چشم های قاره سبز به فرانسه دوخته شده است. براساس برنامه اعلام شده ، انتخابات ریاست‌جمهوری فرانسه فردا(یکشنبه ۲۳ آوریل ۲۰۱۷ ) برگزار می شود.

چشم های قاره سبز به فرانسه دوخته شده است. براساس برنامه اعلام شده ، انتخابات ریاست‌جمهوری فرانسه فردا(یکشنبه ۲۳ آوریل ۲۰۱۷ ) برگزار می شود.
به گزارش پایگاه خبری فریادگر، نئوناسیونالیست ها به قلب دموکراسی قاره سبز نفوذ کرده اند و حالا بروکسل نگران سیطره پوپولیست ها بر عروس اروپا است. کت قرمزهای ازخودراضی بریتانیایی با برگزیت کمر اتحادیه اروپایی را خم کردند و حالا نئوناسیونالیست ها در پاریس دنبال کور کردن چشم رویاهای اروپای متحد هستند.تمام امید بروکسل این است که مردم فرانسه هم راه مردم هلند و اتریش را در شکست بر پوپولیسم ادامه دهند.
«فرانسوااولاند» رئیس جمهوری فرانسه دیگر کاندیدا نیست اما یازده کاندیدا در عرصه انتخابات حضور دارند اما 5 کاندیدا حرفی برای گفتن دارند و از این جمع تنها 3 نفر شانس و اقبال خواهند داشت. اگر هیچ‌کدام از نامزدهای انتخابات نتوانند در دور نخست اکثریت آرا را کسب کنند، دور دوم در هفتم ماه می برگزار خواهد شد.
شرط بندی روی سرگیجه فرانسوی
آشپزی فرانسوی ها که لذت غذاخوردن را چند برابر می کند اما انتخابات ریاست جمهوری این کشور هم به سوژه جذاب شرط بندی تبدیل شده است. پیش بینی می شود که بر سر نتیجه این انتخابات حداقل یک میلیون و ۲۰۰ هزار یورو شرط بندی شود. «روپرت آدامز»، سخنگوی شرکت ویلیام هیل برپاکننده این شرط بندی می گوید: «اگر به بازار شرط بندی های اخیر انتخابات آمریکا یعنی دونالد ترامپ و همین طور برگزیت نگاه کنید، ما پیش بینی نکردیم و روی داد. این می تواند دوباره اتفاق بیافتد.»
لیبراسیون از «اوضاع مغشوش رای دهندگان فرانسوی» نوشته و به تفسیر نگرانی رهبران اروپایی به ویژه مقامات آلمانی را بیان می کند. این روزنامه فرانسوی در تشریح فضای جامعه فرانسه می نویسد که توفانی در سر مردمان همه کشور دمیده که از آنها قدرت تصمیم گیری را گرفته است .
لببراسیون در تشریح فضای جامعه فرانسه می نویسد ناهار های خانوادگی تبدیل به صحنه مبارزه شده و به دلیل اختلاف عقیده میان افراد، بحث بالا می گیرد، درها به هم کوبیده می شوند و شماری قهر می کنند و می روند.مشکل امروز مردم فرانسه این است که آنها با یک سوال و جواب مواجه نیستند و یازده تئوری در میان داستان های فساد مالی ، توهین ، مجادله با سیستم حاکم ذهن آنها را درگیر کرده است.
بنا به نوشته لوموند ، در هفته‌ها و ماه‌های اخیر، کارزار انتخابات فرانسه شاهد بروز تنش‌ها، اتهام‌ها و رسوایی‌های مالی برخی نامزدهاست. چالش‌هایی که در مواردی با برگزاری تظاهرات و تجمع‌های اعتراضی، پرتاب تخم مرغ، سیلی زدن و پاشیدن آرد به سمت نامزدها نمود عینی یافته است.انتخابات با سس فرانسوی اتفاقی است که هر اتفاقی را می تواند رقم بزند.




مرگ زودهنگام فرانسوا فیون
«فرانسوا فیون» ۶۲ ساله تا حدود شش ماه پیش بخت اول راه یابی به کاخ الیزه بود.وی با شکست «نیکلا سارکوزی» و «آلن ژوپه» به عنوان نامزد حزب راست میانه انتخاب و به چهره‌ای محبوب تبدیل شد. اگرچه او را یک «تاچریست» می‌خوانند اما افشای رسوایی‌های مالی باعث کاهش محبوبیت او شد. استفاده فراقانونی همسر و دو فرزندش از بودجه عمومی فرانسه و ایجاد شغل و درآمد جعلی برای همسرش از جمله رسوایی‌ها اوست. مدتی هم کت و شلوارهای چند ده هزار یورویی او در رسانه های فرانسوی جنجال به پا کرده بود.
با وجود اتهامات سنگین، فیون که خود را "قربانی ترور سیاسی" می‌داند، در مقام نماینده حزب "جمهوری‌خواه" یکی از کاندیداهای مطرح این انتخابات است.
فیون که گذشته سیاسی پرباری داشته و شگفتی ساز رقابت‌های مقدماتی احزاب راست و میانه است را از حامیان سیاست‌های «ولادیمیر پوتین» و از جمله کسانی معرفی می‌کنند که خواستار محدود شدن قدرت کشورهای اسلامی‌همچون عربستان و قطر و نزدیکی به ایران است. از آنجایی که فیون در جریان مبارزات انتخاباتی، بارها نقش عربستان سعودی را در گسترش افراطی گرایی در جهان و به ویژه در فرانسه محکوم کرده است، برخی سران سعودی نگران تبعات منفی پیروزی وی در انتخابات ریاست جمهوری فرانسه هستند.
او که در دوران ریاست‌جمهوری سارکوزی برای ۵ سال نخست‌وزیر فرانسه بود، سابقه عضویت در مجلس سنا، و وزارت را دارد. اصلاحات قانونی فیون در سال ۲۰۰۳، وقتی وزیر کار و امور اجتماعی بود، خیابان‌های فرانسه را آشفته کرد. بالا بردن سن بازنشستگی یکی از نقاط برجسته این اصلاحات بود. او در سال ۲۰۰۵ نیز توسط نخست‌وزیر وقت از وزارت آموزش و پرورش به دلیل درگیری این وزارت‌خانه با بحران‌های متعدد، برکنار شد.
طبق برنامه‌های کنونی فیون، سن بازنشستگی ۶۵ سال خواهد بود و ساعت کار در هفته به ۳۹ ساعت خواهد رسید، نیم میلیون شغل خدمات عمومی در فرانسه لغو خواهد شد و ملیت «جهادی‌ها» و «کسانی که به گروه‌های تروریستی وابسته هستند» باطل می‌شود. او همچنین برای تامین امنیت و تقویت امکانات پلیس و نهادهای دفاعی و قضایی ۱۲ میلیارد یورو بودجه اختصاص خواهد داد. فیون که مدافع ممنوعیت بورکینی در فرانسه است، می‌خواهد ضمن تلاش برای برداشته شدن تحریم‌های اتحادیه اروپا از روسیه، در جهت از بین بردن داعش به بشار اسد کمک کند.فیون همچنین در نظر دارد قانون فرزندخواندگی را برای همجنس‌گرایان لغو کند.

حمله پوپولیستی دختر یاغی
حدود 3سال پیش که صدای پای مارین لوپن در انتخابات شهرداری ها شنیده شد ، کسی دختر یاغی فرانسه را جدی نمی گرفت اما او به دردسری بزرگ تبدیل شده است. وی از 18 سالگی به حزب راست افراطی جبهه ملی که پدرش «ژان ماری لوپن» بنیانگذار آن بود، وارد شد و از سال 2011 در راس این حزب قرار گرفت.
حرفه این سیاستمدار پوپولیست وکالت است و از سال 2004 بر یکی از کرسی‌های پارلمان اروپا تکیه زده است.مارین لوپن در سال ۲۰۱۱ رهبری جبهه ملی را از پدرش تحویل گرفت و یک سال بعد در انتخابات ریاست‌جمهوری مقام سوم را به دست آورد. در ادامه این مسیر، او توانست موفقیت‌های بزرگی در انتخابات محلی برای حزبش کسب کند و حالا نظرسنجی‌ها از راه‌یابی او به دور دوم انتخابات ۲۰۱۷ خبر می‌دهد.
گفته می‌شود چارچوب‌های فکری مارین لوپن دموکرات تر و انعطاف پذیرتر از تفکرات فکری پدرش ژان ماری لوپن است و به اعتقاد بسیاری از کارشناسان، بسیاری از اهداف و برنامه‌های جبهه ملی در دوران وی بروز رسانی شده و با خواست جامعه به ویژه جوانان هماهنگ شده است.
این دختر یاغی یک‌ سال پیش از رهبری حزبش، در اظهارنظری، نمازخواندن مسلمانان را در خیابان با اشغال آلمان مقایسه کرد و مورد انتقادهای بسیاری قرار گرفت. حالا اما موضعش را ملایم کرده است و می‌گوید اسلام با دموکراسی فرانسه «ناسازگار» نیست. او در این سال‌ها کوشیده است تا اعتماد جوامع یهودی را نیز جلب کند. با وجود این اظهارنظرها، لوپن بارها نسبت به دخالت نظامی‌فرانسه در سوریه و لیبی انتقاد کرده و حمایت از بشار اسد رئیس جمهوری سوریه را به مصلحت فرانسه و طرفداری از معارضان این کشور را اقدامی‌اشتباه ارزیابی کرده است.از طرف دیگر، لوپن بارها از سیاست شهرک سازی رژیم صهیونیستی انتقاد کرده است؛ سیاستی که با جدیت و قدرت بیشتری توسط پدرش دنبال می‌شد.
لوپن که سال‌هاست به "نژادپرستی" متهم می‌شود و رابطه نزدیکی با ولادیمیر پوتین، رییس‌جمهور روسیه دارد، از طرف روشنفکران فرانسه "رهبری پوپولیست" توصیف می‌شود.
شعار اصلی این کاندیدای پوپولیست که برخی رسانه‌ها از وی به عنوان نسخه فرانسوی «دونالد ترامپ» رئیس جمهوری آمریکا یاد می‌کنند، «فرانسه قوی» است و طرح اصلی اش برای اداره کشور بر اساس برنامه ای اقتصادی - اجتماعی استوار و شامل محدود کردن مرزها و مهاجرت، بهبود اقتصاد و دادن اولویت شغلی به فرانسوی‌ها است.
از مهمترین دیدگاه‌های لوپن می‌توان به انتقاد از نهادهای بین المللی همچون سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) و از مهمترین وعده‌های وی می‌توان به برگزاری یک همه پرسی برای خروج فرانسه از اتحادیه اروپا «فرگزیت» اشاره کرد؛ موضوعاتی که موجب نگرانی بسیاری از سیاستمداران این کشور و قاره سبز شده است.
از آنجایی که بیشتر بانک‌های فرانسوی با سیاست‌های لوپن مخالفند، این سیاستمدار برای کارزار انتخاباتی خود با مشکلات مالی مواجه شد و گفته می‌شود که از همین رو از یکی از بانک‌های روسیه وامی‌دریافت کرده است.
این موضوع به همراه اظهارنظرهای جنجالی وی در حمایت از سیاست‌های ولادیمیر پوتین رئیس جمهوری روسیه و در نهایت دیداری که در ماه‌های اخیر بین این دو سیاستمدار برگزار شد، موجب شده است که برخی سیاستمداران وی را نامزد محبوب روسیه معرفی کنند و نسبت به عواقب به قدرت رسیدن لوپن در فرانسه هشدار دهند.
مارین لوپن در کنار حمایت از پوتین، بارها سیاست‌های دونالد ترامپ رئیس جمهوری آمریکا همچون انتقاد از ناتو و محدودیت مهاجرت را می‌ستود اما با حمله آمریکا به سوریه اختلاف نظر این دو سیاستمدار نیز آشکار شد و لوپن با اعلام تعجب از این اقدام ترامپ، به صورت تلویحی از رئیس جمهوری آمریکا انتقاد کرد و گفت: من کمی‌شگفت زده هستم، چرا که دونالد ترامپ رئیس جمهوری آمریکا بارها و بارها اعلام کرده بود که نمی‌خواهد ژاندارم جهان شود و این دقیقا همان کاری بود که انجام داد.
وی همچنین به تازگی در مصاحبه با رادیو اینفو فرانسه از ترامپ به دلیل عقب نشینی از وعده‌های انتخاباتی اش درباره سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) انتقاد کرد.
او که خود را مخالف سرسخت "بنیادگرایی" می‌داند، به سواستفاده مالی از امتیازاتی متهم است که نمایندگی در پارلمان اروپا برای او به همراه داشت.

جوان ترین بخت ورود به الیزه
امانوئل مکرون این شانس و اقبال را دارد که با شکست دختریاغی فرانسه، جوان‌ترین رییس‌جمهور این کشور شود. اوج‌گیری چشم‌گیر مکرون در حالی اتفاق افتاده است که او هیچ پیشینه سیاسی قدرتمندی ندارد.وی هرگز نماینده پارلمان نبوده و برای اولین بار وارد کارزار انتخابات ریاست‌جمهوری شده است. او یک‌سال پیش از کاندیداتوری، در ژانویه ۲۰۱۶ جنبشی موسوم به "به پیش" را با شعار "نه راست، نه چپ" پایه‌گذاری کرد که باعث تضعیف موقعیتش میان سوسیالیست‌ها شد. او البته از سال ۲۰۱۴ به عنوان وزیر اقتصاد فرانسوا اولاند در کابینه دولت حضور داشت و پیش از آن‌ هم، مشاور اقتصادی رییس‌جمهور فرانسه بود.

در ادامه این روند و در آوریل 2016، زمانی که مکرون هنوز در کابینه اولاند فعالیت می‌کرد، به دنبال اجرای تفکرات خود که فراتر از مرزهای سنتی هم حزبی‌های پیشینش بود، حزب سیاسی خود را با نام «آن مَرش En Marche» و به عنوان یک سازمان مترقی در میان احزاب چپ و راست، در شهر زادگاهش «آمیان» واقع در 120 کیلومتری پاریس (شمال فرانسه) تاسیس کرد.
او پیش‌تر عضو حزب سوسیالیست بود اما حالا می‌گوید در تلاش است تا ارزش‌های فرهنگی چپ را با ارزش‌های اقتصادی راست در هم آمیزد. برخی او را نمونه‌ کپی‌برداری شده از "تونی بلر" نخست‌وزیر سابق بریتانیا می‌دانند، اگرچه مکرون در معرفی خودش می‌گوید عضو "چپی است که با حقایق کنار می‌آید و می‌خواهد کشور را به سمت اصلاحات ببرد."
او خود را "میانه‌رو" می‌داند و طرفدار بازار و تجارت آزاد و همچنین اتحادیه اروپا است و از سیاست‌های آنگلا مرکل در قبال پناهجویان حمایت می‌کند و با منع حجاب نیز مخالف است.
کارشناسان در تعریف حزب سیاسی که مکرون بنیانگذار آن بود، ویژگی سوسیال - لیبرال را به عنوان مولفه شاخص و محور سیاست‌های این حزب مطرح می‌کنند؛ حزبی که تمایل زیادی به شبکه‌های اجتماعی دارد و از ویژگی‌های آن قبول عضوگیری از دیگر احزاب و دریافت نکردن حق عضویت است.گفته می‌شود که مکرون در میان سایر نامزدهای انتخابات 2017 ریاست جمهوری فرانسه، بیش از دیگران طرفدار اتحادیه اروپا است و از ابراز آن ابایی ندارد. او در نظر دارد برنامه‌هایی برای نوسازی اقتصاد فرانسه پیاده کند.
در تبیین برخی سیاست‌های ماکرون در دوران وزارت، می‌توان به درخواست برگزاری همه پرسی در اتحادیه اروپا با هدف ترسیم نقشه راه جدید برای این اتحادیه اشاره کرد که به اعتقاد کارشناسان موجب ایجاد تنش در حزب حاکم سوسیالیست فرانسه به رهبری اولاند شد.
البته پیش از وی، رئیس جمهوری و «مانوئل والس» نخست‌وزیر اسبق نیز گفته بودند که اتحادیه اروپا پس از رای گیری مردم انگلیس به ترک این اتحادیه (برگزیت) باید دوباره خود را کشف کند، اما مکرون پا را فراتر گذاشت و درخواست همه پرسی داد.
مکرون که در نظر دارد برنامه‌هایی برای نوسازی اقتصاد فرانسه پیاده کند، معتقد است «انتخاب رئیس جمهوری فقط سرمایه گذاری نیست و او ارزش‌های کشور، تداوم تاریخ و راه‌های پنهان پیشرفت و منزلت یک ملت را به دوش می‌کشد.» کاری که وی با قدرت مدعی شده است «من برای این کار آمادگی دارم و به همین دلیل برای انتخابات ریاست جمهوری نامزد شده ام.»
مکرون را می‌توان از جمله نامزدهایی رده بندی کرد که در کنار انتقاد از سیاست‌های بین المللی دونالد ترامپ رئیس جمهوری آمریکا، از اقدام این کشور در حمله موشکی به سوریه حمایت و به شدت از بشار اسد انتقاد کرد.
در بخش سیاست داخلی نیز مکرون در همان ابتدای کار و در نخستین سخنرانی‌های انتخاباتی، «نبرد اقتصادی و اجتماعی» را نخستین اولویت خود در صورت پیروزی در انتخابات 2017 اعلام و وعده کاهش هزینه‌های کسب و کار را داد؛ وعده‌هایی که در بزنگاه چالش‌های سیاسی و اقتصادی فرانسه، به سرعت با استقبال قشرهای مختلف جامعه به ویژه جوانان این کشور مواجه شده است.
کارزار انتخاباتی مکرون که خود را قربانی حمله هکرهای روسیه معرفی می‌کند، مدعی است که کرملین مارین لوپن و فرانسوا فیون را به عنوان نامزدهای محبوب خود برگزیده است و در رسانه‌های بین المللی خود به زبان فرانسه، علیه مکرون تبلیغات و شایعه پراکنی می‌کند.
مکرون در حال حاضر با اتهام "پارتی‌بازی، همدستی و پنهانکاری" مواجه شده و تحقیقات پیرامون این پرونده آغاز شده است. ازدواج مانوئل مکرون با زنی ۲۰ سال بزرگ‌تر از او، تعجب بسیاری را برانگیخته بود. او در سال ۲۰۰۷ با "برژیت تروینو" معلم سابقش ازدواج کرد. از ترینو نقل شده است که مکرون در ۱۷ سالگی به او گفته بود: "هر کاری کنی، من با تو ازدواج خواهم کرد." مکرون، جوان‌ترین کاندیدای ریاست‌جمهوری فرانسه در حال حاضر هفت نوه از فرزندان همسرش دارد.

کاندیدای ساده
ژان‌لوک ملانشون ۶۵ ساله در انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۲۰۱۲ مقام چهارم را کسب کرده بود. او که در سال ۲۰۰۸ از حزب سوسیالیست‌ جدا شد و حزب چپ را پایه‌گذاری کرد، بار دیگر قدم به میدان مبارزات انتخابات گذاشته است. او در سال ۲۰۰۹ توانست به پارلمان اروپا راه پیدا کند.
وی حامی‌افزایش حقوق کارگران، توسعه برنامه‌های رفاه اجتماعی و باز توزیع انبوه ثروت به منظور از میان بردن نابرابری‌های اقتصادی اجتماعی در فرانسه است.در عرصه بین المللی ملانشون خواستار ترک پیمان‌های اتحادیه اروپا، سیاست‌های محیط زیستی و مراقبت از استقلال فرانسه در مقابل دیگر کشورها به ویژه آمریکا است.
ملانشون برای شرکت در انتخابات 2017 ریاست جمهوری فرانسه به عنوان نماینده جنبش چپ افراطی «فرانسه نافرمان»، وارد عرصه شد و درخواست «بنوا آمون» سوسیالیست برای کنار کشیدن از رقابت‌ها به نفع احزاب چپ را رد کرد؛ موضوعی که به شدت مورد انتقاد آمون و هم حزبی‌هایش قرار گرفت.
کاستن از قدرت رئیس جمهوری به نفع قوه مقننه و اتحاد با روسیه علیه گروه تروریستی داعش و اسلامگرایان افراطی از دیگر دیدگاه‌های سیاسی ملانشون به شمار می‌رود.
وی از جمله نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری فرانسه است که به شدت از حمله موشکی اخیر آمریکا به سوریه انتقاد کرد و در سخنرانی انتخاباتی خود در شهر مارسی، این حرکت را اقدامی‌«جنایتکارانه و غیرمسئولانه» و تصمیم دونالد ترامپ در این خصوص را «اشتباهی بزرگ» دانست.
پس از این حمله بود که ملانشون تاکید کرد که می‌خواهد فرانسه برای پرهیز از مواجهه با روسیه، از «ناتو» خارج شود.

لبخند تلخ چپ
بنوا آمون ۴۹ ساله، وزیر پیشین وزارت آموزش و پرورش فرانسه است. او پس از شکست مانوئل والس، نخست‌وزیر پیشین این کشور، نامزد حزب سوسیالیست در این دوره از انتخابات فرانسه شد. او که تاکنون از داستان‌های رسوایی‌های انتخاباتی در امان مانده است، با ته‌ریش گاه و بی‌گاه و لبخندی همیشگی در جامعه محافظه‌کار فرانسه از آزاد شدن ماری‌جوانا و اوتانازی صحبت کرده است. اما نظرسنجی‌ها از کاهش آرای او حکایت دارد.
برخی کارشناسان معتقدند که در این پیروزی عواملی همچون طرح پرداخت حقوق ماهیانه سراسری و انتقاد از سیاست‌های فرانسوا اولاند که به شدت با کاهش محبوبیت مواجه است، موثر بوده است.آمون که یک کارگرزاده است، نخستین تجربه سیاسی خود را در مقام دبیر جنبش جوانان حزب سوسیالیست کسب کرد و در سال 1995 مشاور امور جوانان «لیونل ژوسپین» نخست وزیر شد و در ادامه سابقه وزارت کار را در کارنامه اش به ثبت رساند.
وی در سال 2008 همزمان نماینده اروپا و سخنگوی سوسیالیست شد و در دولت فرانسوا اولاند، معاون وزیر اقتصاد اجتماعی و همبستگی را بر عهده داشت و در سال 2014 وزیر آموزش دولت مانوئل والس شد.
آمون را از مخالفان رشد بی‌ضابطه معرفی می‌کنند که بر نوعی از توسعه تاکید می‌کند که با گرایش محیط زیستی هماهنگ باشد. وی همچنین خواستار کاهش ساعات کار است.
اصلاح قوانین دبیرستان‌ها و قانونی کردن «کانابیس» (ماده ای که ماری جوانا از آن تولید می‌شود) با نظارت دولت بر توزیع آن، از دیگر برنامه‌های مورد توجه آمون بشمار می‌رود.
او که پیشتر از فدرالیسم اروپایی حمایت می‌کرد، در حال حاضر خواستار خروج فرانسه از معاهدات اروپایی است و باور دارد لیبرالیسم اقتصادی اروپا باعث از دست‌رفتن توان تغییر دموکراتیک شده است. تغییر سن رای‌گیری به ۱۶ سال، جایگزینی سیستم ریاست‌جمهوری کنونی، ارایه قدرت بیشتر به مجلس موسسان، زدودن پدیده بی‌خانمانی و پرداخت کل هزینه‌های داروهایی که با نسخه سیستم درمانی تجویز می‌شود و همچنین به رسمیت شناختن کارزدگی به عنوان یک بیماری شغلی از دیگر برنامه‌های انتخاباتی او است.ملانشون همچنین مخالف بستن مرزهای اروپا روی مهاجران است و معتقد است فرانسه باید از ناتو خارج شود.

کاندیداهای کوچک
در شرایطی که 11 نامزد شامل 9 مرد و 2 زن به انتخابات 2017 ریاست‌جمهوری فرانسه راه یافته اند، 6 نامزد که رای آنان از پنج درصد تجاوز نمی‌کند به عنوان «نامزدهای کوچک» شناخته می‌شوند.
این نامزدها شامل «نیکولا دوپو-انیان» از «حزب فرانسه به پاخواسته»، « ناتالی آرتود» از «حزب مبارزه کارگران»، « فیلیپ پوتو» از «حزب نوین ضد سرمایه‌گذاری»، « ژاک شمیناد» از «حزب اتحاد و ترقی»، «ژان لاسال» از جنبش «مقاومت» و « فرانسوا آسلینو» از « اتحادیه مردمی‌جمهوریخواهان» هستند.
نامزدهای یاد شده که حضور پررنگی در مناظره تلویزیونی همزمان 11 نامزد انتخاباتی داشتند، بیش از دیگران برای شناساندن خود و پیش بردن افکار گاه انقلابی و گاه محافظه کارانه خویش که رها از قید لغزش‌های جبران ناپذیر، انتقادات اساسی و لحظات پُر تنش بود، تلاش کردند و در مواقعی برخی از نامزد‌های پیشرو را گرفتار لکنت و دشواری کردند. در این میان ناتالی ارتو و فیلیپ پوتو که در نظرسنجی‌ها کمتر از یک در صد آراء را بدست می‌آورند، به گفته خود در جستجوی پیروزی در مناظره‌ها نبودند و هدف اصلی آنها اشاعه افکار و اندیشه‌های ضد سرمایه‌داری و سخنگویی طبقه کارگر بوده است.

امید به عقلانیت فرانسه
براساس گمانه زنی ها دختریاغی فرانسه در راند اول انتخابات کت آبی ها به موفقیت دست خواهد یافت. انتخابات با سس فرانسوی اتفاقی است که دو مرحله ای بودن آن را از سبک خاص آشپزی با نیاز به زمان وام گرفته است. سیستم انتخاباتی فرانسه به گونه ای طراحی شده است که عموما به دور دوم کشیده شود تا رای دهندگان با عقلانیت ساکنان کاخ الیزه را انتخاب کنند.در یک نگاه اجمالی می توان گفت که سیستم انتخاباتی این کشور امیدها برای شکست پوپولیسم را زنده نگه خواهد داشت.
همه پرسی برگزیت و پیروزی ترامپ اتفاقاتی است که هر نتیجه ای را در انتخابات فرانسه محتمل می کند اما قطعی نمی شود. «ژان لوک میلانشون» کمونیست کهنه کار در نظرسنجی ها درحال پیشرفت است و اگر انتخابات یک ماه دیگر برگزار می شد شاید آفتاب اقبال وی طلوع می کرد. براساس آخرین نظرسنجی ها، امانوئل مکرون نامزد میانه رو و مارین لوپن از جناح راست افراطی در دور دوم در روز 17 اردیبهشت با یکدیگر رقابت خواهند کرد.
این نظر سنجی نشان می دهد که ملانشون که محبوبیتش به علت مصاحبه های تلویزیونی و استفاده مناسب ستاد تبلیغاتی اش از وسایل ارتباط جمعی افزایش یافته است با فیون که زمانی در صدر نامزدها قرار داشت به طور مشترک 19 درصد آراء را به دست خواهند آورد.میزان حمایت از مکرون 25 درصد و میزان حمایت از لوپن نیز 22 درصد اعلام شد. مکرون، کاندیدایی که چپ‌ها او را به دلیل راست‌گرایی قبول ندارند و راست‌ها برای سوسیالیست‌ بودنش، به او اعتماد ندارند.
کارگران صنعتی قدیمی مایوس که همیشه در سمت چپ چپ قرار داشتند و بعداْ به سمت راست تغییر جهت دادند، اکنون امکان دارد، دو باره به سوی چپ رجوع کنند. رای دهندگان که براقدامات سیاسی پاریس خشمگین اند و چیزی جز تغییر نمی خواهند، برای شان هر پیامی که وعده زندگانی بهتر را بدهد، درست است.
در میان تمام بگو مگوها ، بیش از 32 درصد از مردم این کشور هنوز تصمیمی برای حضور یافتن یا نیافتن در پای صندوق های رای گیری نگرفته اند. جمعیت خاکستری فرانسه ممکن است هر نتیجه ای رقم بزنند. به موازات این موضوع، مهاجرت و گره‌زدن آن با افراط‌‌ گرایی اسلامی و امنیت فرانسه استراتژی راست افراطی برای جذب آرای بیشتر است. در همین حال رای جامعه مهاجر اهمیت زیادی دارد. دور گذشته انتخابات ریاست‌جمهوری حدود ۹۳ درصد جمعیت مسلمان فرانسه به فرانسوا اولاند رای داد. مهاجران و مسلمانان در حال گرایش به مکرون هستند هرچند چپ ها هم در آخرین لحظات همچنان مشغول چانه زنی با آنها هستند. براساس قانون اساسی فرانسه ، رئیس جمهوری هرپنج سال یک بار و با رای مستقیم مردم انتخاب می شود.
گزارش : علی ودایع