه ما را به عقب هم می‌اندازد.

میرسلیم اظهار داشت: من اعتقادی ندارم که ما باید مانند بقیه کشورها رفتار کنیم اما در چنین شرایطی استفاده از روش‌هایی که دیگران برگزیدند و موفق هم بوده درست است و کاری است که رایج است. ما می‌توانیم نگاه کنیم کشورهایی که شرایط بسیار سختی را پشت سر گذاشتند و ناچار شدند خودشان آستین بالا بزنند و کار کنند و پیش ببرند، این‌ها چه روش‌هایی را انتخاب کرده‌اند. بله از لحاظ اعتقادی شاید نتوانیم خودمان را با آن‌ها تطبیق دهیم اما اعتقادات خودمان را داریم و از لحاظ روش‌های اجرایی می‌توانیم از تجربیات دیگران استفاده کنیم. در اینجا باید دقت کنیم ما در چنین شرایط سختی اگر بخواهیم با توقع‌آفرینی کار خودمان را پیش ببریم ممکن است با مشکلات مواجه شویم. باید سعی کنیم از خودمان شکیبایی نشان دهیم و به همدیگر کمک کنیم و این همیاری بسیار کمک می‌کند که ما از بحران‌ها و شرایط سخت هرچه زودتر خارج شویم.

وی تاکید کرد: ما از این شرایط خارج خواهیم شد و قطعی است اما کاری که ممکن است در عرض یکسال انجام گیرد شاید ۵ یا ۶ سال طول بکشد و این به نفع مردم نیست. توده مردم و کسانی که بیشتر آسیب‌پذیر هستند، از این قضیه صدمه می‌خورند.