مردم سالاری آنلاين - یک ورزشکار دیگر هم تغییر تابعیت داد!

بار دیگر یکی دیگر از سرمایه‌های ورزشی کشور در رشته‌های انفرادی از زیر پرچم جمهوری اسلامی ایران بیرون رفت و تابعیت کشوری بیگانه را پذیرفت.

بار دیگر یکی دیگر از سرمایه‌های ورزشی کشور در رشته‌های انفرادی از زیر پرچم جمهوری اسلامی ایران بیرون رفت و تابعیت کشوری بیگانه را پذیرفت.
به گزارش «مردم‌سالاری آنلاین»، غزل حکیمی‌فرد، شطرنج‌باز ۲۵ ساله‌ی ایرانی و دارنده‌ی عنوان استادبزرگ زنان، با تغییر تابعیت تصمیم گرفته است که زین پس زیر پرچم سوئیس مسابقه بدهد.

حکیمی‌فرد کیست؟
غزل حکیمی‌فرد، در سال ۱۳۸۸ هنگامی که ۱۶ سال بیشتر نداشت، با به دست آوردن ۱۰ امتیاز از ۱۲ بازی و با اختلاف ۱.۵ امتیازی نسب به نزدیک‌ترین هماوردش، به قهرمانی شطرنج زنان ایران رسید. در سال ۲۰۰۷ نیز درجه‌ی استاد فیده زنان را گرفت. حکیمی‌فرد در المپیاد شطرنج نیز عضو تیم ملی زنان ایران بود و در سال ۲۰۱۰ در مسابقه‌های قهرمانی شطرنج زیر ۱۶ سال دختران جهان در کشور یونان مقام هفتم را به دست آورد. او همچنین در سال ۲۰۱۶ با رده‌ی ۲۳۰۸ در جایگاه سومین شطرنج‌باز زن ایرانی جای گرفت.
حکیمی‌فرد پیش از آن که از تابعیت جمهوری اسلامی خارج شود در واپسین رده‌بندی جهانی، که ماه پیش منتشر شد، در رده‌ی ۲۲۶۵ جهان و پنجاه و چهارم ایران جای داشت. تغییر تابعیت حکیمی‌فرد در تارنمای فدراسیون جهانی شطرنج (فیده) نیز تایید شده است (اینجا). همچنین، وی هم‌اکنون در بنیاد فناوری زوریخ سوئیس در رشته‌ی رایانه در مقطع کارشناسی ارشد مشغول به تحصیل است.
گفتنی است که خواهر غزل حکیمی‌فرد، رعنا حکیمی‌فرد، است که او نیز با ۲۳ سال سن و با عنوان استاد فیده زنان در مسابقات جهانی شرکت می‌کند.

سایه‌ی مهاجرت بر سر شطرنج‌بازان ایران
شطرنج (عربی‌شده‌ی واژه‌ی چترنگ) ورزشی است فکری که نخستین بار در ایران و در روزگار ساسانیان پدید آمد. در کتابی به زبان پارسیگ (پهلوی)، «کارنامه اردشیر پابگان»، نوشته شده که شطرنج یکی از دستاوردهای فرهنگیِ اردشیر بابکان (بنیادگذار شاهنشاهی ساسانیان) بوده ‌است. همچنین، رساله‌ای به زبان پارسیگ به نام «گزارش چترنگ» از زمان ساسانیان درباره‌ی این بازی به یادگار مانده است.
با همه‌ی این، در این چند سال، برخی از نامداران شطرنج ایران ترجیح داده‌اند که تابعت کشوری دیگر، جز کشور خاستگاه شطرنج، را بگیرند. برای نمونه، در این رشته‌ی ورزشی، سال گذشته نیز علیرضا فیروزجا از زیر پرچم جمهوری اسلامی ایران بیرون رفت و از زمستان گذشته تا کنون زیر پرچم فدراسیون جهانی مسابقه می‌دهد.
فیروزجا یکی از نوابغ شطرنج است که در یک مسابقه‌ی به یاد ماندنی، مرد شماره‌ی یک شطرنج جهان، ماگنوس کارلسن، را شکست داده بود. به هنگام مسابقه، کارلسنِ نروژی ۲۹ ساله در رده‌ی نخست رده‌بندی جهانی جای داشت و از ۲۰۱۳ نیز قهرمان شطرنج جهان بود، در حالی که فیروزجای ۱۶ ساله در رده‌ی ۲۱ جهان و نخست جوانان جهان جای داشت. علیرضا پیش‌تر از آن نیز زمانی که فقط ۱۳ سال داشت توانسته بود استاد بزرگ شطرنج ایران، احسان قائم‌مقامی، را شکست دهد. این نابغه ایرانی پس از آن که وزارت ورزش از اعزام تیم ملی شطرنج به مسابقات جهانی در روسیه جلوگیری کرد از تغییر تابعیتش خبر داد و به فرانسه پناهنده شد. ماجرای مخالفت با سفر ملی‌پوشان ایران به رقابتهای جهانی، از زمانی آغاز شد که مقصودلو و طباطبایی، دو بازیکن تیم ملی ایران، دو هفته قبل به این استدلال که ملیت حریف را نمی دانستند، مقابل حریفان اسراییلی بازی کرده بودند.
پیش‌تر نیز دو قهرمان شطرنج ایران، الشن مرادی ابدی و امیر باقری، نیز تغییر تابعیت داده و زیر پرچم امریکا و فرانسه مسابقه‌های خود را پی گرفته‌اند.
در شطرنج بانوان نیز، میترا حجازی‌پور دیگر شطرنج‌باز تیم ملی نیز به خاطر آن چه که کشف حجاب در مسابقات بین‌المللی دانسته شده بود از تیم اخراج شد. رئیس فدراسیون شطرنج پس از حضور بی‌حجاب حجازی‌پور در مسابقه‌های برق‌آسای قهرمانی جهان گفت که او یک ‌سالی است که در هیچ مسابقه‌ای برای ایران بازی نمی‌کند و خیلی وقت است که دیگر به عنوان شطرنج‌باز ایران به شمار نمی‌آید!
پس از این پیشامدها، داور بین‌المللی شطرنج، شهره بیات، هم در مسابقات قهرمانی جهان بی‌حجاب ظاهر شد و پس از جنجال در ایران برای همیشه از کشور رفت تا فعالیتهای ورزشی‌اش را در جایی دیگر پی گیرد.
مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی اعلام کرده در ۲۰ سال گذشته بیش از ۳۸ ورزشکار از ایران مهاجرت کرده‌اند. اغلب آنها مدال‌آوران جهانی بودند و یا در رده‌های بالای رشته‌ی خود قرار داشتند. رئیس پیشین فدراسیون فوتبال، محمد دادکان، نوزدهم خرداد، خطاب به مدیران کمیته‌ی ملی المپیک گفته است: «من از تمام خبرنگاران و ورزشکاران و ملی‌پوشهایی که از ایران رفتند دفاع می‌کنم. تمام این‌ها به دلیل بی‌احترامیهایی که در این مملکت به آنها شده بود رفتند.»