خبر لغو کنسرت ها در خراسان رضوی، های و هوی زیادی در این چند روزه به راه انداخته است.

خبر لغو کنسرت ها در خراسان رضوی، های و هوی زیادی در این چند روزه به راه انداخته است. 
به گزارش پایگاه خبری فریادگر، حقوقدانان و کوشندگان عرصه سیاست هر یک از نظرگاهی به نقادی سیاست اخیر پرداخته اند و در هفته ای که گذشت، بحث های پُر حرارتی در رسانه ها میان موافقان و مخالفان در گرفت. تا بدان جا که رییس محترم دولت تدبیر و امید هم وارد کارزار شد و به تلویح و تصریح از منع اجرای کنسرت در خراسان رضوی گلایه کرد. نکته درخور توجه در این ماجرا اما، قانونی بودن یا نبودن موسیقی و حلال و حرام بودن آن نیست. چه، موسیقی پس از انقلاب اسلامی پیوسته بر روی ریسمان باریک مشروع_ غیر مشروع راه سپرده است و در میان سیاستگزاران در طول تمامی این سال ها تفسیر یکدستی از مقوله موسیقی سراغ نمی توان گرفت. نکته قابل تامل در این ماجرا اما شاید دستاویزی باشد که گروه های مخالف، با آن بر سر و روی دولت می کوبند! مخالفان دولت کنونی پرداختن به بیکاری گسیخته افسار و اقتصاد خراب و هزاران مشکل دیگر را بسیار واجب تر از لغو فلان کنسرت در بهمان جای کشور می دانند و بر این عقیده پای می فشارند که دولت و طرفدارانش به جای نگرانی از لغو کنسرت ها بهتر است انرژی اش را نگه دارد و خرج رنگین کردن سفره خلایق کند و تدبیری به حال جیب و کیسه خالی مردم بیندیشد... در این که گشودن گره اقتصاد وظیفه دولت و جزو وعده های فراموش ناشدنی شیخ دیپلمات است، حرفی نیست اما، دشواری در این جاست که مخالفان دولت، کاملا بر جنبه اقتصادی موسیقی چشم بسته اند و فراموش کرده اند موسیقی می تواند حوزه مناسبی برای اشتغال زایی باشد. همه آنهایی که با موسیقی سر وکار دارند می دانند که موسیقی تنها به لحظات ناب شنیدن خلاصه نمی شود و هزاران نفر می توانند از کنارِ رونق آن نان بخورند! اجرای یک کنسرت در یک شهر فقط به هنر نمایی هنرمندان و سوت و کف نیوشندگان خلاصه نمی شود؛ ده ها تکنیسین، کارگر خدمات، رانندگان تاکسی، رستوران دار و هتل دار و ... می توانند از فرصت اجرای موسیقی در شهرشان بهره ببرند و با دست پُر تری به خانه بروند. اگر دغدغه مخالفان دولت در ماجرای اخیر کم اعتنایی دولتیان به هشت میلیون بیکار و و معضلات اقتصادی است که لغو کنسرت ها به هر دلیل و برهانی، از نظر اقتصادی توجیه شدنی نیست! چراکه فرصت کار را از بسیاری از اهالی موسیقی که لزوما موزیسین هم نیستند، دریغ می کند. شاید بهتر این باشد که مخالفان برگزاری موسیقی در مشهد دستاویز دیگری به غیر از اقتصاد پیدا کنند و بیش از این سنگ اقتصاد را به سینه نزنند و البته نشان داده اند که در بهانه جویی و خرده گیری استادند و اصلا در نمی مانند و هیچ جای نگرانی نیست!
مهدی مال میر