عضو فرهنگستان علوم پزشکی ضمن تاکید بر سلامت جسمانی در سالمندان گفت: افراد سالمند نباید خود را بازنشسته بدانند و تا حد امکان و توانایی تحرک داشته باشند .
به گزارش ایسنا، دکتر غلامحسین باهر درباره بهداشت روان سالمندان اظهار کرد: بر اساس آنچه که در فرهنگستان علوم پزشکی و استانداردهای بین المللی تعریف شده، سلامت بر چهار پایه جسمانی، روانی، اجتماعی، اخلاقی و معنوی استوار است. بنابراین سلامت اجتماعی به عنوان یکی از ابعاد سلامت هر فرد باید مورد توجه قرار گیرد. اگر فردی بر اساس عدالت در جایگاه مطلوب اجتماعی قرار بگیرد از سلامت اجتماعی برخوردار است. در واقع اگر یک انسان سالمند یا بازنشسته شرایط جسمانی خوبی داشته باشد و از بیمههای اجتماعی برخوردار و در جامعه مورد احترام و تکریم اطرافیان باشد و نسبت به زمان کارمندی اثرات مثبت و معنوی بر جامعه داشته باشد دارای سلامت اجتماعی است.
عضو فرهنگستان علوم پزشکی با تاکید بر سلامت جسمانی در سالمندان گفت: افراد سالمند نباید خود را بازنشسته بدانند و تا حد امکان و توانایی تحرک داشته باشند و با فعالیتهای سازنده و مثبت در اجتماع حضور یابند تا با حفظ سلامت جسمانی قدم مثبتی در رسیدن به سلامت اجتماعی بردارند.
باهر درباره پیشگیری از افسردگی در پیری گفت: یک سالمند پیش از رسیدن به درجات بالای پیری یا کهنسالی باید امکانات و انگیزههای کافی در زندگی برای خود ایجاد کند. برای مثال باغچه کوچکی داشته باشد یا به کتاب خوانی مبادرت ورزد تا از کار افتاده نشوند چرا که احساس بیهودگی به سرعت فرد را به افسردگی میکشاند.
وی ادامه داد: همکاری با سازمانهای مردم نهاد و خدمت مثبت به انسانهایی که مشکلاتی برای آنها ایجاد شده، سبب میشود که حس مثبت در سالمندان شکل بگیرد و آنها را از گوشهگیری نجات دهد.
عضو گروه سلامت اجتماعی فرهنگستان علوم پزشکی به نقش افراد درمقابل سالمندان اشاره کرد و گفت: اطرافیان سالمند باید انجام برخی از فعالیتها را به او بسپارند یعنی به او مسئولیت واگذار کنند تا حس بیهودگی را از افراد مسن دور کنند همچنین باید برای سالمندان امکانات ورزشی را فراهم و تا حد امکان آنها را از خانهنشینی دور کرد.
باهر که در یک برنامه رادیویی صحبت می کرد، فعالیتهای گروه سلامت اجتماعی فرهنگستان علوم پزشکی را تشریح کرد و توضیح داد: اتاق فکری در این سازمان شکل گرفته که اندیشمندان، روانشناسان و متخصصان با برگزاری جلساتی راههای حفظ نهاد خانواده و جلوگیری از فروپاشی آن را مورد بررسی قرار میدهند. از آنجایی که سالمندی از خانواده نشات میگیرد میتوان با اقدامات به موقع از آسیبهایی که ممکن است در آینده متوجه سالمندان باشد جلوگیری کرد.
وی در پایان به تحول سریع از سنت به مدرنیته در جامعه ایران و آسیبهای ناشی از آن اشاره کرد و گفت: دو فرهنگی شدن خانوادهها مشکلات عدیدهای را در جامعه ایجاد کرده است. از این رو افراد بزرگتر باید بیش از اندازه در امور فرزندان خود مداخله نکنند و در صورت پرسش پاسخگوی کوچکترها باشند و تجربیات خود را در اختیار آنها قرار دهند.