رسم نیکویی است که به جای روز درگذشت بزرگان، روز تولد آنان را بهانه ای برای یادآوری خدمات آنان کنیم؛ همچون دکتر محمد مصدق که ۱۳۱ سال پیش در چنین روزی متولد شد.
به گزارش پایگاه خبری فریادگر، محمد مصدق که در روز ۲۹ اردیبهشت ۱۲۶۱ چشم به جهان گشود و در روز یکشنبه ۱۴ اسفند ۱۳۴۵ جان به جان آفرین تسلیم کرد، در مدت ۸۵ سال زندگی پر بار خود مشاغل اداری متعددی بر عهده گرفت و از اوان جوانی تا هنگام فوت در مبارزات سیاسی و اجتماعی مشارکت داشت. شخصیت او از لحاظ سیاسی تحت تأثیر افکار دوره مشروطیت بود و در طول شصت سال زندگی سیاسی خود حامل پیام انقلاب مردمی و انتقال دهنده تفکر آزادیخواهی و حاکمیت ملی به نسل های بعد بود.
او به شان و شخصیت انسان ارج می گذاشت و به شایستگی ملت برای تصمیم گیری در سرنوشت خود اعتقاد راسخ داشت و تقوای سیاسی را جزء تفکیک ناپذیر شخصیت خود قرار داد، هم چنانکه عملکرد او در بیش از نیم قرن، تقوای سیاسی او را از هر لحاظ نشان می دهد.
در اردیبهشت ۱۳۳۰ پس از نخست وزیری مخصوصاً به رادیو توصیه کرد از بکاربردن الفاط خاص برای او خودداری کنند و به شهربانی دستور داد مطالب جراید که راجع به شخص او نوشته می شود مورد اعتراض و تعرض قرار نگیرد.
در بیش از ۲۷ ماه خدمت موثر در مقام نخست وزیری از دولت حقوقی نگرفت و تمامی هزینه های دفتر خود و مسافرت هایش را از اموال شخصی می پرداخت و تمام زندگی، خانواده و اموال خود را که بارها در معرض تهدید و نابودی قرار داشت در جهت استقلال و آزادی ملت و سربلندی کشور عرضه کرد و از هیچ فداکاری دریغ ننمود. در تمام زندگی شخصی و دوران فعالیت های اجتماعی و سیاسی هیچ گاه به حیله و دروغ متوسل نشد و برای حفظ منافع شخصی و ادامه قدرت مطلقاً از اصول اخلاقی، فکری و اجتماعی منحرف نگردید و با مجموعه ای از خصلت های خوب انسانی و فعالیت ها و اقدامات متعدد و مداوم اجتماعی و خط مشی های سیاسی و عملکردهای مشخص در رهبری مردم و سیاست عمومی کشور، به نمونه ای قابل اعتنا تبدیل شد. بررسی عملکرد دکتر محمد مصدق و برگهای دفتر زندگی او در مجالی مختصر امکانپذیر نیست؛ بویژه با توجه به شرایط کنونی که همه اذهان به انتخابات ریاست جمهوری یازدهم معطوف شده و بازار وعده و گاه فریب داغ است. اما همین بهانه کافیست تا از بزرگانی همچون مصدق – که امثال آنها در تاریخ کشور ما کم نیستند - یاد کنیم و به یاد بسپاریم که تاریخ، به همه سیاستمداران به یک چشم نمی نگرد...
ضیا مصباح
به گزارش پایگاه خبری فریادگر، محمد مصدق که در روز ۲۹ اردیبهشت ۱۲۶۱ چشم به جهان گشود و در روز یکشنبه ۱۴ اسفند ۱۳۴۵ جان به جان آفرین تسلیم کرد، در مدت ۸۵ سال زندگی پر بار خود مشاغل اداری متعددی بر عهده گرفت و از اوان جوانی تا هنگام فوت در مبارزات سیاسی و اجتماعی مشارکت داشت. شخصیت او از لحاظ سیاسی تحت تأثیر افکار دوره مشروطیت بود و در طول شصت سال زندگی سیاسی خود حامل پیام انقلاب مردمی و انتقال دهنده تفکر آزادیخواهی و حاکمیت ملی به نسل های بعد بود.
او به شان و شخصیت انسان ارج می گذاشت و به شایستگی ملت برای تصمیم گیری در سرنوشت خود اعتقاد راسخ داشت و تقوای سیاسی را جزء تفکیک ناپذیر شخصیت خود قرار داد، هم چنانکه عملکرد او در بیش از نیم قرن، تقوای سیاسی او را از هر لحاظ نشان می دهد.
در اردیبهشت ۱۳۳۰ پس از نخست وزیری مخصوصاً به رادیو توصیه کرد از بکاربردن الفاط خاص برای او خودداری کنند و به شهربانی دستور داد مطالب جراید که راجع به شخص او نوشته می شود مورد اعتراض و تعرض قرار نگیرد.
در بیش از ۲۷ ماه خدمت موثر در مقام نخست وزیری از دولت حقوقی نگرفت و تمامی هزینه های دفتر خود و مسافرت هایش را از اموال شخصی می پرداخت و تمام زندگی، خانواده و اموال خود را که بارها در معرض تهدید و نابودی قرار داشت در جهت استقلال و آزادی ملت و سربلندی کشور عرضه کرد و از هیچ فداکاری دریغ ننمود. در تمام زندگی شخصی و دوران فعالیت های اجتماعی و سیاسی هیچ گاه به حیله و دروغ متوسل نشد و برای حفظ منافع شخصی و ادامه قدرت مطلقاً از اصول اخلاقی، فکری و اجتماعی منحرف نگردید و با مجموعه ای از خصلت های خوب انسانی و فعالیت ها و اقدامات متعدد و مداوم اجتماعی و خط مشی های سیاسی و عملکردهای مشخص در رهبری مردم و سیاست عمومی کشور، به نمونه ای قابل اعتنا تبدیل شد. بررسی عملکرد دکتر محمد مصدق و برگهای دفتر زندگی او در مجالی مختصر امکانپذیر نیست؛ بویژه با توجه به شرایط کنونی که همه اذهان به انتخابات ریاست جمهوری یازدهم معطوف شده و بازار وعده و گاه فریب داغ است. اما همین بهانه کافیست تا از بزرگانی همچون مصدق – که امثال آنها در تاریخ کشور ما کم نیستند - یاد کنیم و به یاد بسپاریم که تاریخ، به همه سیاستمداران به یک چشم نمی نگرد...
ضیا مصباح