این روزها دوباره موضوع مذاکرات هسته ای از زبان دولتی‌ها بخصوص رئیس آن یعنی مسعود پزشکیان بر زبان جاری می‌شود.

گروه سیاسی- رحمان زین الدین: این روزها دوباره موضوع مذاکرات هسته ای از زبان دولتی‌ها بخصوص رئیس آن یعنی مسعود پزشکیان بر زبان جاری می‌شود.
به گزارش مردم سالاری آنلاین ،پزشکیان در مناظرات انتخاباتی بخصوص دور دوم آن با مرد همیشه بازنده یعنی سعید جلیلی، به صراحت گفته بود که نمی‌توان به دور خود قفس کشید و توقع داشت که کشور پیشرفت کند.
اعتقاد به مذاکره پزشکیان
این سخنان پزشکیان دقیقا در راستای همان حرف‌هایی است که همیشه می‌گوید «می‌خواهد با دلش صحبت کند» یعنی ایمان و اعتقادش است و معتقد است که باید در تعامل با جهان بود تا بتوان پیشرفت کرد.
مصداق این جمله نیز امضای قرارداد 25 ساله با روسیه است که در آن افزایش همه جانبه همکاری‌های میان دو کشور مد نظر قرار گرفته است.
البته پزشکیان در مصاحبه با شبکه NBC از تمایلش برای امضای قراردادی مانند قرارداد به روسیه میان ایران و اروپا گفت و گفت که باید در سیاست خارجی نیز وفاق داشت.
اما این روزها و بعد از مصاحبه سخنان وی با رسانه‌های خارجی درباره آمادگی ایران برای مذاکره با غرب که به دو بخش اروپا و آمریکا تقسیم می‌شوند، ابراز امیدواری کرد که ترامپ بتواند صلح و امنیت را در جهان بازگرداند.
موافقت با مذاکرات در دولت سیزدهم، مخالفت در دولت چهاردهم
اما این روزها از تریبون‌هایی که همسو با دولت نیستند، صداهایی بلند شده که او نمی‌تواند درباره موضوع مذاکره با امریکا اظهار نظر کند، که از آن جمله می‌توان به مطالب روزنامه‌هایی مانند کیهان اشاره کرد و یا در نمازهای جمعه تهران و مشهد این سخنان روزنامه کیهان تکرار می‌شود.
خطیب موقت نماز جمعه تهران در سخنانی به دولت هشدار داد که «آمریکا مذاکره را برای مقابله با انقلاب می‌خواهد. اگر آمریکا دم از مذاکره می‌زند برای مقابله با انقلاب است. مقامات آمریکایی سه راه برای مقابله با نظام ایران مطرح می‌کنند، حمله نظامی، بمباران مراکز هسته‌ای و مذاکره. آمریکایی‌ها به صراحت می‌گویند راه مقابله با ایران مذاکره است. این‌ها می‌گویند مشکلاتمان با مذاکره با آمریکا حل می‌شود بنده به والله قسم می‌خورم که گرانی‌ها دو برابر می‌شود و مشکلات مضاعف می‌شود همانطور که خدا در قرآن خطاب به پیامبر درباره مذاکره با کفار نکات دقیقی را بیان کرده است. بنده تاکید می‌کنم که تنها راه مقاومت در برابر خیره سری‌های آمریکاست و نه مذاکره. به یاری خداوند ما هم روزی در نماز جمعه جشن شکست آمریکا را می‌گیریم.»
اما وی در دولت سیزدهم در شهریورماه سال گذشته که مذاکرات داشت به نتیجه می‌رسید اما سعید جلیلی شروط جدیدی را در مذاکرات مطرح کرد و توافق ملغی شد، گفته بود که «مذاکره کنندگان از جنس مردم، امین، شجاع و مرد میدان هستند؛ لغو تحریم‌های نفتی را هم از طرف مقابل بگیرید.»
اما خطیب جمعه مشهد که روزگاری داماد شهیدش مسئولین اجرایی کشور و همچنین مذاکرات هسته ای را برعهده داشت، و از آنها به عنوان قهرمان و نماز شب خوان یاد کرده بود در نماز جمعه گذشته گفته است که «یک عده افرادی که در داخل کشور هنوز دل به غرب دارند و ساز مذاکره را کوک کردند، بدانید با چه کسی می‌خواهید مذاکره کنید؟ با عناصر شکست‌خورده‌ای که به این ذلت افتاده‌اند؟ عزیزان مسؤول ما این لطف و عنایت پروردگار را بشناسند و جزو «أَکْثَرَهُمْ لا یَعْلَمُونَ» نباشند، به عنایات خدادادی داخل کشور تکیه کنند، فعالیت و جهاد کنند، مردم را از این نابسامانی‌ها و ناترازی‌ها نجات دهند و به دشمن شکست‌خورده چشم نداشته باشند.»
این سخنان را در کنار فعالیت‌های دولت سیزدهم بگذارید و به سخنان علی باقری مذاکره کننده ارشد هسته ای در شهریورماه گذشته توجه کنید که می‌گوید: ««کسانی که با پوشش دفاع از ارزش‌ها تلاش می‌کنند تا مذاکره را ماهیتاً ضدارزش جلوه دهند، عملاً می‌خواهند دست نظام برای تأمین منافع ملی را از این ابزار کلیدی و مهم تهی کنند.»
منافع مردم ارجح بر هرچیزی است
همگان بخاطر دارند که در اواخر دولت کریمه محمود احمدی نژاد ناگهان شوک بزرگی که متولیان سیاست خارجی ایران از جمله سعید جلیلی هرگز به فکرشان خطور نمی‌کرد و یا دانش دانستن آنرا را نداشتند، از سوی غرب با همراهی دوستان ایران یعنی چین و روسیه به کشور وارد شد و دولتی که سرمست از سرازیر شدن بیکران دلارهای نفتی بود، ناگهان دید که حتی دیگر یک دلار به کشور وارد نمی‌شود و دوستان ایران یک قطره نفت از دولت نمی‌خرند.
به همین دلیل فرزندان آقایان و آقازادگانی که روزی هکتورها شدند را به میدان آوردند و رانت‌های بی شماری را به این فرزندان تازه به دوران رسیده دادند که به خیال خودشان تحریم‌ها را دور بزنند اما تنها کاری که رخ داد این بود که جیب آقازادگان را پر کردند و تا ابد اگر نوه و نتیجه‌های آنها کار هم نکنند، دارند که خوب بخورند و پول‌های ملت ایران را در دیار فرنگ حیف و میل کنند.
در همان روزها بود که دولت جدید به میدان آمد و بعد از مذاکراتی سخت و طاقت فرسا توانست به تعاملی با 6 کشور برسد که برجام نام گرفت، ولی همان گروهی که تصور می‌کردند در دولت‌های نهم و دهم فردی در راس نظام اجرایی است که‌هاله ای از نور دور سر خود دارد و دولتش به ظهور امام زمان(عج) ختم خواهد شد، امروز بر مدار ضدیت با منافع مردم هستند.
این روزها انگار بازهم تندروهای بدنه اصولگرایی و یا آنهایی که از نگاه حب و بغض شخصی به مسایل نگاه می‌کنند، به دنبال ذبح منافع ملی در پیش پای عده‌ای قلیل در جامعه هستند تا بتوانند حتی برای اندکی هم که شده سدی در برابر دولت چهاردهم که با شعار شنیدن صدای بی صدایان بر مسئولیت اجرایی کشور تکیه زده، باشند.
این کفن پوشان هرگز در برابر پاستوری که دولت سیزدهم در آن حضور داشت جمع نشدند و شعار ندادند که باید آنهایی که ضد منافع ملی رفتار می‌کنند، اعدام و یا اخراج شوند.
انگار دنیا در سه سال دولت سیزدهم برای این افراد تنها گلستانی بوده است که ناگهان با شهادت رئیس مظلومش به جهنمی سوزان تبدیل شده که باید هرچه فریاد دارند بر سر هموطنان خود بکشند درحالیکه امام خمینی (ره) فرموده بودند، «هرچه فریاد دارید بر سر آمریکا بزنید.»
این افراد انگار همچنان درک نکرده اند که باید در درجه اول منافع مردم را مد نظر قرار داد و اگر مردم پشتیبان نظام نباشند، خطرات بزرگی کشور را تهدید خواهد کرد.
این درک در لایه‌های عمیق نظام رسوخ کرده و به نظر می‌رسد که باید این بار خواسته مرحوم آیت الله‌هاشمی رفسنجانی از امام (ره) درباره حل مشکل ارتباط ایران با آمریکا حتی اگر با رئیس دولتش پدر کشتگی داشته باشیم حل شود. این خواست مردم و به نفع تمامیت نظام است.