همه ما سؤوال " در آینده میخواهی چه کاره شوی؟" را تجربه کردیم و در بسیاری از موارد شاهد کمک بزرگتر در جواب این سؤوال بودیم.
به نقل از نیوز، بر اساس آمار منتشر شده در بریتانیا 46 درصد کارفرمایان عدم حضور افراد ماهر در بخش مهندسی را تجربه کردند و علت آن گرایش کمتر افراد به رشتههای STEM (علوم، فناوری، مهندسی و ریاضیات) است.
محققان معتقدند علت عدم علاقهمندی به این رشتهها تاکید کمتر بر مزایای آنها در دوران ابتدایی و متوسطه اول است.
گروه مهندسی بریتانیا همچنین دریافتند که 37درصد از افراد 11 تا 16 ساله اطلاعاتی درمورد مهندسی یا کار مهندسان نمیدانند و بهترین راه برای تغییر این روند، آموزش در مورد رشتههای علوم، فناوری، مهندسی و ریاضیات در سنین پایین تحصیلی است.
هیجان یا تعامل؟
برای دستیابی به بهترین نتایج، معلمان باید با توجه به گروه سنی دانشآموزان رشتههای علوم، فناوری، مهندسی و ریاضیات را معرفی کنند. به عنوان مثال دانشآموزان در حدود 9 تا 11 سال برنامه خاصی برای دورههای آموزشی و انتخاب موضوعات مختلف ندارند. در این سن فعالیتهای مربوط به رشتههای علوم، فناوری، مهندسی و ریاضیات بسیار هیجانانگیز بوده و موجب تغییر درک آنان به رشتههایی با محوریت شغلی میشود.
دانشآموزان در سن 12 تا 15 سالگی، فکر خود را به آموزش عالی معطوف میکنند و این زمان مناسبی برای تعامل با دانشجویان در مورد مشاغل STEM است. در این سن، دانش آموزان با فناوریهای زیادی از جمله تلفنهمراه، تبلت و لپ تاپ در تعامل هستند. استفاده از فناوری بیشتر به این معنی است که دانشآموزان سؤوال زیادی در مورد چگونگی عملکرد این ابزارها مطرح کرده و برای یادگیری بیشتر در مورد موضوعات STEM و چگونگی دستیابی به آنها تمرکز میکنند.
مداخله والدین
تغییر درک والدین در مورد رشتههای STEM در مراحل اولیه به همان اندازه درگیر شدن با دانشآموزان در این مورد مهم است. والدین تا حد زیادی بر انتخاب رشته تحصیلی و انتخاب شغل فرزندان تاثیرگذار هستند. اگر برای ایجاد کارگاههای سرگرمکننده و جذاب که فکر دانش آموز را باز میکند تلاش کنیم اما پدر و مادر نظر دیگری داشته باشند، این فعالیتها تاثیری نخواهد داشت.
معلمان باید به طور مرتب والدین را در فعالیتهایی در این زمینه دخیل سازند تا به درک بیشتر در مورد رشتههای STEM کمک کنند و نشان دهند که رشته مهندسی میتواند موضوعی هیجان انگیز برای ادامه تحصیل فرزندان آنان در سطح بالاتر باشد. مدارس همچنین میتوانند با مشاغل همکاری کنند تا بتوانند درک والدین و دانشجویان را تغییر دهند. مشاغل میتوانند در مورد رشته خود به دانشآموزان اطلاعات بیشتری ارائه کنند و نقش مثبتی در این زمینه داشته باشند.
اگر مدارس، مشاغل و والدین با یکدیگر همکاری کنند در اشتغال افراد در رشتههای STEM تاثیرگذار بوده و کودکان در تحقق رؤیاهای خود بهعنوان یک فضانورد، دانشمند یا مهندس بهتر صحبت میکنند.