زندگی در اهواز فرصت‌ها را از آهنین‌جان گرفت

قاسم آهنین جان شاعر خوزستانی سه شنبه شب پس از تحمل یک دوره بیماری، در اهواز درگذشت. مراسم تشییع و خاکسپاری زنده‌یاد آهنین‌جان نیز امروز پنجشنبه ( ۱۶ اردیبهشت ماه) در قطعه هنرمندان بهشت آباد اهواز برگزار شد.
قاسم آهنین‌جان که از شاعران مطرح خوزستان بود، در تاریخ ۲۶ شهریور ۱۳۳۷ در شهر اردبیل متولد شد و بزرگ‌شده اهواز بود. او فعالیت جدی خود در زمینه ادبیات را از اواخر دهه ۱۳۶۰ با انتشار شعرهایش در مجله «دنیای سخن» آغاز کرد. از آثار آهنین‌جان می‌توان به «ذکر خواب‌های بلوط»، «شاعر مرگ خویش می‌داند»، «خون و اشراق بر ارغوان جوشن‌ها»، «بخت تاریک در آفاق بنفشه و پروانه»، «گلی برای غریبان تا همیشه»، «برق رگ‌ها بر پولاد دریا» و ... اشاره کرد.
سعید آژده شاعر خوزستانی نیز در گفت‌وگو با ایسنا درباره مرحوم آهنین جان، اظهار کرد: آهنین‌جان شاعر را از سال ۱۳۷۶ می‌شناسم، از زمانی که نوجوان بودم؛ او شاعر واقعا شوریده‌ای بود که در زندگی‌اش سختی‌های فراوان کشید تا این که نفس‌های او برای همیشه آرام گشت.
وی بیان کرد: وی از جمله پیروان شعری موج ناب بود که به شدت تحت تاثیر شاعران مسجدسلیمانی مثل هوشنگ چالنگی، یارمحمد اسدپور، سیروس رادمنش، هرمز علی‌پور ‌ و سید علی صالحی بود که دوستی دیرینه‌ای هم با آن ها داشت.
شاعر «بوسه بر جنوب» معتقد است: قاسم آهنین‌جان در دهه ۶۰ به سرعت توانست خود را از آن ها مستقل کند و زبان شعری خاص خودش را پیدا کرد.
او با بیان این که آهنین‌جان شاعری نامدار در شعر معاصر بود که زندگی در اهواز فرصت‌های زیادی را از وی گرفت، ادامه داد: او ابتدای دهه ۸۰ وضع واقعا اسفناکی داشت اما بعد از یک دوره نقاهت توانست سلامتی خود را بازیابد و کتاب‌هایی را که در دست انتشار بود منتشر کرد.