نيروهاي سايبري کشور به عنوان يکي از جنبه‌هاي قدرت نوظهور، به علت صبر زياد، ريسک پذيري، و البته اقدامات هدفمند خود، عملا به نيروهايي به شدت متخصص و هدفمند تبديل شده‌اند. اين موضوع، نگراني آمريکا و متحدان آن را به همراه داشته است.

نيروهاي سايبري کشور به عنوان يکي از جنبه‌هاي قدرت نوظهور، به علت صبر زياد، ريسک پذيري، و البته اقدامات هدفمند خود، عملا به نيروهايي به شدت متخصص و هدفمند تبديل شده‌اند. اين موضوع، نگراني آمريکا و متحدان آن را به همراه داشته است. اوج گيري قدرت سايبري کشور، از سوي بالاترين سطوح قدرت حمايت مي‌شود که اين مسئله خود حاکي از اراده جدي کشور براي تقويت ابزارهاي قدرت خود در زمينه‌هاي مختلف است.
به گزارش مردم سالاری آنلاین ،پرسش‌هاي فراواني در مورد ماهيت قدرت سايبري کشور و اينکه چرا در برخي مواقع از مهارت‌ها و عمليات‌هاي سايبري استفاده مي‌کند، مطرح هستند. روندهاي جاري به وضوح نشان مي‌دهند که بخش زيادي از تحريم‌ها و اقدامات به‌ظاهر تنبيهي که غرب عليه کشور تحميل کرده، خلاف هدف اصلي خود(يعني ايجاد بازدارندگي عليه ايران و تضعيف کشور)، عملا موجب قدرت‌گيري جمهوري اسلامي‌ايران شده است. جامعه اطلاعاتي آمريکا در گزارش سالانه‌اي که با محوريت ارزيابي تهديدات عليه اين کشور نوشته شده، تاکيد مي‌کند «هکرها و نيروهاي سايبري ايران، به نحو قبال توجهي، دانش و تخصص خود را افزايش داده‌اند.» اين گزارش نتيجه‌گيري مي‌کند که ايران رويکردي فرصت‌طلبانه را در چهارچوب عمليات‌ها و اقدامات سايبري خود لحاظ مي‌کند. اين رويکرد به طور خاص در نوع عمليات‌هاي سايبري تهران در هدف قرار دادن زيرساخت‌هاي آمريکا و متحدان آن قابل مشاهده است. براي نمونه، کارشناسان در نظام‌هاي کنترل صنعتي (که همان سيستم‌هاي کامپيوتري هستند که تاسيسات حياتي را کنترل مي‌کنند)، بيان مي‌کنند نيروهاي سايبري ايران در اقدامات و عمليات‌هاي سايبري خود عليه دشمنانشان، از ابزارهاي متنوع و پيچيده‌اي استفاده مي‌کنند. مسئله‌اي که خطر اقدامات آنها در وارد کردن آسيب‌هاي جدي به تاسيسات و زيرساخت‌هاي حياتي را تا حد زيادي افزايش داده است.
در نوامبر سال 2021، شرکت «مايکروسافت» در ارزيابي توانمندي‌هاي سايبري جمهوري اسلامي ايران، اين نکته را مورد اشاره قرار داده که نيروهاي سايبري ايران از صبر و در عين حال سماجت زيادي برخوردار هستند. اين مسئله به ويژه در «مهندسي اجتماعي» آنها که در نوع خود اولين قدم در انجام يک عمليات سايبري است قابل مشاهده است. ايراني‌ها حتي توانسته‌اند با صرف زمان زياد، تا حد زيادي اعتماد اهداف خود را نيز جذب کنند و آنها رابه دام بيندازند. بايد توجه داشت که يک دشمن صبور، عملا دشمني خطرناک‌ تر است. در نقطه مقابل، رژيم صهيونيستي ادعا مي‌کند که ايران نيز حملات سايبري گسترده اي را به سامانه‌هاي يک بيمارستان و همچنين سيستم‌هاي آب و فاضلاب اراضي اشغالي انجام داده است. برخي ناظران و تحليلگران بر اين باورند با توجه به حجم تنش‌هاي سايبري اخير ميان ايران و رژيم صهيونيستي ، احتمالا هنوز در ابتداي راه هستيم و بايد انتظار درگيري و حملات سايبري بيشتري را از سوي دو طرف داشته باشيم.
در اين ميان، تحليلگران زيادي با مشاهده الگوهاي حملات سايبري جمهوري اسلامي ايران به اين نکته اشاره دارند که ايران در حملات خود روز به روز پيچيده تر عمل مي‌کند. آن‌ها به طور خاص به حملات سايبري کشور به شبکه برق و همچنين سرورهاي اينترنتي در رژيم صهيونيستي اشاره مي‌کنند. حملاتي که خساراتي جدي را به سيستم‌هاي بانکي رژيم صهيونيستي وارد کردند. جمهوري اسلامي ايران به قدري در اين رابطه پيچيده عمل کرده که برخي در رژيم صهيونيستي به خريد ژنراتورهاي برق و همچنين تهيه نسخه‌هاي مختلف کپي از مدارک و داده‌هاي رايانه اي خود روي آورده اند. ترس آنها از اين است که شايد اطلاعات و بسياري از امکانات خود را در جريان اقدامات سايبري ايران از دست بدهند.
در اين رابطه، بسياري از نهادهاي رژيم صهيونيستي اعلام کرده‌اند که آمادگي لازم براي مقابله با حملات پيچيده جمهوري اسلامي ايران که امکان دارد موجب ايجاد تلفات گسترده انساني شوند را ندارند. با اين حال، افزايش تنش‌هاي سايبري ميان ايران و رژيم صهيونيستي موجب شده برخي تحليلگران اسرائيلي اين آينده تاريک را نيز براي اسرائيل در پيش بيني‌هاي خود لحاظ کنند. مساله‌اي که مي‌تواند حامل خسارات سنگيني براي تل آويو باشد.
دو تغيير مهم ميدان نزاع سايبري ايران و رژيم صهيونيستي
الف. هدف‌گيري مدني و اجتماعي: جنگ ساييبري اي که از 2010 و با اختلال سايبري استاکس‌نت براي از کار انداختن سانتريفيوژهاي هسته‌اي نطنز در ايران تشديد شد، اينک و پس از يک سلسله جنگ سايبري مستمر، معنايي جديد پيدا کرده است. به طوري که، حملات زيرساختي به چند وزارتخانه رژيم صهيونيستي که به هکرهاي وابسته به جمهوري اسلامي ايران نسبت داده شده؛ جاي خود را به حملات سايبري خدماتي همچون هک اطلاعات گروه‌هاي دوست‌يابي در يکي از شبکه‌هاي اجتماعي رژيم يا هک دوربين‌هاي شهري در دو پايتخت رقيب داده است.
در واقع، در دور جديد حملات، ساکنين سرزمين‌هاي اشغالي و شهروندان جمهوري اسلامي هستند که با اختلال در دريافت خدمات يا سرقت اطلاعات‌شان روبه رو مي‌شوند. اين تغيير معنادار، نزاع سايبري را به ابزاري براي ايجاد هرج و مرج، توليد نارضايتي اجتماعي و تهديد اقتدار امنيتي تبديل مي‌سازد و البته پاي هکرهاي پرشمار با توانايي‌هاي متفاوت را به نزاع باز مي‌کند. همچون حمله سايبري به شرکت فولاد که براساس نشانه‌ها و سرنخ‌ها، کار هکرهاي دولتي رژيم صهيونيستي نيست يا حمله به شرکت‌هاي بيمه و ارائه‌کننده خدمات اينترنتي اسرائيلي که اختلال‌هاي محدودي به دنبال داشته است. همان چيزي که شرکت امنيت سايبري «چک‌پوينت» نيز بدان تصريح مي‌کند و از احتمال حمله به هزاران شرکت خصوصي کوچک که انبوهي از اطلاعات شهروندان ايراني و ساکنين سرزمين‌هاي اشغالي را در اختيار دارند، حرف مي‌زند.
ب. تلاش براي اجماع سازي جهاني با اتکاء بر منابع اقتصادي مشترک: همچنان که رئيس اداره ملي سايبري رژيم صهيونيستي پس از حملات شديد سايبري عليه زيرساخت‌هاي رژيم در اسفندماه گذشته از لزوم ايجاد يک همکاري بين‌المللي براي مقابله با حملات سايبري سخن گفت و همان گونه که رژيم صهيونيستي در تلاشي نافرجام کوشيد در ماجراي حمله پهپادهاي انتحاري به کشتي «مرسر استريت»، روماني و بريتانيا و ژاپن را مقابل ايران رديف کند، رژيم صهيونيستي دريافته است به تنهايي و به اتکاي توان فناوري يا ترورهاي امنيتي نمي‌تواند ايران را در منطقه منزوي کند يا مانع پيشروي‌هاي راهبردي ايران شود.
از اين روست که به دنبال آن است اولاً خطر سايبري ايران را متوجه بازيگران پرشماري در منطقه کند و به ويژه اعراب حاشيه خليج فارس را به مخاصمه با ايران بکشاند و ثانياً از توان سايبري ايران همچون دانش هسته‌اي او بازتاب تروريستي بسازد.
رژيم صهيونيستي در شرايط فعلي در هراس است که مبادا حملات سايبري ايران، توانايي‌هاي اقتصادي و فناوري آن را فلج کنند. مساله اي که مي‌تواند براي بانک‌ها، بيمارستان‌ها، و نهادها و زيرساخت‌هاي تجاري رژيم صهيونيستي شديدا آسيب‌زا باشد.
حملات سايبري اخير کشور به برخي پايگاه‌هاي داده‌اي و اطلاعاتي رژيم صهيونيستي نشان داد که تل آويو تا حد زيادي براي مقابله با حملات سايبري، از فقدان آمادگي رنج مي‌برد. در واقع، اين حملات نشان دادند که رژيم صهيونيستي تا حد زيادي در برابر اقدامات سايبري عليه خود آسيب پذير و شکننده است. جداي از اين‌ها، اگر روند تنش‌هاي سايبري ميان ايران و رژيم صهيونيستي ادامه پيدا کنند، امکان دارد قدرت سايبري کشور در حوزه‌هاي تسليحاتي و موشکي رژيم صهيونيستي نيز نفوذ کند که اين موضوع در نوع خود مي‌توان تبعات مرگباري را براي رژيم صهيونيستي به همراه داشته باشد.
مؤسسه مطالعات امنيت ملي رژيم صهيونيستي (INSS)  در چند ده مصاحبه با پژوهشگران و کارشناسان و مقامات امنيتي رژيم صهيونيستي يک ارزيابي جامع از تهديدات بنياديني که رژيم با آنها روبروست، ارائه کرده است. ارزيابي اين مؤسسه نشان مي‌دهد در همه تهديداتي که موجوديت رژيم صهيونيستي را تهديد مي‌کند، يعني «شکل‌گيري يک ائتلاف منطقه‌اي سياسي-اقتصادي عليه رژيم صهيونيستي»، «تکثير سلاح‌هاي هسته‌اي در غرب آسيا»، «موشک‌باران فراگير و دقيق و همه‌جانبه ساختارهاي شهري و سيستم‌هاي دفاعي رژيم صهيونيستي از سوي ايران و هسته‌هاي وابسته آن»، «منزوي‌سازي حقوقي و اقتصادي و هويتي رژيم صهيونيستي» و در نهايت «تفرقه، اختلاف و تشتت اجتماعي فضاي داخلي رژيم صهيونيستي»، سايبر نقشي تعيين‌کننده و اساسي دارد. سايبر مرزي ندارد و دانش، حبس نمي‌شود، حتي اگر اراده‌کنندگان اين مرزبندي و حبس، با مخوف‌ترين آژانس‌هاي امنيتي جهان و مجهزترين ارتش‌هاي نظامي دنيا همکاري و همدستي داشته باشند.
آنچه در اين ميان کاملا آشکار است اين نکته است که اساسا کشور در برابر حملات سايبري رژيم صهيونيستي ، موضع سکوت اتخاذ نخواهد کرد.
جمهوري اسلامي ايران تيم‌هاي سايبري مختلفي دارد که به طور مرتب به حملات سايبري رژيم صهيونيستي پاسخ مي‌دهند با اين حال يک نکته اساسي در اين ميان بايد مورد توجه قرار گيرد: «حملات سايبري مي‌توانند تبعات وخيم و مرگباري را نيز با خود به همراه داشته باشند».