با پایان شانزدهمین اجلاس غیرمتعهدها در تهران، همچنان هزینههای صرف شده برای تامین خودروهای حامل مقامات کشورهای شرکتکننده در اجلاس مورد توجه مردم قرار دارد.
به گزارش سایت فریادگر، در سال ۱۳۷۶ و در نخستین سال روی کارآمدن دولت اصلاحات، اجلاس سازمان کنفرانس اسلامی به عنوان بهترین و بزرگترین اجلاس سیاسی برگزار شده در ایران پس از پیروزی انقلاب اسلامی در تهران برگزار شد. این اجلاس در شرایطی برگزار میشد که پس از روی کار آمدن سیدمحمدخاتمی که شعار تنش زدایی را در عرصه بینالمللی در دستور کار قرار داده بود، استقبال شایان توجهی از این اجلاس به عمل آمد و در پاییز ۷۶، تهران به کانون توجهات دیپلماتیک بینالمللی تبدیل شده بود. اما چگونگی برگزاری این اجلاس از اهمیت خاصی برخوردار بود و حاشیههای متفاوتی در رسانهها به ویژه در طیف مقابل اصلاحطلبان- که آن زمان هنوز نام اصولگرا به خود نگرفته بودند و در بین مردم به محافظه کاران شهرت داشتند- ایجاد کرده بود. یکی از این مسایل، هزینههای برگزاری این اجلاس بود. محافظه کاران که خود را همواره حامی حقوق مستضعفین معرفی می کردند در مورد هزینه های برگزاری این اجلاس حساسیتهای زیادی نشان می دادند؛ گویی این اجلاس تنها برای یک طیف سیاسی برگزار می شود و مربوط به کل نظام نیست و به همین دلیل از هر بهانه ای برای ایجاد مانع در مقابل برگزاری مطلوب اجلاس توسط دولت اصلاح طلب استفاده می کردند.در این میان، مساله چگونگی بهرهگیری از خودروهای تشریفات برای تردد هیاتهای دیپلماتیک در تهران از اهمیت خاصی برخوردار بود.
مخالفان و منتقدان دولت اصلاحات در آن زمان اعتقاد داشتند دولت به جای افزایش هزینههای برگزاری اجلاس، به وضعیت اقتصادی مردم رسیدگی کند و شعارهای سیاسی دولت را به عنوان دلیلی برای عدم توجه اصلاح طلبان به وضعیت اقتصادی مردم معرفی می کردند؛ هر چند که گذشت زمان، نادرستی ادعاهای آنان را نشان داد. به همین دلیل پیشنهاد واردات خودروهای تشریفاتی مرسدسبنز از همان آغاز در نطفه خفه شد تا برای نمایش توانمندی ایران در تولید خودرو، از خودروهای سفارشی پژو پارس شش در به جای مرسدس بنزهای وارداتی برای تردد هیاتهای دیپلماتیک استفاده شود. دولت اصلاحات که از همان آغاز فعالیت، زیر فشار شدید محافظهکاران قرار داشت، علیرغم اهمیت برگزاری اجلاس سازمان کنفرانس اسلامی در تهران، به تولید خودروهای پژو پارس شش در رضایت داد تا علاوه بر کاهش هزینههای برگزاری اجلاس، با این اقدام از تولید ملی حمایت کند. هنوز هم آثار آن خودروهای شش در تشریفاتی را در کشور، در برخی مراسم عروسی شاهد هستیم که برخی زوجهای جوان از آن خودروها به عنوان ماشینعروس در به یاد ماندنیترین شب زندگی خود استفاده میکنند چرا که آن خودروها پس از اجلاس سران سازمان کنفرانس اسلامی فروخته شد تا به مصارف دیگری برسد. اما در دولت کنونی که بیش از هر دولت دیگری بر عدالت ورزی تاکید دارد، بحث هزینههای تشریفات اجلاس سران غیرمتعهدها چندان مطرح نبود. اگر چه اجلاس غیرمتعهدها، اجلاسی بزرگتر از اجلاس سازمان کنفرانس اسلامی به لحاظ تعداد شرکتکنندگان در آن است اما اغلب کشورهای تاثیرگذار عضو غیرمتعهدها از جمله عربستان، مصر، اندونزی و...، در سازمان کنفرانس اسلامی هم عضو هستند و برگزاری اجلاس کنفرانس اسلامی چندان کم اهمیتتر از اجلاس غیرمتعهدها نبود و همان قدر که تشریفات اجلاس غیرمتعهدها در سال ۹۱ مهم است تشریفات اجلاس سازمان کنفرانس اسلامی در سال ۷۶ هم اهمیت داشت. اما این بار خبری از منتقدان و مخالفان فعال نبود تا دولت با خیال آسوده ۳۰۰ دستگاه مرسدسبنز تشریفاتیS۶۰۰ را با هزینهای بالغ به ۴۰ میلیارد تومان خریداری و وارد کشور کند و در سال تولید ملی، این چنین سرمایههای کشور به صورت ارز به هدر برود. معلوم نیست اگر در سال ۷۶ میشد از پروژههای تشریفاتی شش در برای تردد میهمانان اجلاس تهران استفاده شود، چرا در سال ۹۱، تدبیر مشابهی به کار نرفت تا سرمایههای کشور صرف واردات مرسدس بنزهایی نشود که پس از پایان اجلاس غیرمتعهدها معلوم نیست در کجا مورد استفاده قرار میگیرند؟ گویی واردات مرسدس بنز برای تشریفات یک اجلاس بینالمللی، تنها برای یک دولت اصلاحطلب عیب بود و برای دولت اصولگرا- حتی از نوع عدالتطلب- نادیده گرفتن شعار حمایت از تولید ملی و سوق یافتن به سمت واردات بنزهای ۱۳۰ میلیونی اشکالی ندارد؛ گویی حمایت از تولید ملی برای دولت عدالت طلب همیشه رنگ یکسانی ندارد. جالب اینجاست که صدا و سیما در بخشهای خبری جمعه شب خود، با نمایش تصاویری از خودروهای مگان و ماکسیما مدعی شد که از تولیدات خودروسازان کشورمان برای تشریفات اجلاس استفاده شده و در حالیکه تصاویر خودروهای مرسدس بنز تشریفاتی پیش از این از تلویزیون پخش شده بود، آن را نادیده گرفت.
به گزارش سایت فریادگر، در سال ۱۳۷۶ و در نخستین سال روی کارآمدن دولت اصلاحات، اجلاس سازمان کنفرانس اسلامی به عنوان بهترین و بزرگترین اجلاس سیاسی برگزار شده در ایران پس از پیروزی انقلاب اسلامی در تهران برگزار شد. این اجلاس در شرایطی برگزار میشد که پس از روی کار آمدن سیدمحمدخاتمی که شعار تنش زدایی را در عرصه بینالمللی در دستور کار قرار داده بود، استقبال شایان توجهی از این اجلاس به عمل آمد و در پاییز ۷۶، تهران به کانون توجهات دیپلماتیک بینالمللی تبدیل شده بود. اما چگونگی برگزاری این اجلاس از اهمیت خاصی برخوردار بود و حاشیههای متفاوتی در رسانهها به ویژه در طیف مقابل اصلاحطلبان- که آن زمان هنوز نام اصولگرا به خود نگرفته بودند و در بین مردم به محافظه کاران شهرت داشتند- ایجاد کرده بود. یکی از این مسایل، هزینههای برگزاری این اجلاس بود. محافظه کاران که خود را همواره حامی حقوق مستضعفین معرفی می کردند در مورد هزینه های برگزاری این اجلاس حساسیتهای زیادی نشان می دادند؛ گویی این اجلاس تنها برای یک طیف سیاسی برگزار می شود و مربوط به کل نظام نیست و به همین دلیل از هر بهانه ای برای ایجاد مانع در مقابل برگزاری مطلوب اجلاس توسط دولت اصلاح طلب استفاده می کردند.در این میان، مساله چگونگی بهرهگیری از خودروهای تشریفات برای تردد هیاتهای دیپلماتیک در تهران از اهمیت خاصی برخوردار بود.
مخالفان و منتقدان دولت اصلاحات در آن زمان اعتقاد داشتند دولت به جای افزایش هزینههای برگزاری اجلاس، به وضعیت اقتصادی مردم رسیدگی کند و شعارهای سیاسی دولت را به عنوان دلیلی برای عدم توجه اصلاح طلبان به وضعیت اقتصادی مردم معرفی می کردند؛ هر چند که گذشت زمان، نادرستی ادعاهای آنان را نشان داد. به همین دلیل پیشنهاد واردات خودروهای تشریفاتی مرسدسبنز از همان آغاز در نطفه خفه شد تا برای نمایش توانمندی ایران در تولید خودرو، از خودروهای سفارشی پژو پارس شش در به جای مرسدس بنزهای وارداتی برای تردد هیاتهای دیپلماتیک استفاده شود. دولت اصلاحات که از همان آغاز فعالیت، زیر فشار شدید محافظهکاران قرار داشت، علیرغم اهمیت برگزاری اجلاس سازمان کنفرانس اسلامی در تهران، به تولید خودروهای پژو پارس شش در رضایت داد تا علاوه بر کاهش هزینههای برگزاری اجلاس، با این اقدام از تولید ملی حمایت کند. هنوز هم آثار آن خودروهای شش در تشریفاتی را در کشور، در برخی مراسم عروسی شاهد هستیم که برخی زوجهای جوان از آن خودروها به عنوان ماشینعروس در به یاد ماندنیترین شب زندگی خود استفاده میکنند چرا که آن خودروها پس از اجلاس سران سازمان کنفرانس اسلامی فروخته شد تا به مصارف دیگری برسد. اما در دولت کنونی که بیش از هر دولت دیگری بر عدالت ورزی تاکید دارد، بحث هزینههای تشریفات اجلاس سران غیرمتعهدها چندان مطرح نبود. اگر چه اجلاس غیرمتعهدها، اجلاسی بزرگتر از اجلاس سازمان کنفرانس اسلامی به لحاظ تعداد شرکتکنندگان در آن است اما اغلب کشورهای تاثیرگذار عضو غیرمتعهدها از جمله عربستان، مصر، اندونزی و...، در سازمان کنفرانس اسلامی هم عضو هستند و برگزاری اجلاس کنفرانس اسلامی چندان کم اهمیتتر از اجلاس غیرمتعهدها نبود و همان قدر که تشریفات اجلاس غیرمتعهدها در سال ۹۱ مهم است تشریفات اجلاس سازمان کنفرانس اسلامی در سال ۷۶ هم اهمیت داشت. اما این بار خبری از منتقدان و مخالفان فعال نبود تا دولت با خیال آسوده ۳۰۰ دستگاه مرسدسبنز تشریفاتیS۶۰۰ را با هزینهای بالغ به ۴۰ میلیارد تومان خریداری و وارد کشور کند و در سال تولید ملی، این چنین سرمایههای کشور به صورت ارز به هدر برود. معلوم نیست اگر در سال ۷۶ میشد از پروژههای تشریفاتی شش در برای تردد میهمانان اجلاس تهران استفاده شود، چرا در سال ۹۱، تدبیر مشابهی به کار نرفت تا سرمایههای کشور صرف واردات مرسدس بنزهایی نشود که پس از پایان اجلاس غیرمتعهدها معلوم نیست در کجا مورد استفاده قرار میگیرند؟ گویی واردات مرسدس بنز برای تشریفات یک اجلاس بینالمللی، تنها برای یک دولت اصلاحطلب عیب بود و برای دولت اصولگرا- حتی از نوع عدالتطلب- نادیده گرفتن شعار حمایت از تولید ملی و سوق یافتن به سمت واردات بنزهای ۱۳۰ میلیونی اشکالی ندارد؛ گویی حمایت از تولید ملی برای دولت عدالت طلب همیشه رنگ یکسانی ندارد. جالب اینجاست که صدا و سیما در بخشهای خبری جمعه شب خود، با نمایش تصاویری از خودروهای مگان و ماکسیما مدعی شد که از تولیدات خودروسازان کشورمان برای تشریفات اجلاس استفاده شده و در حالیکه تصاویر خودروهای مرسدس بنز تشریفاتی پیش از این از تلویزیون پخش شده بود، آن را نادیده گرفت.