سه روز پس از انتشار نقل قولي از امام خميني(ره) درباره پايان جنگ با عراق پس از فتح خرمشهر به بيان مرحوم سيداحمد خميني، روايت ديگري از سوي حميد انصاري، قائم مقام موسسه تنظيم و نشر آثار امام خميني (ره) درباره پايان جنگ منتشر شده که پازل ادامه جنگ پس از فتح خرمشهر را کاملتر مي‌کند.

 گروه سياسي- سيدمجيد حسيني:  سه روز پس از انتشار نقل قولي از امام خميني(ره) درباره پايان جنگ با عراق پس از فتح خرمشهر به بيان مرحوم سيداحمد خميني، روايت ديگري از سوي حميد انصاري، قائم مقام موسسه تنظيم و نشر آثار امام خميني (ره) درباره پايان جنگ منتشر شده که پازل ادامه جنگ پس از فتح خرمشهر را کاملتر مي‌کند.
به گزارش مردم سالاری آنلاین ،موسسه تنظيم و نشر آثار حضرت امام خميني (ره) در ماههاي اخير اسناد جديدي منتشر کرده که تاکنون منتشر نشده است. از جمله فهرست و اسامي کساني که امام خميني در 4 انتخابات به آنها رأي داده است که مورد توجه رسانه‌ها قرار گرفت. حالا در سالروز فتح خرمشهر، يک روايت از سيداحمد خميني فرزند امام و يک سري اسناد از سوي حميد انصاري قائم مقام موسسه تنظيم و نشر آثار امام خميني (ره) منتشر شده که نشان مي‌دهد بر خلاف آنچه برخي ادعا مي‌کردند، امام خميني هم معتقد به پايان جنگ تحميلي هشت ساله پس از فتح خرمشهر بود. اهميت موضوع به اين دليل است که پايان جنگ يا ادامه دادن آن پس از فتح خرمشهر، سالهاست مورد مناقشه قرار دارد. مخالفان ادامه جنگ، معتقدند در صورتي که جنگ پس از فتح خرمشهر به پايان مي‌رسيد، به سود کشور بود اما موافقان ادامه جنگ، با استناد به نظر موافق امام خميني(ره) ادامه جنگ را با استدلالهايي صحيح مي‌دانند.  حالا پايگاه اطلاع رساني جماران دو روايت جديد را منتشر کرده که بسيار حايز اهميت است. نخستين روايت، روز سوم خرداد در هفته گذشته منتشر شد. به نوشته سايت جماران، مرحوم سيد احمد خميني در کتاب خاطرات خود آورده که در مسائل خرمشهر امام معتقد بودند که بهتر است جنگ تمام شود، اما بالاخره مسئولين جنگ گفتند که ما بايد تا کنار شط‌العرب (اروند رود) برويم تا بتوانيم غرامت خودمان را از عراق بگيريم. در کتاب «دليل افتاب» خاطرات مرحوم حجت الاسلام و المسلمين حاج سيد احمد خميني آمده است: «فتح خرمشهر زماني اعلام شد که ساعت حدوداً چهار بعدازظهر بود و امام در حال قدم زدن بودند. امام هر روز سه مرتبه و هر مرتبه حدود نيم ساعت قدم مي‌زدند و راديو هم در دستشان بود. چون ما از قبل مي‌دانستيم که رزمندگان اسلام در حال انجام اين کار هستند و درگيري هم از شب قبل شروع شده بود که خيلي هم شديد بود. امام در حال قدم زدن بودند که گوينده راديو خبر آزادسازي خرمشهر را اعلام کرد. با شنيدن صداي گوينده، من به امام نگاه کردم و متوجه شدم که احساس خوبي به ايشان دست داد. البته در مجموع امام از مسائلي که خيلي تلخ بود، اوقاتشان زياد تلخ نمي‌شد و از مسائلي هم که شيرين بود خيلي خوشحال نمي‌شدند و در مقابل مسائل خرمشهر امام معتقد بودند که بهتر است جنگ تمام شود، اما بالاخره مسئولين جنگ گفتند که ما بايد تا کنار شط‌العرب (اروند رود) برويم تا بتوانيم غرامت خودمان را از عراق بگيريم. امام اصلاً با اين کار موافق نبودند و مي‌گفتند اگر بناست که شما جنگ را ادامه بدهيد، بدانيد که اگر اين جنگ با اين وضعي که شما داريد ادامه يابد و شما موفق نشويد ديگر اين جنگ تمام شدني نيست و ما بايد اين جنگ را تا نقطه‌اي خاص ادامه بدهيم و الان هم که قضيه فتح خرمشهر پيش آمده بهترين موقع براي پايان جنگ است.» اما دومين روايت، دستخط امام خميني است که نشان مي‌دهد ايشان پس از فتح خرمشهر، جنگ را پايان يافته تلقي مي‌کرد؛ اما در نهايت با شنيدن نظرات مسئولان، به ادامه جنگ رضايت  مي‌دهند. حميد انصاري درباره اين دستخط و دليل تغيير آن هنگام ارائه به رسانهها و حذف عبارت «جنگ خاتمه يافته است» اينگونه توضيح داده است: «تجربه  ماههاي اوليه بعد از پيروزي انقلاب حاکي از آن بود که در راديو و تلويزيون و همچنين روزنامهها در مقام قرائت يا حروفچيني و درج مطالب دستخط برخي پيامهاي حضرت امام، دچار مشکل بودند و بعضا اشتباهات قابل توجهي در نقل نوشتههاي امام پديد مي‌آمد. براي جلوگيري از اين اشتباهات و همچنين حفظ ارزش و اصالت دستخط حضرت امام خميني، روال معمول بر اين قرار شد که تصوير دستخطها ارسال نشود و متن بازنويسي شدهاي که به وسيله اعضاي دفتر حضرت امام به دقت و با حروف خوانا از روي کپي دستخط نوشته مي‌شد، براي انتشار به صدا و سيما و مطبوعات ارسال شود و اصل نسخه دستخط با امضاي امام، در آرشيو اسناد ايشان نگهداري شود. به دليل حساسيتي که در جامعه نسبت به يکايک واژگان بهکار رفته در پيامهاي امام وجود داشت، در مواردي که احيانا در مرحله نگارش سهوي در درج حروف يا جابهجايي کلمات صورت گرفته بود يا در مواردي بسيار معدود که پيشنهاد افزودن يا درج مطلبي در پيام مطرح بوده است، عمدتا توسط مرحوم حاج احمد آقا موضوع به امام خميني منعکس مي‌شد و اصلاح مورد نظر با خط خود امام يا با اذن ايشان روي نسخه اصل يا کپي دستخط صورت مي‌گرفت. خوشبختانه تمامي نسخ اينگونه اصلاحات اعم از نسخه خطي و کپي اصلاح شده در آرشيو اسناد امام موجود بوده و در موزه آثار ايشان در معرض ديد قرار خواهند گرفت. از جمله موارد معدودي که طبق نظر و تأييد حضرت امام خميني (س) ضمن چند مورد اصلاح کلمات، عبارتي کوتاه از يک پيام ايشان در نسخه کپي دستخط پيام، خط خورده و طبعا در متن منتشر شده در صدا و سيما و مطبوعات نيامده همين پيام معروف امام به مناسبت سوم خرداد و فتح خرمشهر است. جملهاي که در اصل نسخه خطي توسط امام خطاب به «حکومت‌هاي هم جوار و منطقه» نوشته شده و به صورت خط نخورده است، اين است: «آنان مي‌دانند امروز با فتح خرمشهر مظلوم، جنگ خاتمه يافته است و دولت و ملت پيروزمند از موضع قدرت سخن مي‌گويند». اما در نسخه کپي که مبناي متن منتشر شده در رسانه‌ها بوده است با اجازه حضرت امام، عبارت «جنگ خاتمه يافته است» خط خورده است. بنا بر توضيح فوق و به استناد عبارت « امروز با فتح خرمشهر مظلوم جنگ خاتمه يافته است» شايد با اطمينان بتوان گفت امام خميني در زمان نگارش اين پيام در روز سوم خرداد سال 1361، با تحقق فتح خرمشهر، جنگ را خاتمه يافته، مي‌دانسته يا مي‌خواسته است، و طبعا با توجه اهميت شرايط جنگ و پيروزي بزرگ خرمشهر و حساسيت عبارت ياد شده، ايشان شخصا يا پس از مشورت با حاج احمد آقا حذف آنرا – قبل از طرح موضوع در جلسه شورايعالي دفاع و دريافت نظر فرماندهان نظامي - به مصلحت دانستهاند، به خصوص اينکه ايشان طبق مباني فقهي خويش در فقه حکومتي و امور اجتماعي که داير مدار مصلحت هستند توجه به وجوب مشورت با عنايت به ملاک عرف کارشناسان (که در رابطه با جنگ، فرماندهان نظامي و مسئولين سياسي و پشتيباني جنگ بوده‌اند) را لازم مي‌دانستند و بنابراين پس از استماع نظرات ايشان و طبعا اطلاع از مباحث نمايندگان مجلس و مسئولين سياسي و اطمينان از اينکه اکثريت قاطع ايشان (بالاي 90 درصد) با استدلالهاي متين و کارشناسانه خويش پايان جنگ را در آن مرحله خلاف مصلحت کشور اعلام کردند و مصلحت جنگ و کشور را بر ادامه جنگ و ضرورت اجازه ورود به خاک عراق بيان کردند، امام خميني از نظر جمع متابعت کرده است.» منظور حميد انصاري جلسهاي است که پس از فتح خرمشهر با حضور 30 نفر برگزار شد. حميد انصاري نوشته: «موضوع جنگ تحميلي و چگونگي ادامه آن بعد از فتح خرمشهر در يک جلسه (و بنا به نقلي در دو جلسه) با حضور فرماندهان عالي جنگ مورد بحث قرار گرفته است و چنانکه در ادامه خواهد آمد همزمان، چند روز بعد از فتح خرمشهر جلسه مشترک 7 – 8 ساعته سه کميسيون دفاعي و بودجه و سياست خارجي مجلس شوراي اسلامي در همين خصوص برگزار مي‌شود. در اين جلسه نيز اکثريت قاطع (26 نفر از جمع 30 نفره) موافق ادامه جنگ  و فقط 3 يا 4 نفر مخالف بودهاند. دو روايت از نظر امام خميني در جلسه ايشان با اعضاي شوراي عالي دفاع، از دو تن از حاضران در جلسه نقل شده است. مرحوم آيت‌الله هاشمي رفسنجاني تأکيد مي‌کند که امام خميني در اين جلسه با ورود ايران به خاک عراق مخالف بوده است نه با ادامه جنگ. اما روايت ديگر، سخنان صريح مرحوم حاج سيد احمد خميني است که سالها پيش از انتشار خاطرات آقاي هاشمي رفسنجاني در دو نوبت تأکيد کرده است که نظر (اوليه) شخص امام خميني بعد از فتح خرمشهر هم بر مخالفت با ادامه جنگ و هم بر مخالفت با ورود به خاک عراق بوده است.  نکته حايز اهميت اينکه آقاي حسن روحاني در مصاحبه اي در سال 1393 ضمن بيان ديدار با آقاي هاشمي رفسنجاني چند روز بعد از فتح خرمشهر، در مقام نقل مطالب آقاي هاشمي از جلسه نظاميان و ايشان با امام خميني به گونهاي مطلب را از قول آقاي هاشمي نقل کرده است که مويد روايت مرحوم يادگار امام است.» بدين ترتيب با نظرات اکثريت مسئولان کشور، امام خميني هم با ادامه جنگ موافقت کردند اما شش سال بعد، تعداد حاميان ادامه جنگ به مراتب کمتر از مخالفان ادامه جنگ بود و بدين ترتيب قطعنامه پذيرفته شد: در تاريخ 29 تير 1367 و در سالگرد کشتار خونين مکه، امام خميني پيامي بدين شرح خطاب به ملت ايران صادر کرد: «… و اما در مورد قبول قطعنامه که حقيقتا مسئله بسيار تلخ و ناگواري براي همه و به خصوص براي من بود، اين است که من تا چند روز قبل معتقد به همان شيوه دفاع و مواضع اعلام شده در جنگ بودم و مصلحت نظام، کشور و انقلاب را در اجراي آن مي‌ديدم؛ ولي به واسطه حوادث و عواملي که از ذکر آن فعلا خودداري مي‌کنم، و به اميد خداوند در آينده روشن خواهد شد و با توجه به نظر تمامي کارشناسان سياسي و نظامي سطح بالاي کشور، که من به تعهد و دلسوزي و صداقت آنان اعتماد دارم، با قبول قطعنامه و آتش‌بس موافقت نمودم… خداوندا، اين دفتر و کتاب شهادت را همچنان به روي مشتاقان باز، و ما را هم از وصول به آن محروم مکن. خداوندا، کشور ما و ملت ما هنوز در آغاز راه مبارزه‌اند و نيازمند به مشعل شهادت؛ تو خود اين چراغ پر فروغ را حافظ و نگهبان باش. خوشا به حال شما ملت! خوشا به حال شما زنان و مردان! خوشا به حال جانبازان و اسرا و مفقودين و خانواده‌هاي معظم شهدا! و بدا به حال من که هنوز مانده‌ام و جام زهرآلود قبول قطعنامه را سر کشيده‌ام، و در برابر عظمت و فداکاري اين ملت بزرگ احساس شرمساري مي‌کنم…»