به گزارش مردم سالاری آنلاین، روزنامه جمهوری اسلامی نوشت:

میانگین دو ساله دوام وزرا در وزارت آموزش و پرورش با توجه به حساسیت زیادی که این وزارتخانه از جنبه‌های فرهنگی، تعلیمی و تربیتی دارد، به معنای معطل ماندن امور زیربنائی شکل گرفتن نسل‌های آینده کشور است.

چنین وضعیتی برای کشوری باسابقه تمدنی درخشان که صاحب انقلابی با محتوای فرهنگ اسلامی است، به‌هیچ‌وجه قابل پذیرش نیست و نام آن را باید فاجعه فرهنگی گذاشت.

ریشه این فاجعه فرهنگی را باید در دور ماندن دانشمندان فرهیخته از تصدی امور علمی، فرهنگی، تعلیمی و تربیتی جستجو کرد. بدون آنکه بخواهیم تقصیری را متوجه این یا آن دولت کنیم باید بپذیریم که نظام حکمرانی ما مدت‌هاست که از فرهنگ شایسته ‌گزینی فاصله گرفته و در تمام زمینه‌ها دچار سیاست‌ زدگی شده است.

اقتضای فرهنگ شایسته ‌گزینی اینست که تمام مسئولیت‌های کلیدی کشور در دستگاه‌های مختلف به کارآمدترین افراد منهای گرایش‌های سیاسی آنها سپرده شود و متصدیان این مسئولیت‌ها نیز در انجام وظایفی که به آنها سپرده می‌شود با کنار گذاشتن گرایش‌های سیاسی خود، صرفاً در چارچوب قوانین و آئین‌نامه‌های مربوط به دستگاهی که مسئول آن هستند به انجام وظیفه بپردازند. رعایت این ضابطه برای وزارتخانه‌ها و مجموعه‌هائی که دارای رسالت‌های فرهنگی، آموزشی، پژوهشی و تربیتی هستند بسیار ضروری‌تر و مهم‌تر از سایر دستگاه‌هاست. وزارت آموزش و پرورش در میان این وزارتخانه‌ها و مجموعه‌ها از اهمیت بیشتری برخوردار است.

بارها شاهد بودیم که صاحبنظران فرهنگی به ویژه پیشکسوتان امور آموزش و پرورش به دولت‌های مختلف درباره اهمیت توجه به انتصاب شخصی دانشمند، کاربلد، صاحب افکار بلند، مبتکر، برنامه‌ریز، مدیر و اهل تدبیر و تعهد و تخصص به عنوان وزیر آموزش و پرورش تذکر دادند.

متأسفانه به این خیرخواهی‌ها توجه چندانی نشد و در اکثر موارد در دولت‌های مختلف افرادی برای تصدی وزارت آموزش و پرورش به مجلس پیشنهاد شدند که هیچیک از این ویژگی‌ها یا اکثر آنها را نداشتند. تأسف بالاتر اینکه مجلس هم به این افراد رأی داد و نتیجه این شد که بنیان تعلیم و تربیت در کشور ما آنهم در دوران حکمرانی کسانی که به نام اسلام و انقلاب عهده‌دار مسئولیت هستند، بسیار سست و شکننده است.

از آقای رئیس‌ جمهور انتظار اینست که برای تمام وزارتخانه‌هائی که اکنون فاقد وزیر هستند، افراد کاربلد، باتجربه، متعهد، متخصص و مستقل در نظر بگیرد و به این ضوابط در مورد وزارت آموزش و پرورش بیش از سایر وزارتخانه‌ها پای‌بندی نشان دهد. وزارت آموزش و پرورش کشور ما فقط زمانی می‌تواند دارای کارنامه‌ای متناسب با ایران متمدن برخوردار از فرهنگ اسلامی و آرمان‌های انقلابی باشد که یک دانشمند صاحب اندیشه و مستقل و مدبر در رأس آن مستقر شود و از تندبادهای سیاسی نیز در امان باشد.