روزنامه ایران، توقیف شد. این نخستین جنجال و حاشیه‌ای نیست که در عصر زمامداری محمود احمدی‌نژاد برای ارگان دولت پیش می‌آید.به گزارش پایگاه خبری فریادگر، اگر این توقیف عملی شود، محمود احمدی‌نژاد برای دومین بار در طی ریاست جمهوری خود از روزنامه‌داری محروم می‌شود
ناآرامی آذربایجان و توقیف نخست
نه مانا نیستانی و نه دیگر مدیران روزنامه ایران گمان نمی‌بردند درج کاریکاتوری در روزنامه ایران که در آن یک عبارت آذری زبانان از زبان یک سوسک آمده، این قدر جنجال به پا کند. کاریکاتوری که در هفته‌نامه ایران جمعه چاپ شده بود، خشم مردم تبریز و ارومیه را برانگیخت و آن‌ها مدعی توهین نژادی شدند. در پی ناآرامی در کوی دانشگاه تهران و مراکز استان‌های آذربایجان غربی و شرقی، هیئت نظارت بر مطبوعات در جلسه‌ای اضطراری روزنامه ایران را توقیف کرد. کاریکاتوریست و سردبیر روزنامه ایران جمعه برای دو ماه بازداشت شدند و اسلامی‌فر، مدیرمسئول روزنامه ایران، خود روانه دادگاه شد.
با این حال دفاعیات اسلامی‌فر در دادگاه کارگر افتاد. علیرغم توقیف ۵ ماهه، روزنامه ایران از اتهامات وارده تبرئه شد و دوباره در پاییز ۸۵ ایران انتشارش را از سر گرفت. برخی از روزنامه‌نگاران نزدیک به حزب مشارکت که خود زمانی در روزنامه ایران فعالیت می‌کردند، این اقدام را برنامه‌ای از پیش طرح‌ریزی‌شده برای تصفیه اصلاح‌طلبان باقی‌مانده در روزنامه ایران عنوان کردند.
پرتگاه مدیر مسئول ایران شدن
با این حال آرامش برای روزنامه ایران تا روزی ادامه داشت که احمدی‌نژاد و اصولگرایان در ماه عسل به سر می‌بردند. پس از انتخابات ۸۸ دور تازه‌ای از نزاع بر سر روزنامه ایران به راه افتاد. البته ارگان دولت در این مسیر گزندی از هیئت نظارت بر مطبوعات وزارت ارشاد نمی‌دید، بلکه در مقابل خود قوه قضائیه و دادگاه مطبوعات را داشت.
دی ماه ۸۸، محمدجعفر بهداد، مدیر مسئول روزنامه ایران به اتهام توهین به رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام به ۴ ماه حبس محکوم شد. پس از مخالفت احمدی‌نژاد با صدور این حکم، بهداد نیز چند ماه بعدتر و در مرحله تجدید نظر تبرئه شد.
کاوه اشتهاردی دیگر مدیر مسئول روزنامه ایران بود که دادگاهی شد. اتهام او این بار افترا به مهدی هاشمی بود. دادگاه، اشتهاردی را به جرم افترا و نشر اکاذیب به ۶ ماه حبس و ۱۰ ضربه شلاق محکوم کرد. این حکم هیچ گاه اجرا نشد، زیرا به مدت سه سال به تعلیق درآمد و با سررسید این سه سال، بر اساس قوانین، حکم کان لم یکن خواهد شد.
وقتی در بهار 90 مدیر مسئولی ایران به علی اکبر جوانفکر رسید، چالش‌های ایران و دادگاه تمامی‌ناپذیر جلوه می‌کردند. انتشار ویژه‌نامه خاتون در تابستان همان سال، جنجال بزرگی به پا کرد. این ویژه‌نامه درباره عفاف و حجاب بود و به نظر می‌رسید انتساب آن به مشایی عمده‌ترین مشکل اصولگرایان با این ویژه‌نامه باشد. مقاله مهدی کلهر که چادر سیاه را سوغات فرنگی ناصرالدین‌شاه خوانده بود مخالفان زیادی داشت. در پی انتشار این ویژه‌نامه جوانفکر نیز دادگاهی شد.
پس از صدور حکم یک سال حبس جوانفکر به خاطر انتشار ویژه‌نامه خاتون، وی درباره مسائل پیش آمده پیرامون دولت با روزنامه اعتماد مصاحبه کرد. مصاحبه‌ای که در روزنامه اعتماد درج شد به توقیف این روزنامه اصلاح‌طلب انجامید، تا ثابت شود روزنامه ایران نه تنها خودش گرفتار شومی شده که برای مخالفانش نیز بدیمن است. دو روز بعدتر، یعنی در سی ام آبان نود، جوانفکر در موسسه ایران کنفرانس خبری گذاشت، اما کنفرانس وی با اقدام نیروی انتظامی برای اجرای حکم بازداشت صادره از سوی دادستان و درگیری در موسسه ایران ناتمام ماند.
با این حال تمام این حاشیه‌ها سبب نشد تا خللی در انتشار روزنامه ایران پیش بیاید. جز در یکی-دو مورد جزئی که از پخش روزنامه ایران جلوگیری شد، ایران با قدرت چاپ می‌شد، اما برای این که مبادا مدیران مسئولش را یکی، یکی روانه دادگاه مطبوعات کند، از درج نام مدیر مسئول در شناسنامه خود سرباز زد.
اگرچه با فرارسیدن ایام انتخابات، به نظر می‌رسید روزنامه ایران باز هم روزهای پرتنشی را خواهد داشت، اما رد صلاحیت مشایی از یک سو و تدبیر مسئولان روزنامه ایران برای انتشار دیرتر از حد معمول نسخه اینترنتی سبب شده بود تا ارگان دولت تا حد زیادی از حاشیه‌ها در امان بماند.
اما امروز خبر آمد که روزنامه ایران با حکم دادگاه مطبوعات و پیرو شکایت پیشین مدعی‌العموم باید به مدت ۶ ماه توقیف شود. هرچند محمدجعفر محمدزاده، معاون مطبوعاتی وزیر ارشاد گفته هنوز چنین توقیفی رسما به هیئت نظارت بر مطبوعات اعلام نشده، پس استمرار انتشار ایران بلامانع است، اما مجید امیدی شهرکی، مدیرعامل ایرنا گفته در ایام انتخابات هیچ اتفاقی بعید نخواهد بود. آیا حالا که دولت احمدی‌نژاد به ماه‌های پایانی خود نزدیک می‌شود، این آخرین توقیف روزنامه ایران خواهد بود؟
دریافت صفحه با کد QR