زنگ خطر برای جلوگیری از سقوطی تلخ

به گزارش ایسنا، تاخیرهای طولانی‌مدت در پروازهای مسافری یکی از مشکلاتی است که مردم همیشه آن را کم یا زیاد در فرودگاه‌های کشور تجربه می‌کنند و گاهی اوقات نیز آنقدر حوصله سر بر شده که کار را به تنش و دعوا کشانده است اما به نظر می‌رسد این آمارها تغییر چندانی نسبت به سال‌های گذشته نداشته است.
جدیدترین آمارهای منتشر شده از عملکرد فرودگاه‌های کشور نشان می‌دهد که وضعیت تاخیر در پروازهای مسافری اصلا مناسب نیست و با وجود کاهش جزئی در این زمینه در فروردین ماه امسال نسبت به اسفند ماه سال گذشته، اعداد و ارقام عجیبی در جدول منتشر شده از سوی شرکت فرودگاه‌ها و ناوبری هوایی ایران به چشم می‌خورد. در این جدول ۱۸ شرکت هواپیمایی فعال ۴۴۰۷ پرواز خود از میان ۱۴ هزار و ۳۹۲ پرواز را با تاخیرهای بیشتر از ۳۰ دقیقه انجام داده‌اند که به بیش از ۳۱ درصد می‌رسد. اما نکته عجیب‌تر اینکه جمع دقایق پروازهای تاخیری به ۳۵۵ هزار و ۶۲۱ دقیقه معادل ۵۹۲۷ ساعت و ۲۴۶ روز می‌رسد.
اما از مهمترین عوامل تاخیر در پروازها می‌توان به عملکرد شرکت‌های هواپیمایی، تاخیر در ورود، نقص فنی، شرایط جوی و غیره بوده که در این میان سهم شرکت‌های هواپیمایی و نقص فنی از همه این عوامل بیشتر است. از سوی دیگر به نظر می‌رسد برخی حوادث کوچک و بزرگ در پروازها رو به افزایش است و بزرگترین آن به پرواز هفته گذشته مشهد- اصفهان بر می‌گردد که هواپیمای ایرباس۳۰۰ ایران‌ایر پس از حدود ۱۵ ساعت تاخیر و حواشی ایجاد شده با نقص فنی و هشت مصدوم لغو شد.
داوود کشاورزیان –مدیرعامل اسبق شرکت هواپیمایی ایران‌ایر- در این باره به ایسنا گفت: اگر تعداد هواپیماهای فعال هر ایرلاین و صنعت هوانوردی قابل قبول باشد، یک شرکت هواپیمایی می‌تواند هواپیمایی را به عنوان رزرو نگه دارد تا در زمان مناسب آن را به عنوان هواپیمای سالم جایگزین هر هواپیمایی کند که با نقص فنی مواجه می‌شود و این جا به جایی هواپیما بدون اینکه مسافران متوجه شوند، قابل انجام است اما این مسئله مستلزم این است که به ازای هر هواپیما از هر تایپ تعداد قابل قبولی در اختیار یک شرکت هواپیمایی باشد باشید اما اگر از یک تایپ و نوع هواپیما یک یا دو فروند باشد دیگر این روش مدیریتی معنا ندارد و یک مدیر ایرلاین نمی‌تواند یکی را رزرو نگه دارد.
وی با بیان اینکه با دست خالی نمی‌توان برنامه‌ریزی کرد، تحریم‌ها و قیمت‌گذاری دستوری بلیت هواپیما را از عوامل بروز مشکل در این صنعت دانست و افزود: حوادث کوچکی که در پروازهای مسافری رخ می‌دهد زنگ خطر و هشداری است که اگر مسئولان سازمان هواپیمایی آن را جدی بگیرند، می‌توان از بروز آن جلوگیری کرد اما اگر آن را جدی نگیریم، می‌تواند منجر به بروز حادثه‌ای بزرگ‌تر شود. بنابراین اگر سازمان هواپیمایی به عنوان نهاد حاکیمتی و ناظر سخت‌گیری‌های خود را بیشتر و بیشتر کند و ایمنی را مد نظر قرار دهد، در بدترین حالت ممکن است روزی همه هواپیماهای ما زمین‌گیر شود اما به هیچ وجه سانحه‌ای مانند سقوط هواپیما رخ نخواهد داد. بنابراین هیچ کسی نمی تواند بگوید چون تحریم هستیم پروازهای ناایمن انجام می‌دهیم و کسی حق ندارد هواپیمایی که مشکل فنی دارد را به پرواز دربیاورد.
کشاورزیان تاکید کرد: ممکن است تاخیرهای زیادی در پروازهای مختلف رخ دهد و مسافران مجبور باشند، ساعت‌ها منتظر بمانند اما تحریم‌ها به هیچ وجه بهانه ای برای اینکه هواپیما را ناایمن به پرواز دربیاورید نیست، ولو اینکه همه هواپیماهای کشور زمین‌گیر شود. اگر سازمان هواپیمایی بر رعایت پروتکل ها اصرار داشته باشد، هیچ هواپیمایی سقوط نخواهد کرد.
حال باید دید زنگ خطری که با حوادث کوچکی مانند حادثه پرواز اخیر مشهد-اصفهان به صدا درآمد به گوش مسئولان سازمان هواپیمایی و البته وزارت راه و شهرسازی می‌رسد و آن را جدی می‌گیرند یا اینکه باید در اندیشه پیشگیری از اتفاقی تلخ بود که همه را بیدار خواهد کرد؟