کرج یکی از شهرهای کوهپایه ای ایران است که در دامنه رشته‌کوه‌های البرز و در بلندای 1300متری از سطح دریا واقع شده است.

کرج یکی از شهرهای کوهپایه ای ایران است که در دامنه رشته‌کوه‌های البرز و در بلندای 1300متری از سطح دریا واقع شده است.
به گزارش پایگاه خبری فریادگر، با توجه به موقعیت جغرافیایی شهر کرج ‌و میانگین بارش سالانه 8/243،همچنین با در نظر گرفتن ریزش‌های جوی که عمدتا به صورت رگباری و گاهی سیل است و همینطور با در نظر گرفتن نوع خاک این دشت که رسوبی (‌که حاصل رسوبات سه رودخانه کرج،کن و کردان است)‌ و بافت آن که لومی شنی است ، می‌توانیم به توان اکولوژیکی دشت و خاک کرج برای توانایی ذخیره آبهای زیرزمینی آگاه شویم.
اما با متروکه شدن روش سنتی برداشت آب (قنات)، که کاملا منطبق بر اصول زیست محیطی بوده اند و ‌برداشت از چاه‌های نیمه عمیق که روز به روز بیشتر می‌شود و با بهره کشی بیش از حد توان از آبهای زیر زمینی دشت کرج و پایین آمدن سطح آنها و همچنین ورود و نشت شیرابه‌ها به این آبها نمی‌توان از سلامت آبهای زیر زمینی خیلی مطمئن بود. با وجود چنین مشکلاتی در این زمینه باید به طور آگاهانه از ورود شیرابه‌هایی که در هنگام بارندگی و یا به غیر از آن وارد آبهای زیرزمینی می‌شوند جلوگیری کرد. اگر همین منابع اندک آب که اصلا با افزایش جمعیت این شهر تناسبی ندارد با ورود شیرابه‌ها و آلوده شدن آب‌های زیرزمینی هم آلوده شوند، ‌بحران آب در این منطقه بسیار حاد خواهد شد.
قابل ذکر است که سایت دفن زباله شهر کرج حلقه دره است که بیش از توان این منطقه در آن عملیات دفن زباله صورت می‌گیرد و تا چند ساله آینده ظرفیت آن پر خواهد شد. محل دفن زباله‌های کرج با مشکلات زیادی روبه رو است که از آن جمله می‌توان به بوی بسیار بدی که در آن منطقه وجود دارد و باعث آزار شهروندان حوالی آنجاست اشاره کرد،همینطور حجم شیرابه عظیمی که از وجود زباله‌ها حاصل می‌شود و خطراتی مانند تجمع گاز به دلیل نبود راه خروجی که می‌تواند منجر به انفجار گردد،‌ اشاره کرد.
در حال حاضر کرج چهارمین شهر پرجمعیت ایران است که پس از کلانشهر تهران بزرگترین شهر مهاجر پذیر در کل کشور است. با وجود جمعیت بزرگی که در این شهر زندگی می‌کنند و به تدریج نیز به تعداد ساکنان آن افزوده می‌شود (‌این شهر در میان کلانشهرهای ایران با رشد جمعیت سالانه 14/3 درصد بالاترین رشد جمعیت را دارد) که طبعا مصرف گرایی نیز بیشتر از سالهای گذشته شده است و با همین روند نیز سیر صعودی پیدا خواهد کرد در حالی که به طور موثر الگوی مصرف مردم به سمت کاهش و اصلاح نرفته است . به طبع چنین مصرف‌گرایی؛‌ تولید زباله‌ها نیز بیشتر از قبل خواهد بود کما‌اینکه شاهد افزایش تولید زباله نیز هستیم. زباله‌سازی خانگی بدون توجه به هدر رفت و دور ریز غذاها که خود به نوعی اسراف و از دست رفتن سرمایه‌هاست،‌ به محیط زیست شهر و بالاخص آبهای زیر زمینی ضررهای جبران‌ناپذیری می‌زند. زیرا کلانشهر کرج در بخش مدیریت پسماند بسیار ضعیف است به طوری که به گفته منابع آگاه، از نظر زمانی برای مدیریت پسماند خود ده سال عقب است. تفکیک زباله در مبدا ( از نظر تر و خشک بودن ) در حد یک شعار است و عملا مردم برای تفکیک نه امکاناتی دریافت کرده‌اند و نه اطلاع‌رسانی دقیقی صورت گرفته است و به طور مجموع از این نظر توجهی به زیر ساخت‌های فرهنگی نشده است .در چنین شرایطی که از نظر مدیریت پسماند نه سازمان مربوطه کار برجسته ایی انجام داده است و نه مردم برای بهبود وضعیت محیط زیست خود کار قابل توجهی انجام نمی دهند نمی‌توان خیلی در حل مشکل مدیریتی طلای کثیف کاری انجام داد .
در صورتی که به ترکیب زباله به صورت کلی نگریسته شود می‌بینیم که 70 درصد مواد تشکیل دهنده زباله خانگی مواد فساد پذیر است که می‌توان با استفاده از آن کمپوست و مواد آلی تولید کرد و 20 درصد از 30 درصد باقیمانده مواد قابل بازیافت است و در نهایت 10 درصد از کل ترکیبات زباله دوریختنی و غیر قابل بازیافت هستند .
از برنامه‌هایی که در آینده قرار است که به مرحله اجرا برسد می‌توان به احداث نیروگاه زباله‌سوزی اشاره کرد که توانایی تولید برق به وسیله سوختن زباله را دارد . این نیروگاه‌ها می‌توانند کلانشهر کرج را به طور موثری از آسیب‌هایی که زباله‌ها (‌با حجم تولید 1700 تن در روز) به محیط زیست آن وارد می‌کنند مصون کند به شرط اینکه با رعایت قوانین و تفکیک از مبدا و همینطور برنامه‌ریزی صحیح برای جانمایی نیروگاه زباله‌سوز این قدم سبز برای شهر کرج برداشته شود.
راه حل دیگری که می‌توان آن را گزینه‌ای برای حل مشکل زباله و شیرابه‌های آن داشت استحصال گاز از زباله‌هاست که اگر توجیه اقتصادی خوبی داشته باشد می‌تواند مد نظر قرار بگیرد .همچنین احداث حوضچه‌های نگهداری شیرابه‌ها برای باز چرخه و تبدیل آنها به کود و یا آب برای کشاورزی از دیگر راه حل‌ها برای خروج از معضل شیرابه زباله‌ها است .
متاسفانه شهروندان فکر می‌کنند که با دفن زباله و ندیدن آن مشکل واقعی زباله حل می‌شود اما از این نکته غافل هستند که ضایعات انسانی و پسماندها برای زمین و خاک تا اندازه زیادی قابل هضم نیست و این حجم عظیم از زباله نه تنها به خاک فرصت پالایش و جبران نمی‌دهد بلکه می‌تواند آبهای زیرزمینی را به شدت آلوده و تا حد زیادی باعث بالارفتن غلظت مواد سمی در آب و حتی خاک بشوند . پس نه تنها محیط زیست ما به شدت آسیب می‌بیند بلکه تا حد زیادی زندگی خود ما نیز تحت تاثیر این وضعیت قرار خواهد گرفت. انرژی که در زباله نهفته است باید بوسیله روش‌های نوین و پیشرفته دنیا استحصال و مهار شود و در جای خود به نحو مطلوبی مورد استفاده قرار بگیرد که در آن صورت اگر مدیریت پسماند به صورت کارآمد صورت بگیرد زباله دیگر یک معضل نیست بلکه تبدیل به سرمایه ایی برای اشتغالزایی و‌تولید انرژی می‌شود.