زبان پارسی روزگاری دراز از بنگال، در فراسوی آسیا، تا بوسنی، در دل اروپا، زبان سررشتهداران، بزرگان، دینوران و دانشمندان بوده است.
به گزارش «پارسیانجمن»، این «ظفرنامه» نامهای است که «گوبیند سینگ» از پیشوایان آیین سیک، سیصد و اندی سال پیش، به «اورنگزیب»، فرمانروای هند، نوشته و در آن پس از درودگویی و ... اورنگزیب را بازخواست کرده که چرا پس از سوگند به قرآن پیمان شکسته و دست به کشتار هندوها و سیکها زده است.
نیز با این که، اورنگ زیب پدر گوبیند سینگ (گُرو تیغبهادر) و چهار پسر گوبیند را کشته است، با همهی این، گوبیند در این نامه به اورنگ پیشنهاد آشتی میدهد تا پیشگیری کند از کشتار بیشتر این فرمانروای خشکاندیش.
خوانندهی این نماهنگ نیز دکتر سرتاج ساتیندر از آگاهان و دلبستگان زبان پارسی در هندوستان است و پیروانی فراوان در میان جوانان دارد.