به گزارش
مردم سالاری آنلاین،ند پرایس، سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا در یک نشست خبری که مشروح آن در وبگاه وزارت امور خارجه این کشور منتشر شده است، در پاسخ به این سوال که رییس جمهور آمریکا چطور میتواند با توجه به شرایط موجود، به تعهدش نسبت به این عمل کند که ایران هیچگاه به یک سلاح اتمی دست نیابد، گفت: گذشته میتواند درسهای زیادی به ما بدهد. از این جهت میتواند آموزنده باشد که ما با شرکا و متخدانمان مسیری طولانی را در قبال ایران طی کردهایم. دلیل این که در نهایت، در سال ۲۰۱۳ و ۲۰۱۴ به یک حلوفصل دیپلماتیک رسیدیم، این بود که با متحدان و شرکایمان در سراسر جهان همکاری کردیم تا فشار اقتصادی چشمگیری بر ایران اعمال کنیم. چیزی که در نهایت ایران را پای میز مذاکره آورد، تغییری استراتژیک در ذهنیت حکومت ایران نبود. به نظر من دلیلش پی بردنشان به این بود که تحت فشار اقتصادی زیادی قرار دارند.
پرایس گفت که « هدف ما این است که ایران مادامی که رویهاش را تغییر نداده، احساس کند که تحت فشار است.»
او با اشاره به این که دولت قبلی آمریکا سعی کرد رویکرد «فشار حداکثری» را در قبال ایران به کار ببندد، بیان کرد: واضح است که این طرح کارآمد نبود. آنچه گذشته به ما میآموزد این است که فشار اقتصادی زمانی بیشترین تاثیر را دارد که با همراهی متحدان و شرکایمان اعمال شود.
او در ادامه بیان کرد که آمریکا به همین دلیل برای همکاری با متحدان اروپاییاش به ویژه سه کشور آلمان، فرانسه و انگلیس در این زمینه امتیاز قائل است و سعی میکند دیگر کشورهای اتحادیه اروپا و سراسر جهان ا نیز با خود همراه کند.
سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا در ادامه در پاسخ به این که با توجه به این رویکرد دولت آمریکا نسبت به همکاری با متحدان و شرکایش در زمینه مسئله ایران، چرا آمریکا از آنها نمیخواهد که مکانیسم ماشه را علیه ایران فعال کنند، گفت: این تصمیمی است که به خود شرکای اروپاییمان بستگی دارد.
پرایس در پاسخ به سوال دیگری درباره تفاوتها و شباهتهای رویکرد آمریکا و رژیم صهیونیستی نسبت به ایران، توضیح داد: در زمینه راهبردی اتفاق نظر کامل داریم. ما هر دو کاملا نسبت به اینکه ایران هیچ گاه نباید بتواند به یک سلاح اتمی دست پیدا کند، متعهدیم. این تعهد رییس جمهور بایدن و همان تعهدی است که از نخستوریر نتانیاهو و نخستوزیرهای پیش از او شنیدهایم.
او افزود: الان بر کسی پوشیده نیست که در زمینه مسائل تاکتیکی تفاوتهایی داریم. رابطه ما با اسراییل آنقدر نزدیک است که به ما اجازه میدهد مکالمات صریحی داشته باشیم، وقتی هم که مخالف باشیم، آن را اعلام میکنیم. ما به آنها میگوییم که چطور فکر میکنیم و مسلما آنها هم در بیان نظرشان تعارف ندارند. ما[آمریکا] بر این باوریم که حفظ دیپلماسی کارآمدترین و پایدارترین ابزاری است که میتوان با کمک آن مانع دستیابی ایران به یک سلاح اتمی شد. تمرکز ما همیشه روی آن معطوف بوده است.
پرایس با مقصر جلوه دادن ایران در بینتیجه ماندن مذاکرات احیای توافق هستهای در وین، گفت: این همیشه چیزی نبوده است که ایرانیها روی آن متمرکز باشند. در واقع آنها مرتب به توافق دبپلماتیکی که روی میز بوده، پشت کردهاند. این توافق، بازگشت دوجانبه به پایبندی به برجام بود. آنها اخیرا در ماه سپتامبر این کار را کردند. این موضوع از آن موقع در دستور کار نبوده است. ما همچنان باور داریم که دیپلماسی موثرترین گزینه را پیش رویمان میگذارد اما همچنین با شرکای اسراییلیمان موافقیم که نباید گزینهای را از روی میز برداریم.
او در ادامه با مطرح کردن اظهاراتی درباره امور داخلی ایران و با تکرار ادعای غرب مبنی بر حمایت نظامی ایران از روسیه در جنگ آن علیه اوکراین، گفت، « در مدتی که این موضوع در دستور کارمان قرار ندارد، ما اول از همه و بیشتر از همه، روی کارهایی متمرکز هستیم که میتوانیم در حمایت از مردم شجاع ایران انجام دهیم که در سراسر ایران به خیابان میآیند، همچنین کارهایی که میتوانیم برای مقابله با حمایت حکومت ایران از روسیه انجام دهیم که روسیه با آن انتقام مرگباری از مردم اوکراین میگیرد.»