در شبی که تیم ملی فوتبال ایران می توانست با یک مساوی، برای نخستین بار در تاریخ به دور دوم رقابت‌های فوتبال جام جهانی صعود کند، با یک گل مغلوب آمریکا شد تا ایران برای نخستین بار شکست در مقابل آمریکا را تجربه کند. ایران پیش از این یک بار در جام جهانی 1998 با نتیجه 2 بر یک آمریکا را شکست داده بود و یک بار دیگر در یک بازی دوستانه، در مقابل آمریکا یک بر یک مساوی کرده بود اما این بار نوبت باخت ایران بود.

گروه ورزشی: در شبی که تیم ملی فوتبال ایران می توانست با یک مساوی، برای نخستین بار در تاریخ به دور دوم رقابت‌های فوتبال جام جهانی صعود کند، با یک گل مغلوب آمریکا شد تا ایران برای نخستین بار شکست در مقابل آمریکا را تجربه کند. ایران پیش از این یک بار در جام جهانی 1998 با نتیجه 2 بر یک آمریکا را شکست داده بود و یک بار دیگر در یک بازی دوستانه، در مقابل آمریکا یک بر یک مساوی کرده بود اما این بار نوبت باخت ایران بود.
به گزارش مردم سالاری آنلاین،آمریکا با 12 شوت به سمت دروازه که 5 شوت آن در چارچوب بود در مقابل 4 شوت ایران که فقط یک شوت در چارچوب داشت، شوتهای بیشتری داشت. درصد مالکیت توپ، 51 به 49 به سود آمریکا و بسیار نزدیک بود؛ درست مانند تعداد پاس‌ها که 474 به 466 به سود آمریکا بود اما آمریکا 83 درصد پاس صحیح داشت و ایران 77 درصد. تعداد کرنرهای آمریکا در مقابل ایران هم 5 در برابر یک بود. در نهایت انگلیس با شکست ولز با 7 امتیاز صدرنشین شد و آمریکا با 5 امتیاز در رده دوم قرار گرفت و به مرحله دوم صعود کردند تا به ترتیب با سنگال و هلند مواجه شوند. ایران و ولز هم با 3 و یک امتیاز حذف شدند. شکست در مقابل آمریکا را ازدو زاویه فوتبالی و غیر فوتبالی می توان بررسی کرد. از زاویه غیر فوتبالی، فشار سنگینی روی بازیکنان تیم ملی فوتبال وجود داشت. از یک سو، بخشی از مردم انتظار داشتند بازیکنان تیم ملی همچون قبل از جام جهانی، با اعتراضات همراهی کنند. کاری که بازیکنان تیم ملی فوتبال ساحلی در جام بین قاره ای و بازیکنان تیم فوتبال استقلال پس از قهرمانی در سوپرجام انجام دادند و برخی ورزشکاران رشته‌های مختلف ورزشی هم انجام دادند. حتی برخی بازیکنان تیم ملی فوتبال هم پیش از جام جهانی، چه از طریق پست و استوری و چه از طریق شادی نکردن بعد از گلزنی در رقابتهای باشگاهی هم حمایت خود را از معترضان در ایران نشان دادند. اما توقع از بازیکنان تیم ملی فوتبال بالا رفته بود و انتظار حمایت صریح تری از آنها وجود داشت. بویژه با توجه به این که جام جهانی، بینندگان زیادی دارد. اما مسئولان با این اقدامات مخالف بودند و قطر هم هر گونه پیام سیاسی و عقیدتی و... را در زمان جام جهانی، چه از طرف بازیکنان و چه از طرف تماشاگران ممنوع کرده بود. با این حال دیدار بازیکنان تیم ملی فوتبال با ابراهیم رئیسی و انتشار عکسهای گزینشی از آن دیدار و همچنین تصاویر خنده برخی بازیکنان در سایت فیفا که به طور گسترده ای در شبکه‌های اجتماعی منتشر شد واکنش برخی مردم را در پی داشت. نخواندن سرود ملی در بازی اول در مقابل انگلیس هم نه تنها تاثیری در همراهی مردم نداشت، بلکه روزنامه کیهان بازیکنان را به بی غیرتی متهم کرد و فشارها روی بازیکنان افزایش یافت؛ فشارهایی که از سوی برخی رسانه‌های خارجی هم تایید شد. از طرف دیگر، مردم وقتی مصادره برد تیم ملی فوتبال در مقابل ولز را توسط بخشی از حاکمیت دیدند، دلزده شدند و در مجموع تیم ملی فوتبال ایران در شرایط دشواری به دیدار آمریکا رفت؛ شرایطی که حکایت از عدم پشیبانی قاطع مردم از تیم ملی فوتبال داشت. صرفنظر از این که مقصر این رخدادها چه افرادی بودند، شرایط به گونه‌ای رقم خورد که نه به نفع مردم بود و نه تیم ملی فوتبال و نه بازیکنان. اما از زاویه فوتبالی، تیم ملی در این دوره از بازیهای جام جهانی هم به تفکرات کارلوس کی روش باخت. تیم کی‌روش وقتی که گل اول بازی را دریافت می‌کند هیچ برنامه‌ای برای بازگشت ندارد و این موضوع بارها و بارها تکرار شده است. ایران در تمام بازی‌هایی که کارلوس کی روش سرمربی تیم ملی بوده فقط وقتی برنده شده که گل اول بازی را زده باشد و اگر گل اول بازی را دریافت کند بدون استثنا یا باخته و یا مساوی کرده است. این اتفاق در این جام جهانی در مقابل انگلیس و آمریکا تکرار شد و ایران باخت چون گل اول را خورده بود. ایران بیش از یک نیمه فرصت داشت تا یک گل به آمریکا بزند اما نتوانست و در نهایت با این که شانس بیشتری نسبت به آمریکا برای صعود داشت، حذف شد. ثبت یک برد از سه بازی، نتیجه ای کاملا معمولی برای تیم ملی فوتبال ایران در این دوره از جام جهانی بود که شاید با هر مربی دیگری از جمله اسکوچیچ هم ثبت می شد. کی روش سومین دوره جام جهانی را با ایران تنها به این دلیل تجربه کرد که بتواند ایران را به مرحله دوم برساند اما این بار هم موفق نشد و نه فقط تیم ملی فوتبال ایران و کارلوس کی روش، بلکه فدراسیون فوتبال و مجموعه ورزش ایران هم باختند که مسیر ریاست فدراسیون فوتبال را برای تاج که هنوز پاسخگوی ابهامات دوره قبلی ریاستش نبوده هموار کردند و او هم با پشت کردن به اسکوچیچ که در سخت‌ترین شرایط، تیم ملی فوتبال ایران را به جام جهانی رسانده بود به سراغ کی روش رفت که لذت حضور در جام جهانی قطر را در یک سال از دو تیم ملی کلمبیا و مصر گرفته بود! در مقابل تیم ملی آمریکا، همه باختند. چه سیاسیونی که می خواستند روی شکست احتمالی آمریکا تبلیغات سیاسی به راه بیندازند، چه فدراسیون فوتبال، چه تیم ملی، چه سرمربی تیم ملی و چه مردمی که عاشق فوتبالند