بعد از گذشت سه سال از دوره رياست جمهوري حسن روحاني، گاهي بعد از بعضي از سخنراني‌هاي رهبري و رئيس‌جمهوري، اين گمان وجود داشت که نکند اختلافي بين اين دو رکن کشور ايجاد شده باشد. اما با صحبت‌هايي که اين دو در مراسم ارتحال بنيانگذار جمهوري اسلامي ‌زده‌اند، مشخص مي‌شود نه تنها اين گمانه‌ها شايعه است بلکه همه چيز خوب است و رهبري و رئيس‌جمهوري دست در دست هم هستند. گرچه اختلاف ديدگاه هميشه وجود دارد اما حسن روحاني بارها اعلام کرده است که گوش به فرمان رهبري است. از طرفي او، آيت‌الله خامنه‌اي را «سالم‌ترين، آگاه‌ترين و با لياقت‌ترين فرد» براي رسيدن به رهبري دانست.

حسين کنعاني مقدم عضو شوراي مرکزي جبهه ايستادگي، درباره اهميت وحدت ميان دولت و ملت به مردم سالاري مي‌گويد: «يکي از مهمترين عناصري که رمز پيروزي انقلاب بوده و هست، مسئله وحدت کلمه است که امام مدام روي آن تاکيد داشتند. اگر در دنياي امروز هم ما به اين نکته توجه داشته باشيم، قطعا وحدت دولت و ملت محقق خواهد شد.» او ادامه مي‌دهد: «راز اين وحدت اين است که حول محور ولايت آن را ايجاد کنيم. بعد به وحدت رويه، وحدت عمل و وحدت کلمه خواهيم رسيد. در اين صورت در برابر دشمنان انسجاممان را خواهيم داشت.» اين فعال سياسي اصولگرا معتقد است يکي از عناصر مهم که بين دولت و ملت وحدت ايجاد مي‌کند، توجه به مطالبات است. او در توضيح اين بخش مي‌گويد: «به نظر من يکي از عناصر مهم که بين دولت و ملت وحدت ايجاد مي‌کند، اين است که دولت در مسير مطالبات مردم حرکت کند و خواسته‌هاي مردم را در اولويت عمل قرار دهد و ملت احساس کند رئيس‌جمهور و دولت کارگزار آنها هستند نه حاکم. اين بحث را بارها امام اعلام کرده و گفته اند دولت بايد بداند که ملت ولي نعمت اوست و هر‌چه دارد از آنها دارد و دولت نبايد احساس کند حاکمي‌است بر مردم و مردم تابع تمام دستورات دولت نيست.»

او در پاسخ به اين سوال که چقدر فکر مي‌کنيد دولت روحاني توانسته در زمينه ايجاد اين وحدت، خوب عمل کند؟ مي‌گويد: «از وقتي دولت يازدهم روي کار آمده است شاهد بوده اين که خواسته‌هاي مردم را مورد توجه قرار داده. در شعارهايش و در کارهايي که دست گرفته مدام خواسته‌هاي مردم را در نظر گرفته و اين موضع گيري کمک کرده به همزباني و همراهي دولت و ملت. يکي از دلايل اعتماد مردم به اين دولت هم همين است. اما اگر دولت از اين خواسته‌ها فاصله بگيرد و دنبال خواسته‌ها و مطالبات آنها نباشد و بيشتر به دنبال مطالبات حزبي و جناحي خود برود راي مردم را از دست مي‌دهد و باعث مي‌شود در آينده چندان موفق نشود. مردم ديگر به او اعتماد نکنند.» در پايان تاکيد مي‌کند: «نظامي‌که مردم در آن احساس نکنند دولت از خودشان است و مطالبات آنها را بيان مي‌کند، پشتوانه مردمي‌نخواهد داشت و نمي‌تواند بگويد برخواسته از مردم است.»

داريوش قنبري، نماينده ادواري مجلس نيز درباره لزوم ايجاد وحدت در ميان دولت و ملت به «مردم‌سالاري» مي‌گويد: «وحدت واقعي زماني حاصل مي‌شود که تفکرات مختلف در جامعه به رسميت شناخته شوند و فرهنگ تساهل و مدارا نسبت به تفکرات ديگران شکل گيرد. در اين چارچوب است که ما به وحدت مي‌رسيم.» اين فعال اصلاح طلب ادامه مي‌دهد: «وحدت در سايه توجه به تفاوت‌ها شکل مي‌گيرد. به خصوص در ايران که با توجه به مسائل موجود، تفاوت‌هاي زباني، مذهبي و سلايق سياسي، قطعا در اين جامعه زماني مي‌شود به وحدت رسيد که اين تفاوت‌ها به رسميت شناخته شود. از طرفي حقوق اقوام، گروه‌ها و طبقات مختلف بايد به رسميت شناخت شود. گروهي سعي نکنند گروه ديگر را مغلوب کنند. اينها را بايد مدنظر قرار داد که در جامعه وحدت ايجاد شود.» او معتقد است وقتي از وحدت صحبت مي‌کنيم در واقع داريم از ارزش‌هاي مشترک ميان آحاد جامعه و نظام صحبت مي‌کنيم. در اصل اين ارزش‌هاي مشترک مبناي وحدت هستند. او در توضيح بيشتر مي‌گويد: «بحث وحدت از آن جهت مهم است که در ارتباط با يکسري از مسائل مهم مطرح مي‌شود. تحقق منافع ملي که مربوط به آحاد ملت ايران است که همه ذي‌نفع آن هستند، نياز به وحدت دارد. مثل مسئله هسته‌اي ايران و برجام. يا مسائلي مثل سرمايه‌گذاري‌هاي خارجي در ايران و مسائلي که موجب پيشرفت در کشور است و کل کشور از آن سود مي‌برند. راجع به اين موضوعات بايد وحدت وجود داشته باشد و يک جناح خاص نبايد آن منفعت را به چالش بکشاند.» او درباره تلاش دولت يازدهم در زمينه ايجاد اين وحدت نيز مي‌گويد: «دولت خيلي در اين زمينه تلاش کرده. اما با اين حال گروه‌هاي خاصي که در تضاد با دولت هستند به اين وحدت اعتقادي نداشتند و مدام در جهت خدشه‌دار کردن آن قدم برداشته اند. اما دولت در برابر مخالفان کوتاه آمده است و با آنها تعامل کرده تا مشکلي براي کشور به وجود نيايد. اما از اين رويه دولت، مخالفان سوءاستفاده کرده‌اند و اين اخلاق رئيس دولت که مبتني بر تعامل است، باعث نشده مخالفان به چارچوب وحدت بخش پايبند باشند و مدام دستاوردهاي مثبت دولت را زير سوال مي‌برند.تلاش کردند تا اين جو مثبت از بين برود و همين اتفاق بر هم زننده وحدت است.» قنبري در پايان تاکيد مي‌کند: «وقتي همه مردم طرفدار يک رويه هستند، يک عده خاصي نبايد به خاطر منافع شخصي، آن را ناديده گرفته و به سرانجام رسيدنش را خدشه‌دار کنند.»