بازار سرمایه علی رغم همه وعده های داده شده در زمان انتخابات و تلاش های احتمالی دولت برای خروج از بحرانی که بیش از یک سال است که سهامداران جزء را دچار زیان کرده است، همچنان حال و روز خوبی ندارد.

بازار سرمایه علی رغم همه وعده های داده شده در زمان انتخابات و تلاش های احتمالی دولت برای خروج از بحرانی که بیش از یک سال است که سهامداران جزء را دچار زیان کرده است، همچنان حال و روز خوبی ندارد. در طول سه ماه گذشته شاخص کل به عنوان مهمترین شاخص وضعیتی سینوسی داشته است . این شاخص در روزی که سید ابراهیم رئیسی دولت را تحویل گرفت روی عدد یک میلیون و 376 هزار واحد قرار داشت و تا هفتم شهریور روندی صعودی داشت و به عدد یک میلیون و 573 هزار واحد رسید، اما پس از آن داستان کاهش و افزایش نسبی آغاز شد و اگر چه بعضی روزها بورس، سبز می شد اما در مجموع قیمت سهام کاهشی بود. در این هفته اما وضعیت تغییری محسوس داشت و همه پنج روز کاری بورس ، روزهایی قرمز بود؛ وضعیتی که حداقل در شش ماه گذشته بی نظیر است!
شاخص کل در آغاز معاملات روز شنبه ششم آذر عدد یک میلیون و 384 هزار واحد را نشان می داد، عددی که کمی پایین تر از  مرز کانال یک میلیون و 400 هزار واحد قرار دارد و بعضی کارشناسان امیدوار بودند که با توجه به شروع مذاکرات هسته ای دیدگاه مثبتی در بورس شکل بگیرد و برخلاف دو هفته گذشته کلیت بورس رشد داشته باشد اما چنین نشد و به نظر می رسد دیگر بازار توجهی به این اخبار ندارد، چرا که  حالا بعد از سه ماه که از عمر دولت می گذرد، نه تنها اعتمادی جلب نشده است بلکه بی اعتمادی شکل گرفته برای سهامداران خرد در زمان دولت قبل، حالا تشدید شده است. این موضوع را از خروج پول های حقیقی از بورس به سادگی می توان فهمید. هر گاه که این بازار فقط کمی مثبت می شود، کسانی که بخش اعظم سرمایه خود را در 18 ماه گذشته از دست داده اند به جای اینکه امیدوار شوند، فرصتی پیدا می کنند تا سهام خود را به قیمتی کمی بالاتر و با زیان کمتر بفروشند و همین موضوع باعث می شود که روزهای مثبت بورس دوامی نداشته باشد. البته همان طور که بیان شد این وضعیت برای هفته های قبل بود و این هفته کاملا روند کاهش قیمت ها بر بازار حاکم بود. در پایان پنج روز کاری بورس در این هفته ، شاخص کل نهایتا به عدد یک میلیون و 340 هزار واحد رسید که پایین ترین عدد طی سه ماه گذشته بوده است.
به این ترتیب سهامداران  فقط طی این هفته به طور میانگین 3.2 درصد زیان داشتند. اگر این زیان را از روز ششم شهریور – که روند کاهش قیمت ها در بورس دوباره آغاز شد – محاسبه کنیم به عدد 15 درصد زیان متوسط سهامداران می رسیم. این در حالی است که بسیاری از سهامداران معتقدند «شاخص کل» ملاک درستی برای محاسبه زیان آنها نیست و زیان آنها در این مدت حداقل 30 درصد است. در واقع سهامداران کلان و حقوقی هایی که بازیگردان بورس هستند در این بازار هم سود می برند یا در بدترین حالت زیان چندانی نمی کنند و این سهامداران جزء هستند که زیان بیشتر را تحمل می کنند. از طرف دیگر اگر ملاک زیان را روند قیمت ها در بازارهای مشابه مثل بازار ارز، طلا، رمزارز و حتی خودرو بگیریم، می بینیم که زیان واقعی سهامداران بیشتر از این حرفها است!
در این هفته همچنین مجموعا هزار و ۶۷۰میلیارد تومان پول حقیقی از بازار سرمایه خارج شد که احتمالا بخش اعظم آن به بازارهای موازی همچون ارز منتقل شده است.
بازگویی دوباره اینکه مقامات فعلی دولت در ایام انتخابات وعده های رنگارنگی به سهامداران داده بودند، دردی را از کسی دوا نمی کند. مطمئنا الان مقامات دولتی فهمیده اند که بورس، ماست بندی نیست که با سه دستور و ظرف سه روز مشکلاتش مرتفع شود. حالا شاید بهترین کار برای دولت توجه به نظر کارشناسان و صاحب نظران است که امیدوارند دولت کمی کارشناسی شده تر به بازار سرمایه نگاه کنند و پای بورس را از گل بیرون بکشند . یکی از کارشناسان در گفتگو با یکی از رسانه ها به دولت توصیه کرد: باید اعتماد به بازار برگردد و ارزش معاملات خوب شود. همچنین باید سیاست‌های دولت کاملا شفاف شده و حداقل برای یک سال تغییر نکند تا فعالان بازار بتوانند برنامه‌ریزی کنند و دیتای شفاف داشته باشند. در صورتی که دولت سیاست‎های پیش‌بینی‌نشده را در پیش بگیرد، نمی‌توانیم انتظار روندی صعودی و پربازده از بازار داشته باشیم. بلکه باید این شرایط، با نظم دادن به برنامه‌ریزی‌ها درست شده و بلاتکلیفی از بازار و تصمیمات گرفته شود.  

حسین قبادیان