طی هفته های اخیر در شرایطی برخی فعالان سیاسی از حضور اصولگرایان در لیست انتخاباتی اصلاح طلبان سخن به میان آورده اند که به دلایلی می توان این پروژه را از پیش، محکوم به شکست دانست.

طی هفته های اخیر در شرایطی برخی فعالان سیاسی از حضور اصولگرایان در لیست انتخاباتی اصلاح طلبان سخن به میان آورده اند که به دلایلی می توان این پروژه را از پیش، محکوم به شکست دانست.
به گزارش پایگاه خبری فریادگر، برخی فعالان یاسی میانه رو بویژه در بین اصولگرایان، اکنون که اصلاح طلبان در شرایط بهتری از نظر اقبال مردمی برخوردارند و دولتی از همین طیف هم روی کار آمده است، از فواید و برکات حضور اصولگرایان معتدل در لیست انتخاباتی اصلاح طلبان سخن می گویند. به نظر می رسد اقبال مردمی اصلاح طلبان و احساس خطر برخی اصولگرایان معتدل نسبت به از دست دادن پایگاه خود در بین افراطیون اصولگرا موجب شده آنها مسیر دیگری را برای ورود به مجلس امتحان کنند. اما آیا می توان این سناریو را پذیرفت؟
۱-زمانی که اصولگرایان در قدرت قرار داشتند، نه تنها به اصلاح طلبان، حتی اصلاح طلبان معتدل فضایی برای فعالیت سیاسی نمی دادند بلکه گاه زمینه رکود فعالیتهای سیاسی اصلاح طلبان را فراهم می ساختند. گویی از منظر آنان که در آن زمان در قدرت قرار داشتند، حضور اصلاح طلبان در عرصه قدرت به پایان رسیده و دیگر نباید انتظار بازگشت آنان را داشت. به همین دلیل اصولگرایان در ان مقطع زمانی، تلاشی برای بقای اصلاح طلبان در حاکمیت انجام ندادند و حتی تا حد امکان تلاش کردند آنها را از قدرت دور کنند. حال چگونه انتظار دارند با چنین خاطره ای، اصلاح طلبان آنها را در لیستی انتخاباتی شریک کنند؟
۲-زمانی تعداد اصلاح طلبانی که در انتخابات مجلس حضور داشتند به دلایلی همچون قهر برخی اصلاح طلبان از انتخابات یا رد صلاحیت برخی دیگر بسیار کمرنگ بود و به همین دلیل معدود اصلاح طلبان حاضر در انتخابات مجلس گذشته همچون حزب مردم سالاری و حزب اسلامی کار مجبور شدند لیستی حداقلی با استفاده از برخی چهره های معتدل اصولگرا ببندند. اما اکنون اصلاح طلبان هیچ مانعی برای تهیه یک لیست جامع ندارند و تعداد کاندیداهایی که امکان تایید صلاحیت آنها وجود دارد، به مراتب بیش از تعداد مورد نیاز برای کرسی های پارلمان در نقاط مختلف کشور است. در چنین شرایطی، واگذاری جایگاهی در لیست انتخاباتی اصلاح طلبان به اصولگرایان، صرفا از دست دادن یک موقعیت مناسب برای کسب اکثریت آرا در مجلس شورای اسلامی است.
۳-اغلب اصولگرایان حتی در شرایط کنونی که برخی همفکرانشان از در آشتی با اصلاح طلبان درآمده اند، باز هم به صراحت از اصلاح طلبان انتقاد می کنند و حتی محمدرضا باهنر یکی از مهره های اصلی جریان اصولگرا به تازگی گفته
در چنین شرایطی که اغلب اصولگرایان چنین دیدگاهی در قبال اصلاح طلبان دارند، چرا باید اصلاح طلبان به آنان اعتماد کنند؟
۴-تجربه نشان داده در هر دوره از انتخابات مجلس، اکثریت در اختیار جناحی قرار می گیرد که در آخرین انتخابات ریاست جمهوری برگزار شده، پیروز شده است. این امر از یک سو به دلیل اقبال مردمی نسبت به دولتی که بر سر کار است و از سوی دیگر به دلیل تمایل مردم برای روی کار آمدن مجلسی همفکر با دولت به منظور تحقق مطالبات آنهاست. بنابراین طبیعی است که در انتخابات آتی مجلس شورای اسلامی، اصلاح طلبان بتوانند حضور خود را در مجلس تقویت کنند و از آنجا که اصولگرایان از این موضوع اطلاع دارند تلاش می کنند با نفوذ به لیست اصلاح طلبان، خود را در این پیروزی شریک کنند. در حالیکه اصلاح طلبان می توانند با یک لیست انتخاباتی مناسب، در انتخابات آتی موفق شوند.
۵-برخی حامیان حضور اصولگرایان معتدل در لیست انتخاباتی اصلاح طلبان، دلیل این امر را تاکید دولت و شخص رییس جمهور بر اعتدال گرایی می دانند و مدعی می شوند اعتدال گرایی درهر دو جناح اصولگرا و اصلاح طلب قابلیت تبلور دارد و می توان از این پتانسیل بهره برد. اما نکته اینجاست که دولت اعتدال گرای کنونی بدون حمایت اصولگرایان و اتفاقا با حمایت اصلاح طلبان روی کار آمده است و اصولگرایانی که کوچکترین حمایتی در روی کار آمدن این دولت نداشتتند، نمی توانند سهمی از اعتدال گرایی طلب کنند؛ آن هم در شرایطی که اصلاح طلبان معتدل در انتخابات به راحتی می توانند لیستی جامع ارائه دهند.
در مجموع با توجه به دلایل فوق و دلایل دیگری که می توان به آن افزود، حضور اصولگرایان در لیست اصلاح طلبان را باید یک پروژه شکست خورده ارزیابی کرد. اگر اصلاح طلبان روی تهیه لیستی جامع از کاندیداهای دارای شانس تایید صلاحیت و در عین حال دارای مقبولیت مردمی از جریان اصلاحات تمرکز کنند، نه تنها شانس موفقیت خود را افزایش خواهند داد، بلکه نیازی به استفاده از اصولگرایان در لیست خود نخواهند داشت.