پنج نامزد از میان هشت نامزد انتخابات ریاست جمهوری به اولین مناظره برگزار شده به صورت رسمی اعتراض کردند. شیوه بد اجرای مناظره که باعث شد از همان آغاز برنامه، پیامک ها و توئیت های طنز آمیز میان شهروندان رد و بدل شود، راهی جز اعتراض و انتقاد به برنامه ای که بسیاری آن را توهین آمیز تلقی کردند، باقی نمی گذاشت. با این وجود، وقتی نامزد های معترض، فعالان سیاسی، نمایندگان مجلس، اساتید حوزه ارتباطات و ... مشغول اظهار نظر و صدور اطلاعیه در اعتراض به مناظره بودند، سه نامزد یازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری یا در قبال آن سکوت یا حتا رضایت خود را از شیوه برگزاری مناظره اعلام کردند.
به گزارش پایگاه خبری فریادگر، این سه یعنی، غلامعلی حداد عادل، سید محمد غرضی و سعید جلیلی چرا به برنامه ای که می توانست با اجرای درست، نظر مردم را نسبت به آنها مساعد کند اعتراضی نداشتند؟ تکلیف دو نفر اول، کم و بیش، معلوم است. نظر سنجی ها حاکی از آن است که رأی حداد عادل و غرضی در بهترین حالت به یک درصد رأی دهندگان هم نمی رسد و آنها از هم اکنون شکست خود را پذیرفته اند. سعید جلیلی هر چند کم سابقه ترین نامزد در میان هشت نامزد تأیید صلاحیت شده است اما، برخی شانس رییس جمهور شدنش را بالا می دانند. او اما روز جمعه آرام و کم جوش و خروش بود و به نظر می رسید علاقه مند است هر چه زودتر مناظره به پایان برسد. آیا او از رییس جمهور شدن خود اطمینان دارد؟ این را نمی توان با قطعیت گفت اما، به نظر می رسد او می ترسد اگر حرف بزند، بحث کند و به چالش کشیده شود دستش رو شود و آن کسانی که با " بسته در بسته" ای به نام سعید جلیلی رو به رو بوده اند، وقتی بسته باز شود نه تنها محتوای داخل آن را جذاب نیابند که نسبت به آن احساس خطر کنند. این در شرایطی اتفاق می افتد که مردم متوجه شوند او احمدی نژاد ثانی و ادامه دهنده راه دولت نهم و دهم است.
از احمدی نژاد تا جلیلی
در این شکی نیست که احمدی نژاد تا حد زیادی محبوبیت خود را از دست داده است. شرایط بد اقتصادی و برخی جنجال آفرینی ها و موضع گیری ها باعث شده طرفداران او به شدت ریزش کنند. در چنین شرایطی آنکه می خواهد راه احمدی نژاد را ادمه دهد از اقبال چندانی برخوردار نیست. با این وجود، به نظر می رسد گمانه زنی ها درباره اینکه جلیلی احمدی نژاد ثانی است درست باشد. این را فقط از روی اخباری که این روز ها مبنی بر حمایت احمدی نژاد از جلیلی منتشر می شود نباید گفت. این درست است که اخباری مبنی بر جلسات خصوصی احمدی نژاد و جلیلی منتشر شده و حتا در یک فقره عنوان شده است احمدی نژاد قرار است به شرط معاون اول شدن، ستاد های خود – شاید ستاد هایی که برای مشایی فعال شده بود و تعداد و امکانات آن هم کم نیست- را در اختیار او بگذارد. این هم درست است که برادر احمدی نژاد که یکی از منتقدان پر و پا قرص او بوده به تازگی گفته است: " آقای جلیلی همان راه احمدی نژاد را می رود. همگی باید مراقب باشند." یا محمد رضا باهنر گفته است: " گروه خونی احمدی نژاد و جلیلی به یکدیگر می خورد." اثبات اینکه جلیلی احمدی نژاد ثانی است نه با این اخبار و اظهار نظرها، که با بررسی گفتمان و سیاست های او امکان پذیر است. محور حرف های جلیلی عدالت، سیاست خارجی تهاجمی، قدرتمند خواندن کشور و ... است. او در یک مورد می گوید: " آنچه باید در سیاست خارجی ما اصل باشد تهدید زدایی است و نه تنش زدایی." یا عنوان می کند: "... آنها [دشمنان] به صراحت می گویند که امروز ایران یک قدرت منطقه ای است که با قدرت های بزرگ در عرصه بین المللی هماوردی می کند." یا می گوید: " امروز کسی نمی تواند منکر فضای باز سیاسی در کشور باشد."
این حرف ها را با حرف های احمدی نژاد مقایسه کنید: "همه می‌دانید امروز خط درگیری به خانه دشمن منتقل شده است. امروز دشمن در کاخ‌های سیاه و سفید خود در موضع دفاعی قرار گرفته و باید از موجودیت ننگین خود در برابر امواج انقلاب دفاع کند.(پنج مهر ۱۳۸۹) یا " آزادی در ایران فراتر از مطلق است." ( ۲۴ خرداد ۸۸)
فرقی میان حرف های احمدی نژاد و جلیلی نیست همانطور که، برخی سیاست های تبلیغی جلیلی شباهت های بی بدیلی به سیاست های تبلیغی احمدی نژاد، برای مثال رویکرد سودجویانه او به هنرمند، دارد. نمونه آن خبری با عنوان " خواننده پاپ برای گفتمان سعید جلیلی خواند" :
سایت "سعید جلیلی" نوشت: به گزارش تریبون مستضعفین، حامد زمانی، خواننده جوان و پرتوان کشورمان ترانه‌ای با عنوان «مرد و نامرد» را درباره گفتمان پیشرفت و مقاومت خواند. حامد زمانی، متولد ۶۷ میمه اصفهان از هفت سالگی قرائت قرآن را شروع کرده است ولی خیلی زود وارد موسیقی سنتی و سپس پاپ شده است. او می‌گوید با این زبان است که می‌توان با مخاطب امروز سخن گفت. حامد که با قطعه‌های «تحریم»، «قلاده‌های طلا» و پیش‌تر تیزر «دیروز، امروز، فردا» سر زبان‌ها افتاده است، آلبوم عاشقانه هم خوانده است. وی چندی پیش نیز به دفتر تریبون مستضعفین آمد و از آرمان‌ها و ایده‌هایش گفت، از لزوم پاسداشت حرمت شهدا تا ضرورت حمایت از رپ‌خوان‌های زیرزمینی و از عدم حمایت از خواننده‌های تازه‌کار تا جایزه ده‌میلیونی‌اش برای قاتل شاهین نجفی.
احمدی نژاد ثانی
قراین و شواهد زیادی وجود دارد که جلیلی احمدی نژاد ثانی است. او از طرفی مجبور است به دلیل تعلقات سیاسی به این جریان وفادار بماند و از طرفی می داند منتسب بودن به این جریان آرای او را به شدت دچار ریزش می کند. او وقتی در یک بحث یا مناظره به چالش کشیده شود، مجبور است حرف هایی بزند و مواضعی اتخاذ کند که بیش از پیش دست او را رو می کند. وقتی همه چیز – مثل مناظره روز جمعه - آرام باشد او به راحتی می تواند حرف های کلی و دهان پر کن بزند؛ از عدالت سخن بگوید، از ساز و کار جدید حرف بزند، فتح قله ها را وعده بدهد و ... در یک بحث چالشی اما از او پرسیده می شود چطور می خواهی عدالت را برقرار کنی؟ بهبود شرایط اقتصادی با توجه به اینکه می گویی نیازی به تنش زدایی نیست چطور امکان پذیر است؟ ایران با ابر قدرت ها هماوردی می کند یعنی چه؟ و چطور مدعی هستی کسی نمی تواند منکر فضای باز سیاسی در کشور باشد؟ جلیلی وقتی مجبور باشد به این سوالات جواب دهد چیزی جز حرف های احمدی نژاد را تکرار نخواهد کرد. بر این اساس وقتی مناظره ای بی رمق و کسل کننده برگزار می شود می گوید برای من یکی که خوب بود. شعار هایم را دادم و برای کسی فرصتی فراهم نشد که بپرسد منظورت چیست. او برای همین به مناظره – آنطور که برگزار شد- اعتراض ندارد و رسانه های حامی او نظیر رجانیوز و روزنامه رسالت به تعریف و تمجید از شیوه برگزاری مناظره می پردازند.
گزارش : محمد جواد صابری
به گزارش پایگاه خبری فریادگر، این سه یعنی، غلامعلی حداد عادل، سید محمد غرضی و سعید جلیلی چرا به برنامه ای که می توانست با اجرای درست، نظر مردم را نسبت به آنها مساعد کند اعتراضی نداشتند؟ تکلیف دو نفر اول، کم و بیش، معلوم است. نظر سنجی ها حاکی از آن است که رأی حداد عادل و غرضی در بهترین حالت به یک درصد رأی دهندگان هم نمی رسد و آنها از هم اکنون شکست خود را پذیرفته اند. سعید جلیلی هر چند کم سابقه ترین نامزد در میان هشت نامزد تأیید صلاحیت شده است اما، برخی شانس رییس جمهور شدنش را بالا می دانند. او اما روز جمعه آرام و کم جوش و خروش بود و به نظر می رسید علاقه مند است هر چه زودتر مناظره به پایان برسد. آیا او از رییس جمهور شدن خود اطمینان دارد؟ این را نمی توان با قطعیت گفت اما، به نظر می رسد او می ترسد اگر حرف بزند، بحث کند و به چالش کشیده شود دستش رو شود و آن کسانی که با " بسته در بسته" ای به نام سعید جلیلی رو به رو بوده اند، وقتی بسته باز شود نه تنها محتوای داخل آن را جذاب نیابند که نسبت به آن احساس خطر کنند. این در شرایطی اتفاق می افتد که مردم متوجه شوند او احمدی نژاد ثانی و ادامه دهنده راه دولت نهم و دهم است.
از احمدی نژاد تا جلیلی
در این شکی نیست که احمدی نژاد تا حد زیادی محبوبیت خود را از دست داده است. شرایط بد اقتصادی و برخی جنجال آفرینی ها و موضع گیری ها باعث شده طرفداران او به شدت ریزش کنند. در چنین شرایطی آنکه می خواهد راه احمدی نژاد را ادمه دهد از اقبال چندانی برخوردار نیست. با این وجود، به نظر می رسد گمانه زنی ها درباره اینکه جلیلی احمدی نژاد ثانی است درست باشد. این را فقط از روی اخباری که این روز ها مبنی بر حمایت احمدی نژاد از جلیلی منتشر می شود نباید گفت. این درست است که اخباری مبنی بر جلسات خصوصی احمدی نژاد و جلیلی منتشر شده و حتا در یک فقره عنوان شده است احمدی نژاد قرار است به شرط معاون اول شدن، ستاد های خود – شاید ستاد هایی که برای مشایی فعال شده بود و تعداد و امکانات آن هم کم نیست- را در اختیار او بگذارد. این هم درست است که برادر احمدی نژاد که یکی از منتقدان پر و پا قرص او بوده به تازگی گفته است: " آقای جلیلی همان راه احمدی نژاد را می رود. همگی باید مراقب باشند." یا محمد رضا باهنر گفته است: " گروه خونی احمدی نژاد و جلیلی به یکدیگر می خورد." اثبات اینکه جلیلی احمدی نژاد ثانی است نه با این اخبار و اظهار نظرها، که با بررسی گفتمان و سیاست های او امکان پذیر است. محور حرف های جلیلی عدالت، سیاست خارجی تهاجمی، قدرتمند خواندن کشور و ... است. او در یک مورد می گوید: " آنچه باید در سیاست خارجی ما اصل باشد تهدید زدایی است و نه تنش زدایی." یا عنوان می کند: "... آنها [دشمنان] به صراحت می گویند که امروز ایران یک قدرت منطقه ای است که با قدرت های بزرگ در عرصه بین المللی هماوردی می کند." یا می گوید: " امروز کسی نمی تواند منکر فضای باز سیاسی در کشور باشد."
این حرف ها را با حرف های احمدی نژاد مقایسه کنید: "همه می‌دانید امروز خط درگیری به خانه دشمن منتقل شده است. امروز دشمن در کاخ‌های سیاه و سفید خود در موضع دفاعی قرار گرفته و باید از موجودیت ننگین خود در برابر امواج انقلاب دفاع کند.(پنج مهر ۱۳۸۹) یا " آزادی در ایران فراتر از مطلق است." ( ۲۴ خرداد ۸۸)
فرقی میان حرف های احمدی نژاد و جلیلی نیست همانطور که، برخی سیاست های تبلیغی جلیلی شباهت های بی بدیلی به سیاست های تبلیغی احمدی نژاد، برای مثال رویکرد سودجویانه او به هنرمند، دارد. نمونه آن خبری با عنوان " خواننده پاپ برای گفتمان سعید جلیلی خواند" :
سایت "سعید جلیلی" نوشت: به گزارش تریبون مستضعفین، حامد زمانی، خواننده جوان و پرتوان کشورمان ترانه‌ای با عنوان «مرد و نامرد» را درباره گفتمان پیشرفت و مقاومت خواند. حامد زمانی، متولد ۶۷ میمه اصفهان از هفت سالگی قرائت قرآن را شروع کرده است ولی خیلی زود وارد موسیقی سنتی و سپس پاپ شده است. او می‌گوید با این زبان است که می‌توان با مخاطب امروز سخن گفت. حامد که با قطعه‌های «تحریم»، «قلاده‌های طلا» و پیش‌تر تیزر «دیروز، امروز، فردا» سر زبان‌ها افتاده است، آلبوم عاشقانه هم خوانده است. وی چندی پیش نیز به دفتر تریبون مستضعفین آمد و از آرمان‌ها و ایده‌هایش گفت، از لزوم پاسداشت حرمت شهدا تا ضرورت حمایت از رپ‌خوان‌های زیرزمینی و از عدم حمایت از خواننده‌های تازه‌کار تا جایزه ده‌میلیونی‌اش برای قاتل شاهین نجفی.
احمدی نژاد ثانی
قراین و شواهد زیادی وجود دارد که جلیلی احمدی نژاد ثانی است. او از طرفی مجبور است به دلیل تعلقات سیاسی به این جریان وفادار بماند و از طرفی می داند منتسب بودن به این جریان آرای او را به شدت دچار ریزش می کند. او وقتی در یک بحث یا مناظره به چالش کشیده شود، مجبور است حرف هایی بزند و مواضعی اتخاذ کند که بیش از پیش دست او را رو می کند. وقتی همه چیز – مثل مناظره روز جمعه - آرام باشد او به راحتی می تواند حرف های کلی و دهان پر کن بزند؛ از عدالت سخن بگوید، از ساز و کار جدید حرف بزند، فتح قله ها را وعده بدهد و ... در یک بحث چالشی اما از او پرسیده می شود چطور می خواهی عدالت را برقرار کنی؟ بهبود شرایط اقتصادی با توجه به اینکه می گویی نیازی به تنش زدایی نیست چطور امکان پذیر است؟ ایران با ابر قدرت ها هماوردی می کند یعنی چه؟ و چطور مدعی هستی کسی نمی تواند منکر فضای باز سیاسی در کشور باشد؟ جلیلی وقتی مجبور باشد به این سوالات جواب دهد چیزی جز حرف های احمدی نژاد را تکرار نخواهد کرد. بر این اساس وقتی مناظره ای بی رمق و کسل کننده برگزار می شود می گوید برای من یکی که خوب بود. شعار هایم را دادم و برای کسی فرصتی فراهم نشد که بپرسد منظورت چیست. او برای همین به مناظره – آنطور که برگزار شد- اعتراض ندارد و رسانه های حامی او نظیر رجانیوز و روزنامه رسالت به تعریف و تمجید از شیوه برگزاری مناظره می پردازند.
گزارش : محمد جواد صابری