گروه سیاسی - محمدحسین روانبخش: سید ابراهیم رئیسی حتی بعد از حذف ارز ترجیحی و آنچه به عنوان «جراحی اقتصادی» از سوی حامیان دولتش نامگذاری شده، باز هم از افعال مضارع و امری استفاده می‌کند: « قرار است تصمیم‌های سختی بگیریم». این سخنی بود که روز شنبه رئیس جمهور در همایش نخستین رویداد بین‌المللی خصوصی سازی در اقتصاد ایران بیان کرد و بسیاری از رسانه‌ها آن را تیتر کردند، غافل از اینکه رئیس جمهور «قرار بود حرفهایش را با فعل گذشته بزند، نه اینده!» این وعده ای بود که رئیسی بارها تکرار کرده و منظورش این بود که به توضیح و تبیین آنچه انجام داده خواهد پرداخت، نه آنچه قرار است انجام بگیرد!
رئیس جمهور در بقیه سخنانش از فعل امر بیشتر استفاده کرد و به شرح «باید»‌هایی پرداخت که باید اتفاق بیفتد. وی با تاکید بر این‌که دولت نباید متصدی باشد، اظهار کرد: باید حتما به بخش خصوصی واقعی میدان داده شود. باید بررسی شود موانع چیست و این موانع برطرف شود. در سفرهایی که به شهرها و روستاهای مختلف دارم می‌بینم که کارخانه‌ها تعطیل شده و سالن‌ها به انبار سیب‌زمینی و پیاز تبدیل شده است. باید بررسی شود که چه کنیم که پرونده‌ها در قوه قضاییه ساخته نشوند. ما به دولت آمده‌ایم تا بستر فسادزا را اصلاح کنیم تا اصلا پرونده‌ای ساخته نشود که قوه قضاییه مجبور به پیگیری باشد.
وی با بیان اینکه رشد اقتصادی در کشور ۰.۴ یک درصد بوده است اظهار کرد: باید علل این موضوع بررسی شود و دید که تحقق رشد اقتصادی در حد یک آرمان باقی می‌ماند و یا قابل انجام است.
رئیسی با تاکید بر این‌که رشد اقتصادی دو پایه افزایش سرمایه‌گذاری و افزایش بهره‌وری دارد تصریح کرد: باید دید چه کنیم که سرمایه گذار احساس امنیت کند این موضوع نه فقط در قراردادها بلکه در عمل و اجرا هم باید اعمال شود.
با این همه آنچه بیش از همه در فضای مجازی مورد توجه قرار گرفت، همان «تصمیم‌های سختی» بود که رئیسی تاکید کرد که باید بگیرد. مردمی‌که در چند هفته اخیر از وضعیت گرانی‌های لحظه به لحظه کالاهای اساسی خسته شده اند و تا به حال فکر می‌کردند که همه اینها دردهای بعد از جراحی بزرگ است، با این سخنان رئیسی این نگرانی را پیدا کردند که مبادا جراحی بزرگی صورت نگرفته و دردهای اصلی از این به بعد سراغشان خواهد آمد؛ چیزی که به نظر می‌رسد اصلا قابل تحمل نباشد.
صرف نظر از این نگاه مردم، اعتراض کارشناسان و صاحب نظران به روش «حذف ارز ترجیحی» یا «تغییر نظام یارانه ای» چیزی نیست که دولت به راحتی از کنار آن بگذرد و واقعا اگر قرار است کار دیگری بکند در مرحله اول باید پاسخگوی انتقادات باشد و در مرحله بعد با آسب شناسی و بررسی بازخوردهای آنچه انجام داده است، سعی کند گام‌های بعدی را پخته تر و کارشناسی شده تر بردارد، والا همچنان که روز به روز فشار اقتصادی بر مردم را بیشتر خواهد کرد، وضعیت خود را هم بغرنج تر می‌کند و دور نیست زمانی که هیچ هواداری را – بجز آنهایی که از سختی مردم برای خود رفاه می‌تراشند - در کنار خود نبیند.
یکی از مهمترین مطالبات درباره تصمیم اقتصادی اتخاذ شده درباره ارز ترجیحی، همان چیزی است که اخیرا عباس عبدی روزنامه نگار برجسته اصلاح طلب در توئیتی خواستار شده است.
وی نوشت: «درباره حذف ارز ترجیحی 4200 تومانی یک نکته بسیار مهم است: چنین طرحی آثار سیاسی و اقتصادی و اجتماعی مثبت و منفی گسترده‌ای دارد و لزوما باید طرح مطالعاتی و توجیهی آن هم مکتوب شده باشد.
پس لطفا منتشر شود تا مطالعه گردد. اگر چنین طرحی وجود ندارد پس نتیجه پیشاپیش قابل حدس زدن است.» البته پیش از این و در ایام انتخابات، ابراهیم رئیسی ادعا می‌کرد که برنامه اقتصادی 7 هزار صفحه ای دارد ولی هیچ گاه این برنامه رونمایی نشد؛ اما این بار می‌توان از او درخواست کرد که لااقل «طرح مطالعاتی و توجیهی» جراحی اقتصادی انجام شده را در اختیار صاحب نظران قرار دهد تا پس از نقد و بررسی آن، دولت بتواند برای «تصمیم‌های سختی که قرار است بگیرد» برنامه‌ریزی صحیح‌تری داشته باشد و دیگر بی‌گدار به آب نزند.