جنگ اسرائیل و حماس؛ میدان زورآزمایی چین و آمریکا

به گزارش مردم سالاری آنلاین، تلاش چین برای کنترل صخره استراتژیک دریای چین جنوبی، نگرانی وزارت دفاع آمریکا(پنتاگون) را برانگیخت و این تصور را که پکن به دنبال سوء استفاده از تمرکز دوگانه ایالات متحده بر خاورمیانه و اوکراین و تغییر نقشه دریایی هند و اقیانوسیه است را برجسته کرد.چندی پیش، گارد ساحلی چین تلاش کردند تا نیروی دریایی فیلیپین را از تامین نیروهایش در توماس شول، صخره مورد مناقشه در صد مایلی غرب جزیره پالاوان بازدارند. ایالات متحده که متعهد به دفاع از خاک فیلیپین و دارایی‌های نظامی است، کشتی‌هایش را راهی این منطقه کرد و علناً به پکن نسبت به تلاش برای تصرف این جغرافیا هشدار داد.

جنگ در سه جبهه؟

فعل و انفعال های اخیر پکن در ارتباط با جزایر دریایی فیلیپین که نقش لجستیکی برای ایالات متحده در هر گونه درگیری با چین بر سر تایوان دارد، خشم واشنگتن را به دنبال داشت. در همین راستا مقام های آمریکایی به سمافور گفتند که چین برای درهم شکستن ساختار ائتلاف واشنگتن در اقیانوس هند و اقیانوس آرام متمرکز شده؛ ائتلافی که از کره جنوبی تا کشورهای جزیره ای در اقیانوس آرام جنوبی امتداد دارد.پنتاگون علنا به پکن هشدار داد که ایالات متحده می تواند سه بحران ژئوپلیتیکی را همزمان مدیریت کند. مقامات دفاعی تاکید کرده اند که دولت بایدن کماکان بر تحولات آسیا متمرکز است.

جنگ اوکراین سوال هایی را در باب این که آیا ایالات متحده می تواند همزمان روسیه و چین را از تهاجم بازدارد یا خیر مطرح کرده است. اما حمله اسرائیل به نوار غزه و تعهد دولت بایدن برای کمک به  اسرائیل در برابرحماس و متحدانش، اکنون این شبهه را ایجاد کرده که واشنگتن باید همزمان قدرت خود را در سه صحنه به نمایش بگذارد. مقامات فعلی و پیشین ایالات متحده در هفته‌های اخیر در مورد اینکه روسیه، چین و ایران فعالیت‌های نظامی خود را برای به چالش کشیدن نفوذ واشنگتن هماهنگ می‌کنند یا خیر، دیدگاه‌های متفاوتی ارائه کردند. برخی از محور مسکو - پکن - تهران صحبت می کنند. اما چهره های خوشبین هم هشدار داده اند که واشنگتن باید این سه بازیگر را سه بازیگر همسو قلمداد کند.
فرصت سازی به سبک پکن
ایران، چین و روسیه،  سال گذشته همکاری دفاعی و انتقال تسلیحات خود را به یکدیگر افزایش داده اند. به ادعای سمافور، صرف نظر از اینکه این سه کشور چقدر فعالیت هایشان را هماهنگ می کنند، فرصت کافی دارند تا از توجه ایالات متحده بر تحولات خاورمیانه، جهت  دستیابی به دستاوردهای ژئوپلیتیکی شان استفاده کنند.استراتژی دفاعی ایالات متحده در آسیا ظرافت دارد زیرا مبتنی بر شبکه‌ای از اتحادها و مشارکت‌ها است که هدفش سلب توانایی چین برای کنترل یا آزار ترافیک دریایی در پرجنب‌وجوش‌ترین منطقه اقتصادی جهان است. مواضع دفاعی واشنگتن، از برخی جهات، به جنگ جهانی دوم بازمی‌گردد، در آن بازه زمانی آمریکا و متحدانش در رشته‌هایی از جزایر اقیانوس آرام، نیروی دریایی امپراتوری ژاپن را در موضع ضعف قرار داد. امروز چین به دنبال شکستن زنجیره جزایر با توسل به اهرم های نظامی و اقتصادی بوده است.

بسیاری از برنامه‌ریزان دفاعی بر این موضوع تاکید کرده‌اند که ایالات متحده می‌تواند به تایوان در دفاع از خود در برابر حمله چین کمک کند. اما پکن قادر است با تصرف منطقه ای چون توماس شول در دریای چین جنوبی، استراتژی دفاعی واشنگتن در آسیا را به میزان قابل توجهی تضعیف کند. این گزاره می تواند هشداری برای سایر متحدان ایالات متحده در آسیا در مورد محدودیت های قدرت نظامی و بازدارندگی آمریکا باشد.پکن توماس شول را به همراه کل زنجیره جزایر اسپراتلی در دریای چین جنوبی، به عنوان بخشی از قلمرو مستقل خود می داند. در همین حال، وزارت خارجه چین اخیرا به ایالات متحده هشدار داد که از این مناقشه دور بماند. سخنگوی مائو نینگ در کنفرانس مطبوعاتی در پکن گفت: ایالات متحده طرفی دعوا در موضوع دریای چین جنوبی نیست، پس حق ندارد میان چین و فیلیپین دخالت داشته باشد.آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه آمریکا پس از آن با وانگ یی، همتای چینی اش در واشنگتن دیدار کرد. بلینکن در این دیدار تاکید کرد:«ما اختلاف نظر داریم اما منافع مشترک مهمی داریم و با چالش هایی روبرو هستیم که باید با هم به آنها پاسخ دهیم.