فروش آخرين فيلم رضا ميرکريمي از مرز 1 ميليارد تومان گذشت و «دختر» به باشگاه ميلياردي‌هاي سينماي ايران پيوست.

فروش آخرين فيلم رضا ميرکريمي از مرز 1 ميليارد تومان گذشت و «دختر» به باشگاه ميلياردي‌هاي سينماي ايران پيوست.

به گزارش پایگاه خبری فریادگر، در نگاه کلي «دختر» ميرکريمي فيلم محترمي است. لانگ شات‌هاي زيبا، موسيقي خوب و شيوه روايات صحيح همه و همه باعث شده است که «دختر» به خوبي شکل بگيرد و به دل مخاطب بنشيند اما با اين حال «دختر» اثر فوق العاده و بدون اشکالي محسوب نمي شود و اين اشکال همان آفت جان سينماي ايران؛ قصه و فيلمنامه کار است.

در خلاصه داستان «دختر» آمده است:

آقاي عزيزي که سرپرست بخش تعميرات و نگهداري پالايشگاه آبادان است براي مراسم خواستگاري دخترش آماده مي‌شود و ستاره دختر ديگرش در همان روز قصد سفر به تهران براي شرکت در جشن خداحافظي يکي از دوستان هم‌دانشگاهي‌اش را دارد. پدرش به دلايلي به اين سفر مشکوک است و اين آغاز ماجراست..

دقيقا همين آغاز ماجراست که فيلم را يک پله پايين مي اندازد. «دختر» همان روايت هميشگي اختلاف ميان پدر و دختر ايراني است.دختري که ميل به تجربه کردن و خطر دارد در مقابل پدري که به اصطلاح خير دخترش را مي خواهد و به تعبير خودش اين خير را در محدود کردن دختر مي بيند قرار مي گيرد.

سال‌ها است که رواياتي از اين دست را مي خوانيم و مي بينيم همين باعث مي شود که دختر در معرض تکرار و شعارزدگي بيفتد اما اين هنر کارگرداني است که فيلم را نجات مي دهد.

استفاده از فضاهاي خارجي نظير پالايشگاه و جاده، ديدن شخصيت‌ها و مکان‌ها در لانگ‌شات‌هاي متوالي و... به فيلم ميرکريمي هويت مي بخشد. صحنه‌هاي رانندگي پدر در جاده همچنين حرکت‌هاي آرام دوربين از فراز پالايشگاه چشمان مخاطب را خيره مي کند. ميرکريمي با علم به اين که داستان فيلمش آش دهن‌سوزي نيست از هنر کارگردانيش به درستي بهره برده است و با خلق سکانس‌هايي مانند رانندگي در اتوبان بعد از سکانس کافه که صرفا به ديالوگ‌هاي شعار زده مي گذرد توانسته مخاطب را براي ديدن ادامه فيلم ترغيب کند و زماني هم که داستان باز به تکرار ميل مي کند او برگ برنده فيلمش را رو مي کند؛ مريلا زارعي.بدون شک «دختر» بدون مريلا زارعي چيزي کم داشت و کسي جز او نمي توانست نقش عمه دخترک را به اين خوبي بازي کند.

زارعي با تمام وجودش براي نقش مايه مي گذارد و همين باعث مي شود که زمان فرياد زدن او، مخاطب به تشويش بيفتد و زمان خنده او به دختر مخاطب آرام بگيرد در مقابل ماهور الوند در بين اصلاني و زارعي حرف چنداني براي گفتن ندارد، از نحوه اسپري زدن‌هاي اشتباه او گرفته تا داد و فرياد‌هاي مصنوعيش هيچ کدام چنگي به دل نمي زند و جان فيلم را مي گيرد.

با اين همه اما «دختر» مير کريمي فيلم خوبي از آب در آمده است و در برهوت سينماي ايران از جمله فيلم‌هايي است که ديدنش در سينما خالي از لطف نيست.
گزارش : پویان فراستی