در انتخابات ریاست جمهوری آینده قالیباف و جریان مشایی- احمدی نژاد برای به دست آوردن آراء شناور پایگاه اجتماعی اصلاح طلبان که عموما خاستگاه غیر سیاسی دارد، تلاش می کنند. هر چند که صاحبان این آراء با توجه به تجربه چند انتخابات گذشته به سادگی مقهور ترفندهای انتخاباتی این دو صیاد رای نخواهند شد.
به گزارش پایگاه خبری فریادگر علی رغم آنکه گفته می شود در ایران بین طبقات اقتصادی و اجتماعی و گروه ها و جریان های سیاسی ارتباط روشنی وجود ندارد اما تجربه چند دوره اخیر انتخابات و تجزیه و تحلیل آمارها نشان می دهد که اگرچه این ارتباط روشن و دقیق نیست و در واقع قابلیت تبدیل به یک کمیت آماری دقیق را ندارد اما قابل انکار هم نیست. با یک تخمین تقریبا قابل قبول می توان گفت که اصلاح طلبان در شهرهای بزرگ پایگاه اجتماعی مناسبی دارند. سبد رای اقشار نخبه و دانشگاهی متعلق به اصلاح طلبان و گفتمان اصلاح طلبی است و جمعیت جوان کشور که سبک زندگی نسبتا متفاوتی نسبت به نسل های گذشته دارند، پتانسیل آراء بالقوه برای اصلاح طلبان هستند.
در مجموع این پایگاه اجتماعی قابل توجه، باعث شده که برخی چهره های جریان اصولگرا و غیر اصلاح طلب سعی کنند در انتخابات پیش رو رای بخشی از این پایگاه اجتماعی را تصاحب کنند. این پایگاه اجتماعی دارای ماهیت یکدست و رفتار سیاسی منسجمی نیست. به طور مثال رای بخشی از این پایگاه اجتماعی خاستگاه سیاسی دارد و این بخش در انتخابات یا به اصلاح طلبان رای می دهند یا به کاندیدای مورد حمایت آنها و درصورت فقدان این دو رای نمی دهند و تبدیل به آراء خاموش می شوند. رای بخش های دیگر این پایگاه شناورتر است و خاستگاه غیر سیاسی تر دارد و اصولگرایی مانند قالیباف با شخصی مثل مشایی برای به دست آوردن رای این بخش است که تلاش می کنند.
قالیباف در چند سال گذشته به واسطه حضورش در شهرداری تهران ارتباط زیادی با این پایگاه برقرارکرده و چهره نسبتا نشاخته ای شده ای برای آنهاست. قالیباف سعی کرده با استفاده از امکانات شهرداری تهران و راه اندازی تبلیغاتی برخی پروژه های شهری در آستانه انتخابات، محبوب اقشار غیر سیاسی پایگاه اجتماعی اصلاح طلبان به ویژه در تهران شود. این تلاش ها اما به نظر نمی رسد در نهایت خروجی شگفت انگیزی برای قالیباف داشته باشد چرا که رای اقشار غیر سیاسی پایگاه اجتماعی اصلاح طلبان تحت تاثیر ۲ عامل به غیر اصلاح طلبان تعلق می گیرد: ۱- در صورتی که که فرد مورد نظر از حمایت جریان نخبه تر و سیاسی تر این پایگاه قرار بگیرد۲- زمانی که فرد موردنظر بتواند خود را در شکاف دولت- ملت قرار دهد و فارغ از جریان بندی های موجود رای این اقشار را تصاحب کند.
رحیم مشایی با شناخت از شرط دوم سعی می کند خودش را در مقام اپوزسیون گفتمانی و سیاسی جریان موجود قرار دهد و بسیاری از کارشناسان سیاسی پیش بینی می کنند که استراتژی انتخاباتی جریان مشایی- احمدی نژاد برای انتخابات یازدهم ریاست جمهوری بر همین پایه بنا شده است است. احمدی نژاد در انتخابات سال ۸۴ و تا حدودی انتخابات سال ۸۸ هم بر همین مبنا عمل کرد و توانست رای قابل توجهی را به دست آورد. در انتخابات پیش رو هم گفتمان این جریان از عدالت به سمت آزادی های اجتماعی و گفتمان های ملی نما سوق پیدا کرده است.
به هرحال آنچه مسلم است آراء شناور پایگاه اجتماعی اصلاح طلبان در انتخابات پیش رو بیش از گذشته هوشیار شده و در فقدان یک کاندیدای تمام عیار و با برنامه باز هم نظر نمی رسد که به سادگی گذشته تحت تاثیر بازی های انتخاباتی و استراتژی تبلیغاتی رقیب قرار گیرد و صیادان رای را از این نمد کلاهی باشد.
به گزارش پایگاه خبری فریادگر علی رغم آنکه گفته می شود در ایران بین طبقات اقتصادی و اجتماعی و گروه ها و جریان های سیاسی ارتباط روشنی وجود ندارد اما تجربه چند دوره اخیر انتخابات و تجزیه و تحلیل آمارها نشان می دهد که اگرچه این ارتباط روشن و دقیق نیست و در واقع قابلیت تبدیل به یک کمیت آماری دقیق را ندارد اما قابل انکار هم نیست. با یک تخمین تقریبا قابل قبول می توان گفت که اصلاح طلبان در شهرهای بزرگ پایگاه اجتماعی مناسبی دارند. سبد رای اقشار نخبه و دانشگاهی متعلق به اصلاح طلبان و گفتمان اصلاح طلبی است و جمعیت جوان کشور که سبک زندگی نسبتا متفاوتی نسبت به نسل های گذشته دارند، پتانسیل آراء بالقوه برای اصلاح طلبان هستند.
در مجموع این پایگاه اجتماعی قابل توجه، باعث شده که برخی چهره های جریان اصولگرا و غیر اصلاح طلب سعی کنند در انتخابات پیش رو رای بخشی از این پایگاه اجتماعی را تصاحب کنند. این پایگاه اجتماعی دارای ماهیت یکدست و رفتار سیاسی منسجمی نیست. به طور مثال رای بخشی از این پایگاه اجتماعی خاستگاه سیاسی دارد و این بخش در انتخابات یا به اصلاح طلبان رای می دهند یا به کاندیدای مورد حمایت آنها و درصورت فقدان این دو رای نمی دهند و تبدیل به آراء خاموش می شوند. رای بخش های دیگر این پایگاه شناورتر است و خاستگاه غیر سیاسی تر دارد و اصولگرایی مانند قالیباف با شخصی مثل مشایی برای به دست آوردن رای این بخش است که تلاش می کنند.
قالیباف در چند سال گذشته به واسطه حضورش در شهرداری تهران ارتباط زیادی با این پایگاه برقرارکرده و چهره نسبتا نشاخته ای شده ای برای آنهاست. قالیباف سعی کرده با استفاده از امکانات شهرداری تهران و راه اندازی تبلیغاتی برخی پروژه های شهری در آستانه انتخابات، محبوب اقشار غیر سیاسی پایگاه اجتماعی اصلاح طلبان به ویژه در تهران شود. این تلاش ها اما به نظر نمی رسد در نهایت خروجی شگفت انگیزی برای قالیباف داشته باشد چرا که رای اقشار غیر سیاسی پایگاه اجتماعی اصلاح طلبان تحت تاثیر ۲ عامل به غیر اصلاح طلبان تعلق می گیرد: ۱- در صورتی که که فرد مورد نظر از حمایت جریان نخبه تر و سیاسی تر این پایگاه قرار بگیرد۲- زمانی که فرد موردنظر بتواند خود را در شکاف دولت- ملت قرار دهد و فارغ از جریان بندی های موجود رای این اقشار را تصاحب کند.
رحیم مشایی با شناخت از شرط دوم سعی می کند خودش را در مقام اپوزسیون گفتمانی و سیاسی جریان موجود قرار دهد و بسیاری از کارشناسان سیاسی پیش بینی می کنند که استراتژی انتخاباتی جریان مشایی- احمدی نژاد برای انتخابات یازدهم ریاست جمهوری بر همین پایه بنا شده است است. احمدی نژاد در انتخابات سال ۸۴ و تا حدودی انتخابات سال ۸۸ هم بر همین مبنا عمل کرد و توانست رای قابل توجهی را به دست آورد. در انتخابات پیش رو هم گفتمان این جریان از عدالت به سمت آزادی های اجتماعی و گفتمان های ملی نما سوق پیدا کرده است.
به هرحال آنچه مسلم است آراء شناور پایگاه اجتماعی اصلاح طلبان در انتخابات پیش رو بیش از گذشته هوشیار شده و در فقدان یک کاندیدای تمام عیار و با برنامه باز هم نظر نمی رسد که به سادگی گذشته تحت تاثیر بازی های انتخاباتی و استراتژی تبلیغاتی رقیب قرار گیرد و صیادان رای را از این نمد کلاهی باشد.