سازمان حفاظت محیط‌زیست بعنوان یک سازمان نظارتی و متولی حفاظت از آب و خاک و هوای کشور این روزها بدون رئیس و منتظر تصمیم مهم رئیس جمهور برای تعیین رئیس آینده این سازمان است.

سازمان حفاظت محیط‌زیست بعنوان یک سازمان نظارتی و متولی حفاظت از آب و خاک و هوای کشور این روزها بدون رئیس و منتظر تصمیم مهم رئیس جمهور برای تعیین رئیس آینده این سازمان است.
این روزها در شبکه‌های اجتماعی هر گروهی برای منافع خود رئیس برای این سازمان مهم و حیاتی تعریف می‌کنند‌. آنچه محرز است در طول سه دهه گذشته رئیس و مدیران ارشد سازمان بیرون از بدنه کارشناسی و مدیریتی این سازمان حیاتی بوده است و نتیجه انتخاب مدیران سازمان از بیرون‌، وضعیت بغرنج و بی‌رمق امروز محیط‌زیست کشور است.
به این نامها نگاه کنیم و ببینیم روسای سه دهه گذشته سازمان حفاظت محیط‌زیست از کجا بوده‌اند‌:
1- دکتر‌هادی منافی پزشکی که از وزارت بهداشت هشت سال رئیس سازمان بود 2 – خانم دکتر ابتکار عضو هیات علمی دانشگاه شهید بهشتی که دوازده سال رئیس سازمان بود 3- خانم دکتر فاطمه جوادی عضو هیات علمی دانشگاه شیراز که چهار سال رئیس سازمان بود 4 – مهندس محمد جواد محمدی زاده کارمند وزارت کشور که چهار سال رئیس سازمان بود.
روسای گذشته این سازمان مدیران ارشد سازمان را از میان دوستان و همکاران خود آوردند و بعد از عزل همه مدیران وارداتی با گروهی دیگر از مدیران وارداتی جابجا شدند . تجربه سه دهه گذشته نشان می دهد که انتخاب رئیس و مدیران ارشد این سازمان از بیرون از بدنه سازمان حفاظت محیط‌زیست خسران و بحران در محیط‌زیست کشور را در پی داشته است .
امروز کارشناسان و متخصصین بدنه سازمان حفاظت محیط‌زیست کشور بیش‌از هر زمان دیگری با مدیران وارداتی در تعارض هستند و خودشان این امادگی را دارند که بعد از سه دهه مسولیت این سازمان حیاتی را عهده دار باشند .
توقع کارشناسان و متخصصین سازمان محیط زسیت کشور از رییس‌جمهور این است که بعد از سه دهه به بدنه توانمند این سازمان اعتماد شود و از نصب یا ابقای مدیران وارداتی‌، خود مطرحی و طوماری جلوگیری شود تا شاید حیات مجدد در کالبد نیمه جان محیط‌زیست کشور دمیده شود...