منتقدان مذاکرات هسته ای که در ادبیات سیاسی به عنوان دلواپسان معروف شده اند، از عصر یکشنبه که کلیه تحریمهای مرتبط با پرونده هسته ای ایران از سوی آمریکا و اتحادیه اروپا لغو شده است، سوژه تازه ای پیدا کرده اند.

منتقدان مذاکرات هسته ای که در ادبیات سیاسی به عنوان دلواپسان معروف شده اند، از عصر یکشنبه که کلیه تحریمهای مرتبط با پرونده هسته ای ایران از سوی آمریکا و اتحادیه اروپا لغو شده است، سوژه تازه ای پیدا کرده اند.
به گزارش پایگاه خبری فریادگر، رسانه های منتقد دولت، پس از آنکه لغو تحریمها قطعی شد، وارد فاز تازه ای شده اند که می توان آن را به مثابه مواخذه مسوولان برای انجام تعهدات ایران در قبال برجام دانست. مروری بر تیترها و تحلیلهای برخی رسانه های منتقد دولت و مذاکرات هسته ای نشان می دهد آنچه برای آنها از کمترین درجه اهمیت برخوردار است، انجام تعهدات دوسویه برای لغو تحریمهاست؛ به گونه ای که از مرور تیترها و تحلیل های این رسانه ها این گونه بر می آید که گویی فقط ایران اقدام به برچیدن بخشی از تاسیسات هسته ای خود که در برجام هم به آن تاکید شده، کرده است و طرف مقابل گامی برای لغو تحریم برنداشته است.
به عنوان نمونه، روزنامه کیهان با انتخاب تیتر " حال و هوای اردوگاه حریف در آستانه برجام" از خشنودی طرف مقابل خبر داده و روزنامه عصر ایرانیان متعلق به بیژن نوباوه نماینده عضو جبهه پایداری در مجلس شورای اسلامی، تیتر "بزرگترین امحا هسته ای جهان در ایران" را بر پیشانی صفحه اول خود قرار داده است. تیتر "آغاز تخریب وعده تعلیق" از روزنامه وطن امروز، ارگان یکی دیگر از نمایندگان جبهه پایداری در مجلس و تیتر "توقف تحریمها" در روزنامه همشهری ارگان محمدباقر قالیباف شهردار تهران که از واژه توقف تحریم به جای لغو استفاده کرده، تیترهای دیگری است که نشاندهنده ناخشنودی دلواپسان از لغو تحریمهاست. روزنامه قدس نیز برای کمرنگ جلوه دادن تاثیر لغو تحریمها، از تیتر مبهم "شاید دو ماه دیگر" استفاده کرده و روزنامه جوان نیز تیتر "لغو تحریمها فعلا روی کاعذ" را انتخاب کرده است.
امروز نیز روند تحلیلهای رسانه های افراطی اصولگرا به سمتی گرایش پیدا کرده که گویی ایران نباید تعهدات خود در قبال لغو تحریمها در قالب برجام را انجام می داد و صرفا غرب باید تعهدات خود برای لغو تحریمها را عملی می ساخت. هرچند که با تیترها و تحلیلهای خود به گونه ای بازنمایی می کنند که مخاطب تصور می کند یا تحریمها اصلا لغو نشده، یا اینکه اگر هم لغو شده ایران تعهدات بسیار سنگینی را انجام داده؛ این درحالیست که تعهدات ایران پس از پذیرش برجام آشکار بود و دلیل طرح این موضوع در شرایط کنونی، صرفا کم اهمیت جلوه دادن لغو تحریمهاست.