گروه اجتماعی-محمد سیاح: شهرهای مختلف ایران بار دیگر شاهد اعتراضات گسترده فرهنگیان است، اعتراضاتی که از سال گذشته در پی طرح های نیمه تمام وزارت آموزش و پرورش در راستای رتبه بندی معلمان و تعیین وضعیت نیروهای حق التدریس نهضتی و کارنامه سبزها و همسان سازی حقوق بازنشستگان، در مقابل مجلس شورای اسلامی، وزارت آموزش و پرورش و ساختمان های آموزش و پرورش در استان ها برگزار شد؛ اما جالب این است که هیچ اعتراضی به نتیجه نرسیده و این روند همچنان ادامه داد!
گروه اجتماعی-محمد سیاح: شهرهای مختلف ایران بار دیگر شاهد اعتراضات گسترده فرهنگیان است، اعتراضاتی که از سال گذشته در پی طرح های نیمه تمام وزارت آموزش و پرورش در راستای رتبه بندی معلمان و تعیین وضعیت نیروهای حق التدریس نهضتی و کارنامه سبزها و همسان سازی حقوق بازنشستگان، در مقابل مجلس شورای اسلامی، وزارت آموزش و پرورش و ساختمان های آموزش و پرورش در استان ها برگزار شد؛ اما جالب این است که هیچ اعتراضی به نتیجه نرسیده و این روند همچنان ادامه داد!
به گزارش مردم سالاری آنلاین، پس از انتشار فراخوان تجمع از سوی تشکلهای صنفی معلمان، شماری از معلمان و فرهنگیان روز پنجشنبه، 22 مهر، مقابل اداره آموزش و پرورش شهرستانها و استانهای ایران تجمع اعتراضی برگزار کردند. این تجمعات دستکم در 33 شهر از جمله خرمآباد، کرمانشاه، بروجرد، ساری، شیراز، پلدختر، اصفهان، مریوان، خرمشهر، تهران، قم، زنجان، فریدونکنار، شیروان، اردبیل، اندیشمک، همدان، اراک، نورآباد ممسنی، سلسله، سنندج، ایلام، اهواز، ملایر، تبریز، کرمان، داراب، بندرعباس، یاسوج، الیگودرز، تاکستان، بجنورد و جهرم برگزار شد.
معلمان شاغل و بازنشسته خواهان اجرای طرح رتبهبندی به میزان 80 درصد هیأت علمی برای معلمان شاغل، اجرای همسانسازی حقوق برای معلمان بازنشسته و تحقق دیگر خواستههای خود هستند. این سومین تجمع سراسری معلمان و بازنشستگان در مهر امسال است و پیشتر نیز این معلمان، در روزهای سوم و یازدهم مهر نیز برای همین مطالبات تجمعات اعتراضی برگزار کرده بودند.
وعده هایی که به سرانجام نمی رسد
برخی از معلمان نخستین بار در اردیبهشت ۱۳۹۷ دست به اعتصاب سراسری در شهرهای گوناگون کشور زدند. این اعتصابها، بیشتر با روش بَستنشینی و سر باز زدن از حضور در کلاسهای درس بود. سپس این اعتصابها در ماه مهر و آبان تکرار شد و در مقاطع زمانی مختلف توسط برخی معلمان تکرار شده است.
آموزش و پرورش بارها درباره ضرورت رتبه بندی معمان و همسان سازی حقوق بازنشستگان و تعیین وضعیت حق التدریسی ها در بخش های مختلف وعده داده و هیچ کدام هم به نتیجه نرسیده است؛ نکته عجیب در این اعتراضات واکنش مسئولان برای دادن قول هایی است که هیچگاه نه اجرایی می شوند و نه برای معترضان ارزشی دارند!
قاسم احمدی لاشکی، معاون حقوقی و پارلمانی وزارت آموزش و پرورش همزمان با تجمع سراسری معلمان در کشور در جلسه شورای معاونین آموزش و پرورش آذربایجان شرقی وعده داد که یکشنبه، لایحه رتبه بندی معلمان در دستور کار صحن علنی مجلس قرار خواهد گرفت.
جالب تر اینکه در مقابل این وعده محمد وحیدی، نماینده مجلس، روز چهارشنبه (21 مهر) گفته بود سازمان برنامه و بودجه، خواستار توقف بررسی طرح رتبهبندی شده چراکه در صورت تصویب آن، لایحه بودجه سال ۱۴۰۰ باید تغییر کند!
تناقض در بیان مسئولان وزارت آموزش و پرورش، سازمان برنامه و بودجه و نمایندگان مجلس خود نشان می دهد هدفی جز سردرگم کردن معلمان معترض در صحبت های مسئولان وجود ندارد!
لایحه رتبهبندی که یکی از مهمترین خواستههای معلمان است از اسفند سال گذشته در مجلس بررسی و کلیات آن خرداد امسال تصویب شد، اما بهدلیل بحثهای بودجهای و نبود اولویت، تاکنون جزئیات آن به تصویب نرسیده است. بر اساس این لایحه، معلمان در پنج گروه معلم پایه، معلم ارشد، معلم خبره، معلم سرآمد و استاد معلم رتبهبندی شده و آییننامه ارزیابی معلمان و تعیین رتبه آنها توسط دولت تهیه خواهد شد.
جایگاه معلم را تضعیف نکنید
معلم در فرهنگ ایرانی جایگاه والایی دارد و معلمان تربیت کننده نسل های آینده هستند و در همه جای دنیا جایگاهی محکم در جامعه و نظام آموزش دارند ولی در ایران جایگاه این قشر کم ارزش شده و درحالیکه معلمان هوش و حواس خود را به آموزش بهتر دانش آموزان جلب کنند باید حواسشان به حقوق های نصفه و نیمه شان باشد!
فرهنگیان هم مانند همه بخش های جامعه با مشکلات معیشتی شدیدی مواجه هستند تا جایی که یکی از این معلمان در خوزستان در جریان همین اعتراضات می گفت: «برای تامین معاش زندگی ام باید مسافرکشی کنم و شاگردم مسافرم می شود، شما شرم نمی کنید که ما را به چنین روزی انداختید ولی من خجالت می کشم.»
قول های اجرا نشده و وعده های سرخرمن وزرا، نمایندگان مجلس، دولت ها، وضعیت اقتصادی بحران زده و حضور برخی افراد بی تجربه در راس مسئولیت ها و ... باعث شده تا صبر فرهنگیان لبریز شود و امروز فرهنگیان شعار «اجرای هم ترازی، بدون حقه بازی» سر دهند. این تغییر رفتار در مهمترین بخش فرهنگی کشور ناشی از سیاست هایی است که به دلیل عدم عمل به وعده ها، اعتماد مردم را به دولت از بین برده است و قطعا ادامه این روند شکاف بی اعتمادی بین مردم و مسئولان را عمیق تر خواهد کرد.