کتاب ریاضیات ِ بیماری نوشته ابوذر کردی توسط نشر نصیرا منتشر شد. در ترمینولوژی پزشکی، ترمینال به بیماری می گویند که آماده ی مرگ است و به قول معروف پزشک ها، جوابش کرده اند. در روزهای پیک کرونا، روزی چند صد نفر در ایران آماده ی مرگ می شدند و نگریستن در پدیدار مرگ آنان، از آن دریچه که از دست پزشک کاری برنمی آمد، حیرانی آور است.
وقتی این همه گیری را با همه گیری های قرن گذشته در ایران مقایسه می کنیم، به نظر می رسد در یک وجه مشترک باشند و آن هم فقدان آمار ناصواب در تعداد ترمینال ها، ابهام در برابر یا نابرابر بودن امکانات موجود برای رویارویی با همه گیری جهت کاستن از میزان ترمینال ها و مجمل بودن مجموعه ای از پارامترهای عددی و ریاضیک است که کار تحلیل این بیماری را به فرسایش کشانده است. هنوز به طور قاطع نمی توان با یک سطح اطمینان مطلوب از وضعیت دارایی های فرآیندی (Process Asset) نظام پزشکی و پیراپزشکی ایران برای رویارویی با کلان بحران کرونا، سخن به میان راند.
کتاب "ریاضیاتِ بیماری" کوششی است که هم می خواهد رازورزانه به ترمینال ها خیره گردد و هم می خواهد با زبانی صریح و آشکار، به واگشایی متعیّن آنان موقوف گردد. ارتباط ریاضی با بیماری که در ظاهر عنوانی آن با یک نقش نمای اضافه به هم وصل شده است و یک ترکیب اضافی برساخته است، در این خصلت تشریح می گردد که اکنون که داریم بیمار می شویم، اینک که داریم می میریم، چرا چنین شده ایم و این شدن برحسب عدد و آمار، نمایان می شود.
در کتاب " ریاضیات بیماری" تلاش می گردد تا مخاطب با اهمیت آمار ریاضی برای تشریح بیماری ها و به ویژه هنگام همه گیری ها که تعداد بیماران، فوتی ها و برگشتی ها از مرگ ها بسیار متغیر و سیال است، آشنا گردد.
این کتاب قصد آموزش ریاضی و فرمول های آمار را ندارد و مخاطب آن همه ی اقشار جامعه هستند. در این کتاب می خواهیم این جرقه در ذهن مخاطب القا گردد که چرا ریاضیات مهم است و چرا از آموزش سالم آن در جامعه مضایقه می کنیم؟ از سمت دیگر از موانع توسعه ی ریاضیات در کشور سخن رانده می شود و چگونه می شود که در میانه ی بیماری و مواجهه با ترمینال ها، به ناگاه پدیدار می شود و همه چیز را بی آنکه رنگ و بزک نماید، آشکار نشان می دهد؟