مردم سالاری آنلاين - آقای قالیباف! فکر کردی تمام شد؟!

محمدباقر قالیباف در انتخابات ریاست جمهوری 96، هر کاری توانست انجام داد تا رییس جمهور شود. از دادن وعده های عجیب و غریب و فراپوپولیستی گرفته، تا توهین و تهمت به رییس جمهور مستقر و دروغگو خواندن او در برنامه زنده. او آمده بود رییس جمهور شود و تصور نمی کرد قرار شود به نفع ابراهیم رئیسی کنار بکشد. او در همان مناظره اول،پوششی بودن اسحاق جهانگیری را زیر سوال برد. شاید اگر تصور می کرد قرار است خودش کنار برود، آنگونه علیه جهانگیری موضع نمی گرفت.

حالا انتخابات تمام شده و قالیباف هم ریاست جمهوری را از دست داده و هم پس از 12 سال از شهرداری کنار می رود. درباره میراثی که در شهرداری باقی می گذارد بعدا می نویسم. فعلا بهتر است به میراث انتخاباتی قالیباف برگردیم. او شعارهایی داده که هنوز باید اثباتش کند.

مهمترین شعار قالیباف، تقسیم بندی جامعه به 96 درصد و 4 درصد بود. با یک نگاه ظاهری می توان دریافت که این شعار، بیش از آنکه جدی باشد، یک شعار فان تخیلی طراحی شده توسط کمپین تبلیغاتی قالیباف است. انتخابات در سال 96 برگزار شد و دوره ریاست جمهوری هم 4 ساله است. پس خیلی راحت می توان جامعه را به 96 درصد و 4 درصد تقسیم کرد و خود را هم بین همان 4 درصد جا زد. حالا اگر خودت 12 سال شهردار باشی و همسرت هم مشاور امور زنان باشد و پسرت هم در عزل و نصبها بی تاثیر نباشد و مالک مدرسه ای میلیاردی هم در سعادت آباد باشد، باز هم در نتیجه تفاوتی ایجاد نمی کند. قالیباف میخواست در یک تقسیم بندی، خود را بین 96 درصدی ها جا بزند اما صرفنظر از اینکه این تقسیم بندی از اساس غلط است، همه شواهد هم بر ضد اوست! نیازی نیست از نزدیکان قالیباف باشید تا ببینید در شهرداری چه خبر است و نزدیکان او در شهرداری چه می کنند؟ حالا از اینها بگذریم. آقای قالیباف باید صریح و شفاف به دو پرسش پاسخ دهد :

اول اینکه مبنای او برای تقسیم بندی 4 درصد و 96 درصد چه بود؟ آیا واقعا چیزی فراتر از تخیل بود؟

دوم : چرا کاندیدایی که قالیباف ادعا می کرد نماینده 4 درصد افراد جامعه است، بیش از 57 درصد آرای مردم را کسب کرد؟

شاید برخی بگویند انتخابات تمام شد و رفت. اما پاسخ به این دو سوال از این جهت مهم است که چگونه فردی که هیچ نگرش دقیقی نسبت به جامعه ندارد چگونه خود را در حد ریاست جمهوری می داند و اصولا این فرد با این نگرش که از تخیل نشات می گیرد، از این پس صلاحیت بر عهده گرفتن مسوولیتهای مهم و کلیدی را دارد؟

قالیباف علاوه بر آنکه نگرش دقیقی نسبت به جامعه نداشت، بداخلاقی و تهمت را هم به حد اعلا رساند. او میخواست به هر قیمتی رییس جمهور شود و حالا که انتخابات تمام شده، او یک بازنده بزرگ است که مهمتر از رقابت انتخاباتی، اخلاق را هم باخته است. چنین فردی در جامعه ای که قرار است اخلاق را به عنوان یک اصل اساسی موردتاکید اسلام، در سرلوحه امور قرار دهد، به نظر شما صلاحیت بر عهده گرفتن کدام مسوولیت را در جامعه می تواند داشته باشد؟
حمیدرضا شکوهی