بیش از چهل روز از روزی که محمود احمدی نژاد در حکمی با ذکر عناوینی خاص ، اسفندیار رحیم مشایی را به سمت مشاور خود و رییس دبیرخانه جنبش عدم تعهد منصوب کرد، می گذرد اما در این ایام هیچ خبری از اینکه رحیم مشایی در موقعیت جدیدش چه کرده یا می کند، منتشر نشده است. اگر چه مدتها است که سعی می شود خبر چندانی درباره فعالیتهای مشایی به رسانه ها راه پیدا نکند اما نمی توان باور داشت که وی هیچ فعالیتی ندارد و گوشه ای نشسته و منتظر پایان دوره دولت است!
به گزارش پایگاه خبری فریادگر انتصاب مشایی به سمت رئیس دبیرخانه جنبش عدم تعهد، باز گذاشتن دست وی برای سفرهای خارجی است، کاری که مشایی به آن علاقه مندی خاصی دارد و هنوز ابهاماتی که درباره سفرهای خارجی قبلی وی پیش آمده بود، برطرف نشده است. با این سابقه، این روزها این دغدغه پیش آمده که رحیم مشایی در آستانه انتخابات ریاست جمهوری سفرهای خارجی اش را شدت بخشد و طی ماههای پیش رو، با چنین سفرها و مذاکراتی سعی در پیشبرد خواسته های طیف خویش در بعد بین المللی و برای تاثیر گذاری بر انتخابات، نماید.
برای درک بهتر این دغدغه بد نیست یکبار دیگر به اتفاقات و اظهار نظرهایی که درباره سفرهای خارجی پرشمار رحیم مشایی در سالهای حد فاصل ۱۳۸۵ تا ۱۳۹۰ بیاندازیم : رسانه ای شدن این خبرها از سخنان آیت الله مصباح یزدی در اردیبهشت ۱۳۹۰ در گفت و گو با یک هفته نامه آغاز شد . وی در آن گفت و گو درباره جریان انحرافی موجود در دولت و مشایی سخنان مختلفی گفت که بخشی از آن چنین بود: « باب ديگر ارتباط با برخي از مقامات خارجي است که براي مقامات رسمي کشور هم به‌آساني فراهم نمي‌شود. البته بنده در هيچ‌يک از جلسات آنها حضور نداشته‌ام، ولي قرائن زيادي وجود دارند که ايشان سفرهاي متعددي به کشورهاي خارجي، اعم از شرق و غرب داشته و با بالاترين شخصيت‌هاي آن کشورها ملاقات کرده و اخبارش هم در هيچ جا منعکس نشده است....بعضي از شخصيت‌هايي که مسئولين سطح بالاي کشور هم هستند، مي‌گفتند ملاقات با آن افراد براي ما ميسر نيست، ولي او به‌راحتي از تهران پرواز مي‌کند و به لندن مي‌رود و با فلان شخص ملاقات مي‌کند. يا فرض کنيد، از نخست‌وزير هندوستان، وقت مي‌گيرد و به ملاقات او مي‌رود....کار به جائي مي‌رسد که رئيس‌جمهور، وزير امور خارجه را کنار مي‌گذارد و رسماً مي‌گويد که سياست امور خارجه مرا بايد ايشان اداره کند و ايشان نماينده مخصوص من است. چنين چيزي در دنيا سابقه ندارد، آن هم در دولت ولايتمدار و تابع ولي‌فقيه و با تأکيد مقام معظم رهبري که در امور خارجي، موازي کاري نکنيد، ولي مي‌‌بينيم که امثال اين مسائل همچنان ادامه دارد».
پس از آن ، سوال چهار نفر از نمایندگان مجلس شورای اسلامی از وزیر امورخارجه درباره نقش رحیم مشایی در سیاست خارجی در ۲۴ خرداد ۱۳۹۰ اتفاق افتاد تا شاید به این صورت نمایندگان مجلس کمی در این باره مطلع باشند! در شرح این سوال آمده بود: بنا بر گزارش های موثق، آقای مشایی در سمت معاون رئیس جمهور در میراث فرهنگی و نیز در سمت رئیس دفتر رئیس جمهور محترم، ده ها سفر خارجی داشته است و بیش از آن با ملاقات مقامات خارجی عمدتا در خارج از کشور داشته است. تعداد این سفرها و ملاقات ها و موضوع هر یک چه بود؟ آیا ملاقات با خارجیان با حضور نماینده رسمی وزارت خارجه صورت گرفته است؟ اگر جواب برای همه موارد مثبت نیست، وزارتخانه چگونه از سیر امور مربوط در جهت مصالح و سیاست های تایید شده مطمئن می شده است؟
اگر چه بعد از این سوال، در سایتهای خبری، تصاویری از سفرهای مشایی به قطر، امارات متحده عربی، بلاروس، تركیه، ایتالیا و بریتانیا منتشر شد . در خبر ضمیمه این عکسها عنوان شده بود که رحیم مشایی، سفرهای متعددی به خارج از كشور داشته كه تنها اخبار برخی از آنها جسته و گریخته منتشر شده و تنها اسناد و تصاویر اندكی از این سفرها موجود است. همین سفرهایی كه مشایی شخصاً مشاهده می شود و خبری از رئیس قوه مجریه نیست، از خاورمیانه تا قلب اروپا را دربرگرفته و البته همه آنها هم تحت عنوان شورای عالی ایرانیان انجام شده است. از نكات جالب آنكه وی نه در سطح رئیس دفتر رئیس جمهور و نه در سطح معاون رئیس جمهور مورد توجه قرار می گیرد، چرا كه طبق پروتكل های دیپلماتیك، روسای جمهور معمولا با رئیس جمهور دیدار می كنند اما در این تصاویر آنچه مشخص است، دیدار رئیس جمهور بلاروس یا امیر قطر با اسفندیار رحیم مشایی است كه نشان می دهد برخی كشورهای دوست هم دریافته اند نقش مشایی در تصمیمات و اتفاقات تا چه حد مهم شده و فعلاً باید او را دریابند.
هفت ماه پس از این سوال ، دقیقا یکسال پیش در این روزها ، ۱۶ دی ماه ۱۳۹۰ احمد توکلی در حسینیه نصرت مشهد توضیحات عجیبی در این باره داد . وی در آن روز اظهار داشت: در مدت ۵سال آقای مشایی ۹۶ سفر خارجی داشته‌اند و اکنون در این سئوال این مطالب مطرح است که آقای مشایی کجا رفت، چرا به این سفرها رفت و اینکه چه ضرورتی برای این تعداد سفر خارجی برای رئیس سازمان میراث فرهنگی کشور وجود داشته است. توکلی در ادامه به دیدار مشایی با سفیر اسبق آمریکا در اسرائیل در یکی از سفرهای خارجی مشایی اشاره کرد و گفت: رئیس سازمان میراث فرهنگی کشور چه کاری با سفیر اسبق آمریکا در اسرائیل داشته است.وی در ادامه به ضرورت حضور نماینده وزارت امور خارجه در دیدارها برای ارائه صورتجلسه اشاره کرد و گفت: مطابق قانون باید در دیدارهای خارجی نماینده وزارت امور خارجه برای ارائه صورتجلسه حضور داشته باشد. اما در سفرهای آقای مشایی این سئوال مطرح است که چرا نماینده وزارت خارجه در این دیدارها حضور نداشته است و یا اینکه چرا این دیدارها بدون حضور نماینده وزارت امور خارجه باید شکل بگیرد.
پس از آن تکذیبیه دفتر رئیس جمهوری هم مانع از پیگیری این ماجرا توسط رسانه ها نشد. خیلی ها از خود پرسیده و می پرسند آیا مشایی به تنهایی و از جانب خود این دیدارها را انجام می داده یا آنکه از سوی احمدی نژاد دارای ماموریتی بوده است؟ اگر خودش به دنبال این دیدارها بوده است در گفت و گو با مقامات آمریکایی چه می تواند گفته باشد؟ اگر از سوی احمدی نژاد دارای ماموریت بوده است، چگونه است که کسی از این ماموریت خبر ندارد؟ در ۹۶ سفر خارجی اسفندیار رحیم مشایی که از قضا خیلی از آنها راهم همراه احمدی نژاد رفته است، چه گذشته است؟
حالا یک سال پس از سخنان توکلی ، در حالی که رحیم مشایی سمت رئیس دبیرخانه جنبش عدم تعهد را بر دوش دارد ، این احتمال وجود دارد که تعداد سفرهای خارجی مبهم بیش از ۹۶ سفر شده باشد و تا انتخابات سال آینده ، روز به روز هم بر تعداد آن افزوده شود .آیا مجلس می تواند در این خصوص تحقیق و تفحصی کند؟!
دریافت صفحه با کد QR