یکشنبه گذشته «جدول خاموشی های برق در تهران » از سوی شرکت توزیع نیروی برق تهران منتشر شد . در اطلاعیه ای که این شرکت در این باره داده است ، اشاره شده که با توجه به فرا رسیدن فصل گرما و پایداری دما و افزایش استفاده نامتعارف از سیستم‌های سرمایشی و به تبع آن افزایش بار شبکه و نیز عدم رعایت الگوی مصرف توسط برخی مشترکان، ناگزیر به اعمال مدیریت اضطراری بار در شبکه در برخی ساعات هستیم ؛ و این یعنی گریزی از خاموشی نیست و قطعی های برق در یکی دو هفته گذشته باید ادامه پیدا کند .

 یکشنبه گذشته «جدول خاموشی های برق در تهران » از سوی شرکت توزیع نیروی برق تهران منتشر شد . در اطلاعیه ای که این شرکت در این باره داده است ، اشاره شده که با توجه به فرا رسیدن فصل گرما و پایداری دما و افزایش استفاده نامتعارف از سیستم‌های سرمایشی و به تبع آن افزایش بار شبکه و نیز عدم رعایت الگوی مصرف توسط برخی مشترکان، ناگزیر به اعمال مدیریت اضطراری بار در شبکه در برخی ساعات هستیم ؛ و  این یعنی گریزی از خاموشی نیست و قطعی های برق در یکی دو هفته گذشته باید ادامه پیدا کند .
آخرین سالهایی که جدول خاموشی های برق در تهران منتشر می شد ، سالهای آخر جنگ و یکی دو سال بعد از جنگ بود ؛ و حالا سی سال بعد از آن ایام ، گویی دوباره به آن روزها برگشته ایم ؛ روزهایی که هر خانواده ، بریده ای از روزنامه ها را در خانه داشت که نشان می داد کدام روز و در کدام ساعت ها برق آن منطقه قطع می شود ؛ اما برای نسل های قدیمی تر ، بازگشت خاموشی ها به تهران ، یادآور سالهایی دورتر نیز هست ، سالهای قبل از انقلاب که خاموشی برق برای خانواده ها چیز عجیبی نبود اما وقتی در تیرماه 1355 اعلام شد که «برنامه خاموشی برق خانه ها در سراسر کشور لغو شد » ؛ این خبر چنان ارزشی داشت که تیتر اول روزنامه آیندگان شود .
مدیر عامل وقت شرکت توانیر در آن زمان گفته بود که با خاموش کردن چراغ خیابانها ، پارک ها و ادارات دولتی در ساعات اولیه شب ، خاموشی های موقت خانه ها و محلات در سراسر کشور به ویژه تهران لغو شده است ؛ و با روند تولید برق ، از سال بعد (سال 1356 ) دیگر در کشور خاموشی نخواهیم داشت .
حالا اگر چه 500 هزار مشترک برق تهران در سال 1355 به بیش از ده برابر رسیده است ؛ و مشترکان برق کل کشور هم به نزدیک 34 میلیون مشترک رسیده است ، اما واضح است که بیش از این نسبت در این 42 سال تکنولوژی و توان تولید برق هم بالا رفته است ؛ و این سوال را باید پاسخ داد که جطور بعد از این همه سال دوباره به «خاموشی برق» در کشور رسیده ایم ؟! خاموشی در دوران جنگ عجیب نبود و با توجه به وضعیت ایران از طرف مردم درک می شد اما حالا نه ! دیگر نمی توان این مشکل را گردن استکبار و تحریم انداخت ، که بارها شنیده ایم تحریم ما را شکوفاتر کرده است و ... . حالا تنها چیزی که جوابی منطقی به این سوال می تواند باشد ، این سات که در طول چند دهه سوء مدیریت و بی عرضگی کشور را دوباره به قبل از 42 سال پیش رسانده است .
روزنامه آیندگان شنبه 26 تیرماه 1355 می تواند تابلویی باشد در مقابل چشم مسئولان فعلی و قبلی کشور ، به عنوان مشتی نمونه خروار ؛ چرا که در طول این سالها نه فقط تولید برق ، که در بسیاری زمینه ها ، از مدیریت آب و کشاورزی گرفته تا صنعت و مدیریت و ... جلو نرفته ایم ؛ آنچه ظاهر زندگی مان را عوض کرده نه پیشرفت ما ، که پیشرفت تکنولوژی و دانش در دنیا است و آنچه باعث شرمندگی است فاصله گرفتن هر روز بیش از دیروز ما با قله های تکنولوزی ، رفاه ، توسعه و پیشرفت است !
محمدحسین روانبخش