استقبال دولت از تعطیلی سینماها

به گزارش خبرنگار مهر، در متن یادداشت علم‌الهدی درباره وضعیت نابسمان سینمای ایران آمده است:
خیلی نباید از این بحث انحرافی شورای اکران اتحادیه تهیه‌کنندگان (که اتحادیه۲ می‌خوانندش)، تعجب کرد! سال پیش عرض کرده بودم که سینمای ایران به جایی می‌رسد که کسانی که سینما را به این جا رسانده‌اند بالاخره می‌گویند: "کی بود کی بود من نبودم!"
عرض کرده بودم که مجموع سیاست‌گذاری‌های متولیان سینمایی و صنف‌های ساختگی‌شان قطار سینمای ایران را که با ریل‌های تازه اما کج و معوج به ته دره خواهند رساند! می‌دانستیم که با اجرای نسنجیده هدفمند کردن یارانه‌ها سینما اولین قربانی حوزه فرهنگ خواهد بود! می‌دانستیم که هیچ طرح و سیاستی نیست به جز زمین‌گیر کردن سینمای نجیب ایران اسلامی!
همانگونه که با فروش میلیاردی چند فیلم (رقم دستمالی شده چند ساله سینمای ایران که آب از دهان آمارسازان دروغین آویزان می‌کند) به دروغ فروش ۱۸ میلیارد تومانی سینماهای تهران در سال ۸۹ را ۹ میلیارد ‌خواندند تا بگویند در سال ۹۰ فروش را به ۲۲ میلیارد رسانده‌اند و رشد ۱۲۰ درصدی داشته‌اند! این سرابی شد برای متولیان ناکارآمد سینمایی ایران که ناتوانایی‌هایشان را در پس این ارقام (بدون توجه به تعداد واقعی مخاطب) پنهان سازند!
سال گذشته مشخص بود که امسال نمی‌توان به سینمای نحیف ایران امید چندانی داشت! مجموع تولیدات نازل جشنواره ۳۰ فجر آینه تمام قدی بود که توان سیاستگذاران را عیان ساخت! آش اینقدر شور شده که حتی سینماداران هم برای برون رفت از وضعیت فعلی بدنبال حذف عوارض شهرداری و مالیات بر ارزش افزوده (که از جیب مخاطب در سینماهای پرفروش پرداخت می‌شود) هستند. بر فرض از همین امروز هم اگر این عوارض و مالیات حذف شود چه دردی از سینمای ایران دوا خواهد کرد. شیپورتان را از سر گشاد دارید می‌نوازید!
مگر غیر از این است که سینما با مخاطب معنا می‌شود، خب چرا صغرا و کبرا می‌چینید؛ بفرمایید که سازمان سینمایی‌ پول یکی از فیلم‌های به اصطلاح فاخرش را به شما بدهد تا چراغ سینمای‌تان روشن بماند، حال اگر مخاطب نبود هم نبود! مگر فرقی هم می‌کند برای شما که طی سالیان گذشته با همراهی‌تان با سیاست‌های نابخردانه متولیان دولتی و مثلاً صنفی در این وضعیت شریک بوده‌اید و حال شده‌اید طلب‌کار!
مگر سکوت و همراهی‌تان با آدم‌های فرصت‌طلب اطرافتان منجر به وضعیت فعلی سینما نشده است! مگر طی ۳ سال اخیر بجز پر کردن صندلی‌های شورای به اصطلاح صنفی نمایش، کار دیگری کرده‌اید که حال کاسه چه کنم چه کنم دست گرفته‌اید! چند سال است که در نهان و عیان می‌گوییم که این روش مدیریت ره به ترکستان می‌برد و سینماداران بازنده اصلی حوزه تولید و توزیع و نمایش هستند و دیدید که همینطورهم شد!
اعتراض دیرهنگام و سوخته‌تان از زبان سخنگوی شورایی بیرون آمده‌است که طی سالیان گذشته شورای متبوعش ۲ نفره و حتی تکنفره مدیریت شد و شماها که سهم ۵۰ درصدی در سینمای ایران داشته‌اید را به فرمانبرهایی تبدیل کرده‌اند که حال باید حقانیت خود را از گلوی کسانی بیرون بیاورید که خود با فیلم‌های توقیفی، نازل و بیانیه‌های توهین آمیز و حذف افراد کاردان و عدم تعامل با سینماگران اندیشمند سهم زیادی در این شرایط نابسامان داشته‌اند!
متولی شماها در دولت که اخیراً به معاونت سازمان جدیدالتاسیس نیز رسیده است که با مصاحبه‌های طنزآمیزش طی سالیان اخیر شهره عام و خاص است فرموده‌اند که در حال حل مسایل و مشکلات سینماها هستیم و ناخودآگاه یاد صحبت‌های سال ۸۹ و ۹۰ و این ۸ ماهه امسال ایشان افتادم که همیشه در حال حل مشکلات است و روند خوب سینما را دارند مدیریت می‌کنند!
خدا ایشان را از فضای مجازی روند خوب سینمای ایران نگیرید! ای کاش بیانیه نمی‌دادید و همچنان در خفا صندلی‌های شورای صنفی نمایش را پر می‌کردید و نظاره‌گر وضعیت بحرانی سینمای ایران بودید که بر شما ایرادی نبود و این وضعیت خیلی بهتر بود تا نوشدارو پس از مرگ سهراب!
سینماداران در زمانی که مردم سینما را از سبد خانوارشان حذف کرده‌اند و دیگر نه فیلم‌های نازل و نه سینماهای سرد و خلوت را نمی‌خواهند تازه یادشان افتاده است که بگویند: " با توجه به کاهش و بحران شدید ریزش مخاطب و عدم اکران فیلم‌های مناسب و هزینه‌های جاری سرسام‌آور، نگهداری سالن‌های سینما و اکران فیلم‌ها از اوایل سال جاری با وضعیت بحرانی و شرایط بد اقتصادی مواجه شده‌ایم که متعاقب آن دیگر توان ادامه این شرایط را نداریم."
خب فکر می‌کنید اگر سینما تعطیل شود، اتفاقی خواهد افتاد. باور کنید اتفاقی توسط این دولت نخواهد افتاد و شاید استقبال هم بکند از این تعطیلی! مگر یادتان رفته‌است مشاور هنری رییس جمهور در دولت نهم چه فرمودند: "اگر سینما هم نداشته باشیم خیلی مهم نیست خیلی از کشورها سینما ندارند و دارند با تلویزیون منویات فرهنگی‌شان را اجرا می‌کنند" (نقل به مضمون)
خب این سخن امروز دارد جامه عمل می‌پوشد! اگراعتراضی دارید به عملکرد خودتان ببخشید با ندانم کاری‌هایتان ۴ سال هم دیر آمده‌اید.