چند روز پیش در کانال تلگرامی معصومه ابتکار معاونت رییس جمهور در امور زنان وخانواده فراخوانی با این موضوع:"1- چه برنامه ای را برای سی و نهمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی ایران مفید می دانید؟و2- به نظر شما برنامه ای که خروجی محتوایی و کارآمد برای جامعه زنان و دختران داشته باشد به مناسبت این دهه چیست؟"اطلاع رسانی شده بود که قرار است از دریافت ایده ها و نظرها در این خصوص استقبال کنند.

چند روز پیش در کانال تلگرامی معصومه ابتکار معاونت رییس جمهور در امور زنان وخانواده فراخوانی با این موضوع:"1- چه برنامه ای را برای سی و نهمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی ایران مفید می دانید؟و2- به نظر شما برنامه ای که خروجی محتوایی و کارآمد برای جامعه زنان و دختران داشته باشد به مناسبت این دهه چیست؟"اطلاع رسانی شده بود که قرار است از دریافت ایده ها و نظرها در این خصوص استقبال کنند.
در اینکه معاونتی در حد ریاست جمهوری برای زنان این مرزوبوم در جشن های سالگرد پیروزی انقلاب، پیگیر اجرایی نمودن خواست ها و پیشنهادات مردمی باشد، کاری بس ارزشمند و خاص نگراست و شکی نیست در اینکه این معاونت (چه در حال وچه در گذشته ) گام های موثری برداشته و برای زنان و خانواده برنامه های آموزشی و حمایتی خوبی داشته است. اما باید پرسید حیف نیست که این حوزه و فعالیت هایش را در این دهه خلاصه و برای این روزها برنامه های محتوایی تدوین کرد؟ ای کاش این فراخوان تنها برای این دهه محدود نمی شد. به یقین در بهمن ماه معاونت امور زنان و خانواده  هم به سان سایر نهادها و ارگان های دولتی لیستی از اقداماتی انجام شده ی خود را برای اطلاع رسانی و تبیین افکار ملی ارائه خواهد داد، لیستی که در آن باید گشت تا توانست یک اقدام فاخر در حد شایسته سالاری و توان افزايي زنان یافت. البته بحث  آمار و ارقام نامطلوبي که در این دهه از عملکرد نهادها اعلام مي شود تنها خاص این معاونت نیست و متاسفانه در تمامی وزارتخانه ها و سازمان های تابعه، از اين قبيل آمار فوری فوتی وجود دارد. آمارها و اقداماتی که باید با گذشت یک سال دیگر از عمر انقلاب ارائه شوند، بدون آنکه خروجی آنها در سطح کلان یا حتی خرد توانسته باشد دردی را دوا كند. با گذر از این دست گزارش ها ، باید گفت معاونت رئیس جمهور در امور زنان و خانواده اگر می خواهد کارآمدی و کارایی از این معاونت را به عرصه ظهور برساند، ابتدا بایستی بسترسازی فرهنگی و قانونی را برای حضور زنان در جامعه و دستیابی به حق حقوق شان را انجام دهد. این یادداشت قصد دارد برخی از این امور را برای آن معاونت پیشنهاد دهد؛ البته نه تنها برای دهه فجر بلکه تمامی روزهای سال:
1-ورود به بحث های قانونی و حقوق زنان و اصلاح  و بهسازی آن ها را آغاز کنید. چرا در عصری که حقوق بشر عدالت و تساوی را برای زن و مرد حق می داند در اين كشور هنوز پايه اي ترين حق ها از زنان سلب شده است؟ به طور مثال چرا بايد خروج از کشور برای زنان ایرانی تنها با اجازه ی همسر یا قیم قانونی باشد؟ مگر غیر از این است که زنان هم به حد مردان اختیار و اراه و آزادی دارند؟ چرا باید از حق خودشان محروم  و وابسته به نظر و اجازه ی مردی باشند؟ در اصول و احکام اولیه اسلامی هم دریافت نظری از این امر وجود ندارد که اختیار حق مردان باشد و زنان از آن بی بهره باشند. آزادی، حق مسلمِ زن ومرد است و در آن هیچ تبعیض و اما و اگر و شرطی وجود ندارد. به دنبال رفع این ممنوع الخروجی باشید. چرا باید قهرمان ملی چه در حوزه ورزشی ، چه علمی،  چه  فرهنگی و هنری برای خروج از کشور و شرکت در مسابقات بین المللی منتظر اجازه ی همسر يا قيم بماند؟ اینکه زنان باید در بند خواسته ی بودن و نبودن از سوی مردان باشند نه ریشه در مذهب دارد و نه ریشه در ملیت ایرانی. اصلاح امور حقوقی  را سرلوحه ی اقدامات قرار دهید و بپذیرید که تا زمانی که محدودیت ها رفع نشود نمی توان امیدی به کارآمدی آن معاونت داشت. از دیگر مثال های قانونی می توان به حق طلاق و سرپرستی فرزند اشاره کرد که آن را قانونی از زنان گرفته اند و به مردان واگذار نموده اند ، مگر این که در شروط ضمن عقد غیر از این ذکر شود . در خارج از این مرز و بوم حق زندگی و فرزند را برای زنان در اولویت می دانند، در حالي كه در ايران داشتن فرزند پس از جدايي حقي است كه به پدر داده مي شود مگر در موارد خاص كه آن هم ثابت كردنش كفش آهنين به پا كردن مي خواهد. با این اختلاف  قانونی بين ايران و آن كشورهاي ديگر،  باید به این شک کرد که آیا قانونگذاران  باور مادرانه زنان ایرانی را کمتر از زنان کشورهای دیگر می دانند یا شاید آن ها خیلی بیشتر حق دارند و ما خبر نداريم.
2- برابری و هم سان نگری زن و مرد را در اجتماع به عرصه ي حس بودن و باور برسانید. اگر از کنار هم قرار گرفتن زنان و مردان در برنامه های اجتماعی هراسی وجود دارد دلایل دیگری  غیر از حذف در نظر گرفته شود. دختران و زنان نمی توانند به ورزشگاه بروند و به تماشای مسابقات ورزشی مورد علاقه خود بنشينند چون برخی سازه ها را نامناسب می دانند، متاسفانه و ناباورانه برخی مردان را بی ظرفیت می خوانند و برخی نگران لرزان شدن بنیان های دینی می شوند. متاسفانه هیچ کدام نمی دانند در کشورهای غیر اسلامی دختران و پسران در ورزشگاه ها در دربی های معروف جهانی و در مسابقات مختلف کنار هم می نشینند ، تماشا می کنند، لذت می برند و تجربه می کنند. آنها نه سازه، نه مردان و نه مذهب را نشانه گرفته اند، فقط یاد گرفته اند و مي دانند كه زنان هم برابر مردان حق زندگی و آزادی دارند. پیگیر حضور تماشاگر زن در میادین ورزشی باشید .
3- تلاش کنید وعده های انتخاباتی رییس جمهور منتخب در خصوص به کارگیری زنان در مناصب کلان مدیریتی را پیگیری و اجرایی کنید. با گذشت حدود7 ماه از آغاز رسمی دولت دوازدهم تا امروز هنوز شاهد این نبوده ایم که زنان  در پست های سیاستگذاری کشوری منصوب شوند. مشاور و مدیرکل و... پست هایی هستند که تنها برای ساکت کردن صداهای اعتراض جنسیتی در نظر گرفته شده است  و به هیچ عنوان در برگیرنده ی این خواسته نخواهد بود که باید زنان هم در امور تصميم گيري و تصميم سازي و سیاستگذاری نقش داشته باشند تا از این فضای یک طرفه مردانه در اجتماع دور شویم.
4- در این کشور آن قدر که پسران حق شادی و جرات ورزی و ریسک پذیری دارند براي دختران حقی وجود ندارد. پسران می توانند در خیابان های شهر قدم بردارند و در جشن های هنری و اجتماعی، رها باشند جوانی و شادی کنند اما اگر دختران تنها صدای شادی شان کمی بلند شود که رهگذری آن را استراق سمع کند، ناهنجارهای جامعه می شوند. تبيین ابعاد یکسان نگریستن به شادی و نشاط اجتماعی براي جوانان و نوجوانان دختر و پسر اقدامی است که باید در آن معاونت تدوین برنامه شود. براي داشتن جامعه اي شاداب و فعال ضروري است كه هم براي  زنان و هم براي مردان برنامه هاي فرهنگي و هنري و نشاط آور در نظر گرفته شود. لازم است با نظارت و حمایت آن معاونت کنسرت با حضور خواننده های زن بیشتر برگزار شود، چند برنامه بیشتر با حضور هنرمندان اجراشود، چند انتخاب مسئولیتی زنان در وزارت ارشاد و آموزش و پرورش بيشتر انجام بگیرد تا هجمه های محدودیتی کمتر گردد.
5- آموزش و توان افزايي را محصور به كارگاه هايي نكنيد كه در آن چارچوب مذهبي گذاشته  شود. دختران امروز نياز به آموزش مهارت هاي خود مراقبتي، برقراري ارتباط موثر، زندگي سالم و عزت نفس دارند. با ترس از اينكه نبايد سند 2030اجرا شود آنان را از حق آموزش اصلي ترين مهارت ها محروم نسازيد.
...و اما ديگر مواردي همچون مقابله با خشونت عليه زنان، همگامی‌ نقش زنان و مردان در اجتماع، فرهنگ سازي اجتماعي و... كه با ريزنگري مي توان به مولفه هاي برنامه اي آن ها پي برد و بر روي آنها تصميم گيري و كار کرد. پتانسيل اجرايي و برنامه اي معاونت زنان و امور خانواده آن قدر هست كه بتواند  در عرصه‌هاي مختلف سياسي و اقتصادي و علمي، ورود پيدا كند و  برای تعالي  حضور و نقش زنان تلاش کند و به نتيجه دست پيدا كند. بهمن ماه امسال و روزهاي سالگرد پيروزي انقلاب اسلامي را آغاز گر جريان تحولي اين بخش از جامعه (دختران وزنان) بدانيد و اين تحول سازنده را كه در پيشرفت وتوسعه كشور بسيار مهم جلوه مي نمايد، ممكن نماييد.
زهرا علی اکبری