بر اساس آخرین رتبه‌بندی بنیاد هریتیج از آزادی اقتصادی در جهان در سال ۲۰۲۰، ایران در جایگاه ۱۶۴ در بین ۱۸۰ کشور قرار گرفته و جزء اقتصادهای بسته طبقه‌بندی شده است؛

بر اساس آخرین رتبه‌بندی بنیاد هریتیج از آزادی اقتصادی در جهان در سال ۲۰۲۰، ایران در جایگاه ۱۶۴ در بین ۱۸۰ کشور قرار گرفته و جزء اقتصادهای بسته طبقه‌بندی شده است؛ موضوعی که یکی از دلایل آن، قوانین دست و پاگیر دولتی و همچنین عدم تلاش برای جذب سرمایه گذاران خارجی به دلایل مختلف همچون ناکارآمدی قوانین و تحریمها است.
به گزارش مردم سالاری آنلاین، آزادی اقتصاد یکی از اصول مهم در ارزیابی توسعه یافتگی اقتصاد کشورهاست. درجه آزادی اقتصاد کشورها بر اساس ۵ شاخص تعیین می‌شود: حجم و اندازه دولت؛ ساختار قانونی امنیت حقوق مالکیت؛ دسترسی به نقدینگی سالم؛ آزادی تجارت خارجی؛ و قوانین مالی، بازار کار و تجارت. شاخص‌های آزادی اقتصادی و در مقابل حضور کمتر دولت در اقتصاد، از این جهت اهمیت دارد که هر چقدر آزادی اقتصادی بیشتر باشد، تاثیر مثبت و معنی‌داری بر روی جذب سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی در کشورها داشته است.
بنیاد هریتج اندیشکده محافظه‌کار آمریکایی مستقر در واشنگتن که اثرگذاری قابل توجهی در سیاستگذاری آمریکا داشته و یکی از اثرگذارترین سازمان‌های تحقیقاتی محافظه کار در آمریکا قلمداد می‌شود رتبه بندی آزادی اقتصادی کشورهای جهان را انجام می دهد. این بنیاد در سال 1973 تاسیس شده است. شاخص اقتصادی هریتیج از حدود ۵۰ متغیر مستقل اقتصادی که در ۱۰ شاخص دسته‌بندی شده‌اند محاسبه و ارئه می‌شود.
در آخرین رتبه بندی این بنیاد که مربوط به سال 2020 میلادی است، ایران با کسب نمره 49.2 در مقایسه با رتبه‌بندی سال گذشته که نمره 51.1 کسب کرده بود، ۹ پله تنزل رتبه یافته است. ایران در میان ۱۴ کشور منطقه‌ی خاورمیانه و شمال آفریقا در رتبه ۱۳ و قبل از الجزایر که بسته‌ترین اقتصاد در این منطقه است جای گرفته است. امارات متحده عربی آزادترین اقتصاد در این منطقه عنوان شده است. از بین همسایگان ایران، تنها ترکمنستان رتبه ای پایینتر از ایران دارد و کشورهای افغانستان و پاکستان حدودا 30 رتبه بالاتر از ایران هستند.
در این فهرست، 19 کشور دارای آزادی اقتصادی کمتر از 50 هستند که ایران نیز در زمره این 19 کشور است. کره شمالی در قعر جدول قرار دارد و ونزوئلا، کوبا، بولیوی، زیمبابوه، اتیوپی، ترکمنستان، سیرالئون و الجزایر از جمله معدود کشورهایی هستند که در این رتبه بندی پایین تر از ایران قرار گرفته اند و به عبارت ساده تر، اقتصادی بسته تر از ایران دارند.
در این رتبه بندی کشورهای سنگاپور، هنگ کنگ، نیوزیلند، استرالیا، سوئیس و ایرلند، در رده های اول تا ششم قرار گرفته اند و تنها کشورهای دارای اقتصاد باز در جهان با امتیاز بالای 80 از 100 هستند. کشورهای دیگر، به ترتیب از رتبه هفتم تا رتبه آخر – 180 – دارای آزادی اقتصادی کمتری هستند. کشورهای دارای رتبه 7 تا 37 دارای درجه بندی 70 تا 80 ، هستند. در بین این کشورها، نام کشورهایی همچون انگلستان، آمریکا و کانادا دیده می شود که چندان عجیب نیست ولی قرار گرفتن گرجستان در رتبه 12، امارات در رتبه 18، مالزی در رتبه 24، قطر در رتبه 30 و ارنمستان در رتبه 34 جالب توجه است. به عبارت بهتر، کشورهایی که تلاش بیشتری برای رشد و توسعه داشته اند، در این رتبه بندی بالاتر هستند که نشان می دهد رابطه بسیار نزدیکی بین آزادی اقتصادی و جذب سرمایه گذاری خارجی و رشد و توسعه اقتصادی وجود دارد.
کشورهای عراق، سوریه، یمن، لیبی، سومالی و لیختن اشتاین، در این رتبه بندی قرار نگرفته اند که به دلیل عدم محاسبه شاخص در آنها بوده است.