محسن رضایی میرقائد سالهاست که در اشتیاق رسیدن به قوه مجریه است.

محسن رضایی میرقائد سالهاست که در اشتیاق رسیدن به قوه مجریه است. روایت های غیررسمی خروج او از لباس سپاه پاسداران در سال 1376 را به هوای شرکت در دولت جدید آن روزها روایت می کند و همچنین کاندیداتوری علی شمخانی در سال 1380 را به اشاره محسن رضایی برای آزمودن فضا برای رقابت انتخاباتی می داند؛ اما آنچه مسلم است این است که محسن رضایی از سال 1384 تمایل خود را برای رسیدن به دولت علنی کرد اما پیش از آغاز رقابت ها از کاندیداتوری انصراف داد ولی چهار سال بعد در انتخابات پرحاشیه 1388 شرکت کرد. در آن سال اگرچه او تائید  صلاحیت شد و در رقابت ماند، در میان مهندس میرحسن موسوی، مهدی کروبی و محمود احمدی نژاد فرصتی برای عرض اندام پیدا نکرد. حتی بعد از انتخابات و در فضای ملتهب ماه های پس از خرداد 1388 هم محسن رضایی نتوانست نقشی ایفا کند یا جوری رفتار کند که مورد توجه قرار بگیرد. او شاید به همین علت تنها کاندیدای موجود در آن رقابت است که هنوز می تواند به عنوان کاندیدایی که تائید صلاحیت می شود، مطرح باشد!
محسن رضایی پس از آن به انتظار انتخابات 1392 ماند، انتخاباتی با کاندیداهای امیدوار بسیار. رضایی در آن سال هم چندان مورد توجه واقع نشد و در رقابت بین شش نفر، چهارم شد. سال 1396 بار دیگر محسن رضایی میرقائد به عنوان کاندیدا مطرح شد اما این بار هم ترجیح داد کاندیدا نشود؛ اما «محسن رضایی میرقائد» در فرهنگ عامه نمادی شد از کاندیدایی که در هر انتخاباتی کاندیدای بالقوه است. شاید بر همین اساس باشد که هر بار بحث «رئیس جمهور نظامی» پیش می آید نام او به عنوان کاندیدا به ذهن می آید؛ با این حال تحرکات اخیر محسن رضایی هم بر این تصور عامه صحه می گذارد.
محسن رضایی که در طول این سالها شیوه و تاکتیک های مختلف انتخاباتی را آزموده و از شعار «دولت عشق» یا «دولت ائتلافی» را برای خود برگزیده، این بار گویا می خواهد از تاکتیک بیان حرفها و شعارهای عجیب و غریب استفاده کند؛ تاکتیکی که احمدی نژاد و قالیباف در این زمینه پیشرفت خوبی دارند. انتشار توئیت و سخنان جدید وی در طول یک هفته، نشان از شروع این شیوه برای کارزار انتخاباتی 1400 محسن رضایی میرقائد دارد اما این سخنان صرف نظر از داستان تبلیغاتی شان، حرفهایی بی سابقه برای او نیستند؛ محسن رضایی طی سال های اخیر بارها و بارها چیزهایی را گفته یا نوشته که ای کاش نمی گفت و نمی نوشت! واقعیت این است که با چچنین سابقه ای باید گفت که تکنیک انتخاباتی او از همین حالا محکوم به شکست است و نه تنها جلب توجه و رای نمی کند، بلکه فقط سابقه ای برای حرف های نامناسب محسن رضایی درست می کند و ذهنیتی درباره او برای حافظه جمعی مردم می سازد که دیگر هیچ حرف او جدی گرفته نمی شود، همچنان که برای محمود احمدی نژاد چنین وضعیتی شکل گرفت.
سخنان زیر علاوه بر دو سخن عجیب رضایی در هفته اخیر، چند سخن قدیمی از او را هم یادآوری می کند:
«کره شمالی اسلامی می شدیم»!
حرف جدیدی که از محسن رضایی در روز دانشجوی امسال شنیده شد، یادآور ادعایی بود که سالها پیش درباره «ژاپن اسلامی » شدن ایران شنیده شده بود. وی ادعا کرد: « زمانی که فرمانده سپاه بودم در کره شمالی توافقاتی شد که اگر این توافقات محقق می‌شد و محدودیت‌ها اعمال نمی‌شد امروز در زمینه هسته‌ای از موشکی جلوتر بودیم.»
این سخن مجهول درباره توافقی نامعلوم و محدودیت های نامعلوم، آن هم درباره توافق با کشوری که اصلا وضعیت مناسبی ندارد، به عنوان استارت محسن رضایی برای ورود به انتخابات 1400 شناخته شد.

«همسایه ها جزو ایران می شوند»!
«نگرانی غربی ها ۱۵ کشوری است که در همسایگی ما قرار دارند. آن‌ها از تشکیل ایران بزرگ ولو از لحاظ اقتصادی می‌ترسند.» این سخنان تازه محسن رضایی که بیستم آذر منتشر شد، وقتی با حرف دیگرش که «غربی‌ها دارند در انتخابات ۱۴۰۰ دخالت می‌کنند» همراه شد، احتمال شرکت محسن رضایی در انتخابات را به یقین تبدیل کرد. محسن رضایی تشکیل ایران بزرگ را در حالی مطرح می کند که از آن طرف ایران را آنقدر ضعیف نشان می دهد که انتخاباتش با شورای نگهبان و وزارت کشور و همه نظارتهایش می تواند با دخالت غربی ها سرنوشت دیگری پیدا کند! گویا محسن رضایی انتخاب خودش را پایان بخش این پارادوکس عجیب می داند.

«کرونا سلاحی برای جنگ جهانی سوم»!
این روزها با کشف واکسن های متعدد کرونا، امیدواری به پایان فراگیری ویروس کرونای جدید افزایش یافته است اما بدنیست یادآور شویم که محسن رضایی در «4 فروردین 1399» پیش بینی کرده بود که کرونا سلاح جنگ جهانی سوم است. وی در توئیتی نوشت: « در دو جنگ جهانی همه کشورها و ملت‌ها وارد نشدند ولی در هجوم کرونا همه ملت‌ها درگیر شدند. جنگ جهانی سوم جنگ سلامت است و به جای بمب اتم ویروس کرونا و مانند آن سرنوشت قدرتها را تعیین خواهد کرد. این حادثه یا زیر سر اسرائیل است و یا زیر سر امریکا و یا مشترک هر دو است. هرچه باشد کنترل آن از دستشان خارج شده و به جان خودشان هم افتاده است.»

«آمریکایی می گیریم، مشکل اقتصادی مان حل می شود»!
«قول می‌دهم اگر آمریکایی‌ها بخواهند به ایران چشم بد داشته باشند و به فکر حمله نظامی باشند، مطمئن باشند ما در هفته اول حداقل هزار آمریکایی را اسیر می‌گیریم و آن موقع برای آزاد کردن هریک از آنها باید چند میلیارد دلار بدهند. آن موقع مشکل اقتصادی ما نیز ممکن است حل شود.» این هم یکی از نظریه های نظامی – اقتصادی محسن رضایی بود که در مرداد 1397 ابراز شد. روزنامه جمهوری اسلامی در آن زمان در واکنش به این نظریه محسن رضایی نوشت: «عجیب است که این آقا فکر می‌کند آمریکایی‌ها به ما حمله زمینی می‌کنند و ما ظرف یک هفته هزار نفرشان را اسیر می‌کنیم! عجیب‌تر، حضور فردی که این گونه فکر می‌کند در مجمع تشخیص مصلحت نظام است»!

«فرح پهلوی در انتخابات شرکت کرد» !
خرداد ماه 1396 و بعد از انتخابات ریاست جمهوری محسن رضایی از حامیان رئیسی در برنامه زنده «نگاه یک»  گفت: آمریکایی‌ها می‌خواهند از طریق دموکراسی وارد ایران شوند و فرح پهلوی هم رای می‌دهد! وقتی مجری می گوید که این تصاویر آرشیوی بوده، محسن رضایی می گوید که در انتخابات بعدی شرکت می‌کند!
«کربلای 4 عملیات فریب بود»!
پر سرو صدا ترین حرف محسن رضایی، ادعایی بود که او درباره عملیات «کربلای چهار» کرد. این عملیات به علت غافلگیر شدن رزمندگان ایرانی و بخصوص  داستان غواصان ایرانی که در این عملیات مظلومانه شهید شدند، یکی از غم‌بارترین عملیات‌های جنگ با عراق بود. محسن رضایی در دی 1397 در توئیتی ادعا کرد: « عملیات کربلای چهار برای فریب دشمن انجام شد. اگر تحلیلگر تاریخی در فهم آن فریب بخورد، پس وای به حال نوشته‌های او» با این ادعا بسیاری این سوال را پرسیدند که چطور فرماندهان جنگ حاضر شدند برای فریب دشمن عده ای از رزمندگان را به قربانگاه بفرستند؟! با توجه به این واکنش ها محسن رضایی سعی کرد با توضیحاتی گفته هایش را اصلاح کند؛ ولی معلوم بود که بهتر این بود که اصلا چنین حرفی نمی زد تا بعدا مجبور به اصلاح شود.