روشی جدید در کاهشِ ِجراحی تومور‌های سرطانی

پژوهشگران کانادایی، نوعی روش تصویربرداری ابداع کرده‌اند که نیاز به جراحی‌های مکرر را برای برداشتن تومورهای سرطانی کاهش می‌دهد.
به گزارش ایسنا و به نقل از فیز، گروهی از پژوهشگران "دانشگاه آلبرتا"(UAlberta)، یک روش تصویربرداری جدید ابداع کرده‌اند که می‌تواند نیاز به جراحی‌های مکرر را برای برداشتن تومورهای سرطانی کاهش دهد.
این گروه پژوهشی، از روشی موسوم به "میکروسکوپ سنجش از راه دور فوتوآکوستیک ماوراءبنفش"(UV-PARS) استفاده کردند تا هنگامی که بیمار روی تخت جراحی است، از بافت تومور او تصویربرداری کنند و به تحلیل آن بپردازند. بدین ترتیب مشخص می‌شود که آیا تومور به صورت کامل برداشته شده یا خیر تا نیازی به تکرار جراحی‌ نباشد.
بررسی‌های کنونی برای درک اینکه آیا همه تومور طی جراحی برداشته شده یا خیر، با کمک "بافت‌شناسی"(Histology) صورت می‌گیرد که تومور را با کمک میکروسکوپ در آزمایشگاه بررسی می‌کند و به هفته‌ها زمان نیاز دارد.
"راجر زمپ"(Roger Zemp)، سرپرست این پژوهش گفت: بافت‌شناسی در حال حاضر، یک راهبرد استاندارد برای بررسی خارج شدن تومور از بدن به طور کامل است و نشان می‌دهد که آیا حاشیه‌های اطراف تومور پاکسازی شده‌اند یا خیر.
فناوری UV-PARS، تصاویری مشابه تصاویر بافت‌شناسی را ارائه می‌دهد که با داده‌های تشخیصی که پیشتر به دست آمده‌اند، قابل مقایسه هستند و بافت را برای بررسی بیشتر از بدن خارج می‌کند.
گروه زمپ، یک مدل از کار خود ارائه داده‌اند اما قصد دارند اصلاحاتی روی آن انجام دهند تا سرعت آن در تحلیل بافت‌ها افزایش یابد و برای کاربردهای بالینی در چند سال آینده، مناسب باشد.
همچنین پژوهشگران قصد دارند ایمنی این فناوری را نیز افزایش دهند تا برای کاربرد درون جانداری آماده شود و فقط روی نمونه‌های بافت آزمایش نشود.
نور ماوراءبنفش که در فناوری UV-PARS استفاده می‌شود، ایمنی لازم را برای بافت زنده ندارد؛ به همین دلیل در فرآیندهایی به کار می‌رود که طی آنها لایه‌های بافت خارج می‌شوند.
زمپ افزود: ما داده‌های جدیدی در اختیار داریم که تصویربرداری درون‌جانداری را نشان می‌دهند. ما باور داریم که این فناوری می‌تواند مزایای بسیاری برای بافت‌شناسی داشته باشد.
این پژوهش، در مجله "Optics Letters" به چاپ رسید.