با آغاز رسمی فعالیت های انتخاباتی کاندیداهای ریاست جمهوری، می توان غافلگیر کننده ترین چهره را ابراهیم رئیسی دانست. از مدت ها پیش مشخص بود که قالیباف با رویکردی تهاجمی و تخریبی پای در عرصه گذاشته و حسن روحانی و اسحاق جهانگیری با کارنامه ای قابل دفاع آمده اند تا برای مردم بگویند که در ادامه راه چه خواهند کرد. در این میانه اما ابراهیم رئیسی که به عنوان یکی از رقبای اصلی دولت به حساب می آمد، تا این جای کار نشان داده که دستش بسیار خالی تر از آن چیزی است که گمان می رفت.

با آغاز رسمی فعالیت های انتخاباتی کاندیداهای ریاست جمهوری، می توان غافلگیر کننده ترین چهره را ابراهیم رئیسی دانست. از مدت ها پیش مشخص بود که قالیباف با رویکردی تهاجمی و تخریبی پای در عرصه گذاشته و حسن روحانی و اسحاق جهانگیری با کارنامه ای قابل دفاع آمده اند تا برای مردم بگویند که در ادامه راه چه خواهند کرد. در این میانه اما ابراهیم رئیسی که به عنوان یکی از رقبای اصلی دولت به حساب می آمد، تا این جای کار نشان داده که دستش بسیار خالی تر از آن چیزی است که گمان می رفت.
به گزارش پایگاه خبری فریادگر، ابراهیم رئیسی که با حاشیه های فراوان به عنوان سرلیست جمنا به عرصه انتخابات ریاست جمهوری معرفی شد و بعد از آن با عبور از جبهه مردمی نیروهای انقلاب خودش را کاندیدای مستقل اعلام کرد، بسیار زودتر از آن چه که تصور می شد از گود رقابت بیرون رفت. در واقع رئیسی ترجمان مفهوم رقابت نبود و شاید حالا جمنا، پایداری و باقی اصولگرایانی که با توجه به کارنامه قابل نقد محمد باقر قالیباف چشم امید به تولیت آستان قدس بسته بودند زودتر از موعد مقرر احساس شکست کنند. رئیسی که در نخستین مناظره جمعی نامزدهای ریاست جمهوری بسیار ساکت و بی برنامه در پیشگاه مردم حاضر شد، با آن کاندیدایی که اعلام کرد یک مرتبه و با مشاهده مشکلات مردم پای در این عرصه گذاشته و سفرهای انتخاباتی اش نیز صرفا بنا به دعوت مردم و علما صورت می گیرد فاصله چشم گیری داشت. طبعا انتظار می رود کاندیدایی که مدعی می شود بی هیچ رویکرد سیاسی و به خاطر شرایط نامناسب مردم به صحنه آمده برنامه های مدون و گره گشایی نیز داشته باشد. این در حالی است که مشخصا ابراهیم رئیسی حتی به تفاوت «برنامه» و «هدف» نیز اشرافی ندارد. او در خصوص تمام مسایل مطرح شده در مناظره صرفا به بیان کلیات می پردازد و نداشتن هیچ راه حلی در قبال مشکلاتی که مدعی شان شده از او نامزدی ناامید کننده ساخته است. این در حالی است که او در تقابل با خود نه تنها حسن روحانی، بلکه شهردار فعلی تهران را می بیند. قالیبافی که با رویکردی خصمانه و دست آویز کردن سیاست اتهام زنی، نه تنها سعی در عقده گشایی سیاسی نسبت به رییس دولت یازدهم، بلکه سعی در اثبات این نکته دارد که اصولگرایان و جمنا از اساس اشتباه کرده اند که رئیسی را به او ترجیح داده اند. البته ظاهرا از این منظر شهردار نجومی چندان هم بی راه نمی گوید.
تولیت آستان قدس که از مناسبات سیاسی و رویکردهای تبلیغاتی تا به این جای کار تنها به دو شیوه منسوخ پخش مواد اولیه میان روستاییان و سرکشی به خانه فقیران با تیم عکاسی متوسل شده است، بازنمای این مساله بدیهی و آشکار است که نه تنها نشستن بر کرسی ریاست قوه مجریه فرصت آزمون و خطا و کسب تجربه نیست بلکه گام گذاشتن در راه آن نیز نیازمند اندوخته های خاص خود است. رئیسی که پیش از این عمدتا در مشاغل قضایی مشغول به فعالیت بوده و سابقه ریاستش در آستان قدس رضوی به یک سال نمی کشد، سعی در نشان دادن چهره ای آرام و محجوب دارد اما، آرام بودن با داشتن اطلاعات غلط و نداشتن راهبردهای عملیاتی متفاوت است. او که در مناظره اول حتی در انتخاب مثال های خود برای پاسخ به سوالی در حوزه ورزش نیز با اشتباه رو به رو شد، از نو این مساله را بازگو می کند که اصولگرایان با تجربه انتتخابات های چندسال اخیر و حالا تشکیل جمنا، نه تنها شیوه ایجاد اتحاد حزبی را نمی دانند، بلکه به ظرفیت های موجود در میان خود نیز اشراف ندارند.
ابراهیم رئیسی تا این جای کار خودرا به مثابه تیر خطای اصولگرایان نشان داده که اگر همینطور ادامه دهد هرگز در هدف نمی نشیند. با این حال بخشی از اصولگرایان که نسبت به قالیباف موضع انتقادی داشته و در انتخابات پیش رو حامی دادستان سابق هستند، منتظرند تا با تغییر رویه رئیسی مواجه شده و امیدوارند که او به خصوص در مناظره اقتصادی حرف های بیشتری برای گفتن داشته باشد. اما آن چه تا به امروز نصیب اصولگرایان شده، در نهایت راهی جز عبور زودهنگام از رئیسی را پیش رویشان نمی گذارد.

گزارش : علیرضا طهرانی